joop schreef :
> Is kwaliteit van leven nog gegarandeerd als er zoveel geld aan
> te pas moet komen. Dit zou namelijk wel eens in kunnen houden dat er
> akelige operaties en stalrust wordt toegepast. In de praktijk wordt dat
> wel gedaan maar ik wordt er niet vrolijk van als ik hoor dat een paard een
> 1/2 jaar in een box moet in de hoop dat een breuk of pees weer netjes
> geneest.
Ieder moet hierin zijn/haar eigen keuzes kunnen maken.
Omstandigheden kunnen ook veranderen (geld, relatie, belangen ed). Maar toch heb je de verantwoordelijkheid over een levend wezen dat zelf niet in staat is (mag zijn!) om helemaal te beschikken over zijn eigen leven. Dat is een stukje realiteit van het paardenhouden.
In onze samenleving is het voor haast iedereen mogelijk een paard aan te schaffen, maar zo'n dier kost geld, tijd energie en de gevolgen daarvan zie ik op dit moment helaas weer dagelijks in mijn postvak (gratis aangeboden paarden met een aandoening, verkeerd gehuisvest, onbegrip, 'beëindiging hobby' etc.). Daarnaast zijn zaken ook een keuze, bijvoorbeeld wél die nieuwe auto willen aanschaffen, huis verbouwen, twee keer per jaar met vakantie willen aan, een partner die begint te zeuren over alle kosten terwijl het zijn hobby niet is, er komt een baby en paardlief wordt minder belangrijk, oftewel kom je weer terug bij het stellen van
prioriteiten.
Ik maak het hier om me heen zo vaak mee dat ik er haast een patroon in kan ontdekken.
Over kwaliteit van leven gesproken: hoe ver ga je wb kosten, tijd en energie, dat moet ieder voor zichzelf besluiten.Wij (naja, wij; de eigenaar van Ophir) hebben vorige week weer eens voor de keuze gestaan wat te doen als je paard koliek heeft en eigenlijk voor een operatie naar de kliniek moet, wetende dat het je zo 3000,- kost terwijl je paard weinig kans maakt, je niet weet of- en hoe hij uit zo'n operatie komt terwijl hij toch al niet de sterkste is. Ik denk dat je mag beslissen om daarvanaf te zien vanwege alle bovenstaande redenen. Ook dat is verantwoording nemen en aan de levenskwaliteit van je paard blijven denken. Maar je moet wel iets doen, niet gaan zitten niksen en het op z'n beloop laten.
Dáár ligt voor mij persoonlijk de grens.
Het hoeft niet tegen elke prijs, je mag denken aan welzijn en levenskwaliteit van het paard en je bent er zelf ook nog, maar iets op z'n beloop laten omdat je er geen geld voor hebt/wilt uitgeven, dat kan echt niet.
Groet, Pien
Warboel
