e m kraak schreef op maandag 28 februari 2011, 18:17:


Beste Egon, jij die het nut kent van positief belonen... Waarom pas je dit niet toe op het forum? Probeer het eens...
Met iedereen uitkafferen kom je toch nergens, dat moet je toch al zelf ervaren hebben?

Marianne

Spirithorses schreef op dinsdag 1 maart 2011, 14:38:


Haha! gelukkige verjaardag Pien!

Toen ik dacht er 38 te worden, bleek dat ik er eigenlijk nog maar 37 werd, en toen.... hebben we er nog een tweede kindje bijgemaakt....
Dat was voor mij een "extra" jaar, een écht cadeau )))

Marianne

Woensdag hebben we onze paarden laten inenten tegen influenza/tetanus.
Ik heb eerst nog getwijfeld of ik Mel zou laten inenten en heb het uiteindelijk tot mijn grote spijt toch laten doen.

Mel is nu zo stijf dat ze zelfs niet meer normaal kan eten of drinken. Ze krijgt haar hoofd niet meer bij de grond
Op de plaats van de inspuiting zit een redelijke bult, niet echt verontrustend.

Ik moet haar hooi en het water op stoelen zetten anders lukt het niet. Haar hele lijf is stijf en stram. Ik heb de DA gebeld maar die maakt er niets van, gaat wel over...

Ik vind dit toch wel extreem. Wat kan ik nu doen om haar te helpen? Wandelen waarschijnlijk?

Het ging net zo goed met haar.
Nu staat ze erbij als een zombie.

Marianne

Gelukkig is Mel alweer en beetje beter
OEFFFF....
Ze kan weer van de grond eten, "parkeert" de anderen waar ze volgens haar moeten staan, staat lekker in het zonnetje te soezen en was, heel uitzonderlijk, met Couscous aan't groomen.

Gisteren is de DA nog komen kijken en die vertelde dat het kwam omdat er een nieuwe stam in de vaccinatie zit. (stam van "Ottawa"?)
Op stal Brabo waren er 98 paarden mee ingeënt en daar waren twee gelijkaardige gevallen.

En nu naar buiten

Marianne

Cindy Helms schreef op donderdag 9 juni 2011, 11:20:

En, zoals je weet Cindy, ik knuffel ze mals haha! Degoutant gewoon )) Alleen voor de liefhebbers.

Marianne

Piet schreef op zondag 12 juni 2011, 18:26:

Ik heb hem ook verschillende keren bezig gezien.
De allereerste keer, de eerste demo van de drie in Damme, vond ik geweldig.
Demo twee en drie... al wat minder.
En de volgende keren, al véél minder.

De laatste keren zag hij er zelf moe uit, tam... zegde zijn lesje braaf op, verdween en liet veel vraagtekens achter.

Niks voor mij.

Marianne