Karen Koomans schreef op Sat, 6 Mar 2004 02:03:50:
> Van IJslandse paarden op IJsland is bekend dat zij soms visafval
> eten, en er
> zijn gevallen opgetekend waarin wilde paarden mest van dingo's
> aten. Wel kun
> je je afvragen, of deze paarden dit doen omdat het gezond is, of
> omdat het
> hun enige mogelijkheid tot gezond overleven is, in een
> planten-arm seizoen.
Willen ze overleven , moeten ze wel.
Alleen de sterkste overleven daar.
Want ze leven er vrij en niemand die ze controleert of helpt.
En IJsland is qua natuur een hard land.
-----------------------------------------------------------------
Maar over het voer.
Ik heb begrepen dat in elk land het gekunstelde voer op de gras en voeding voor de paarden in DAT land is afgestemd.
Hier in Noorwegen wordt afgeraden voer uit Engeland (bijvoorbeeld) te kopen.
Omdat de grond- en grassamenstelling daar heel anders is.
Onze paarden krijgen hooi en "baal"gras.
Dat baalgras wordt houdbaar gemaakt door natuurlijke conserveringsmiddelen , speciaal ingesteld voor paarden.
Voor koeien is veel zuurder.
Het hooi komt van natuurlijke weilanden af.
Je ziet er af en toe een verdroogd viooltje in.
Het ruikt naar kruiden.
En helaas in sommige balen zit veel mos.
Ze staan dag en nacht buiten, behalve als het stormt.
Per twee dagen eten ze met z'n tienen zo een baal op.
Per dag haal ik ze een paar uurtjes binnen.
Zodat ze droog kunnen liggen, als ze dat willen.
Een paar plakken hooi kunnen eten.
En ze krijgen dan, een schep (ongeveer een liter kracht voer voor hobbypaarden ((je hebt nogal wat verschillende soorten))).
Omdat ik gek ben en van gezelligheid hou, krijgen ze elke dag een wortel, een halve appel, paar hompen brood, en een stuk banaan.
(Maar net wat ik heb.... een soort lekker bordje

).
En dat is het.
Zware koudbloedpaarden en Fjorden.
Hele dag toegang tot eten...baalgras.
Het is dat jaar ook voor het eerst, dat allemaal niet in gewicht afnemen.
Meestal waren er twee die iets problemen kregen, de 1 diaree van het baalgras, de ander nam gewoon gewicht af en moest inderdaad liters
krachtvoer hebben.
Dit jaar dus niet.
Ik zal me niet te snel op mijn borst slaan, maar ik voel me tevreden over mijn eerste winter samen met paarden.
De manier waarop ik met ze omga en ze verzorg.......ookal zijn ze niet allemaal mijn paarden. ;o)