joop schreef op dinsdag 8 maart 2011, 10:09

En dan moet je bedenken... dat áls ik al electrisch rasp.... ik nog niet eens op 1 plek blijf slijpen, omdat er dan kennelijk warmte ontwikkeling kan zijn!
Praat ik over een zool van minstens 1 cm. dikte!

Maar idd..... zoals jij het schrijft heb ik er nog nooit over nagedacht.....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op dinsdag 8 maart 2011, 10:37:


Bolle zolen heeft ze niet door tegendruk van het zand. Bolle zolen krijgt ze omdat het hoefbeen zo laag zit. En zool wordt aangemaakt om het hoefbeen te beschermen, vanuit callusmateriaal vlak voor de straalpunt.

Bolle zolen is niet best Natasja, dat is dus het punt waar mijn Chaser ook ooit geweest is.... Ik zou zeker voor hoefschoenen kiezen, vermoed dat Koen hierin goed kan adviseren. En dan de inlegpads wisselen... dus n keer harde gebruiken, en dan medium, soft... en weer hard. Als je een beetje handig bent kun je van b.v. neopreen zelf wel inlegpads maken en ook de hardheid bepalen.
Ik heb me er niet in verdiept, maar misschien zijn die inlegpads ook wel al in NL te koop.
Smitjes zijn de 'zachste' hoefschoenen die er bestaan, ze hebben een dikke zool en behoorlijk wat schokdemping. Dat zou mijn allereerste keus zijn.
Misschien heb je dan geeneens inlegpads nodig.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op dinsdag 8 maart 2011, 14:52:


Duidelijk! Ja, kán gebeuren he??
OK, als we het maar ééns zijn, en dat zijn we!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

MarshaBart schreef op dinsdag 8 maart 2011, 20:18:


Bart voldoet idd. aan het criterium. Het ontstaat, en dat staat vast wel ergens in deze draad, doordat 'n dier altijd op harde ondergrond staat, leeft.
Een vlakke harde ondergrond. Wat je eraan kunt doen is Bart op wisselende ondergronden houden en rijden.
Het kan wel verdwijnen, maar de zool moet 'n reden hebben om niet meer zoveel materiaal op te bouwen. Volgelopen zolen is m.i. extra bescherming die 'n hoef denkt nodig te hebben.

Alleen op harde, maar onregelmatige ondergrond, zoals hier het geval is... krijg je het dus niet. Althans, dat is mijn ervaring hier....

Een volgelopen zool is wat anders als overgroeide steunsels of een dubbele zool.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Nils Vellinga schreef op dinsdag 8 maart 2011, 22:40:


Nou is alleen de vraag Nils.... hebben ze daar last van of niet?
Lijkt me dat 'n volgelopen zool enigzins het hoefmechanisme belemmeren kan of denk jij daar anders over?
Stel.... dat ik het hier ook zou hebben met de paarden... zou ik niet weten wat eraan te doen. Zachte ondergronden zijn hier doodsimpel niet.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Is ook zo Nils. En de ondergrond wisselt vanzelf. In de dalen is het uiteraard wat zachter als bovenop hun bergen. Hoe hoger, hoe harder het terrein, daar komt het op neer. Dan nog de wisseling van de seizoenen... haha... we kennen er maar 2.
Gortdroog... of zeiknat. Zeiknat dan is de grond iets zachter, idd. het laagje wat ooit verpulvert is. Gortdroog.... tsja... soort schokbeton he??

En de hoeven passen zich ook aan. Want nu kan ik gewoon raspen... en 's zomers pak ik toch écht de flex! Indien nodig... want ook dat bekappen wordt steeds minder.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Op Animal lintex lees ik vrij goede reacties, voornamelijk bij onze blauwe buren.
En idd. blijven bandageren, net zolang tot het vocht weg is. Met water koelen.
Beweging... lijkt mij dat de behandeling snel en adequaat uitgevoerd is.

Het is logisch dat vocht naar de laagste plek zakt he?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Monique Meijer schreef op woensdag 9 maart 2011, 9:23:

Ik zoek nog een paar goede bramensnoeiers! Die van mij doen 't echt niet...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op woensdag 9 maart 2011, 16:36:


Bijvijlen kan niet he?
Ik zou het moeten zien... kun je dat filmpje niet plaatsen? Of raak je daarmee 'gevoelige' snaren?
Denk idd. dat het 'n kwestie van ontijzeren en daarna goed bekappen is...
En idd. kwartierboogjes maken zodat die zijwanden geen enkele druk meer krijgen.
Nah.... dan moet 't toch helemaal goedkomen?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Piet schreef op woensdag 9 maart 2011, 17:00:


En dan te bedenken..... dat ik 'vroeger' trots was als ie 12 weken op dezelfde ijzers had gestaan....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Suzanne Graauw schreef op woensdag 9 maart 2011, 19:28:


Hihi.... Portugal!



Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op woensdag 9 maart 2011, 21:44:


Pffff... wat 'n rotzooi.... Het bekende riedeltje... toon te lang, veels te lang op dezelfde ijzers, druk in de kwartieren... vermoed brokkelonia door oude nagelgaten... en daardoor scheuren!

M'n handen jeuken behoorlijk nu moet ik zeggen!
Zal me 'n genoegen zijn om dezelfde voeten nogmaals te zien, maar dan na 1 goede bekapping!

En over 'n jaartje of zo weer.... Zou dat kunnen?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Koen Theys schreef op woensdag 9 maart 2011, 21:46:


Dat kan ik ook niet Koen. Als er sprake is van b.v. een kroonrandbetrapping komt het nooit meer goed. Maar verbeteren.... dat dacht ik toch wel.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Koen Theys schreef op woensdag 9 maart 2011, 21:52:


Zou deze zichzelf aangetikt kunnen hebben? Dus idd. dan beschadiging van het epiderm? Lijkt wel daar vandaan te komen... Je weet het pas als je het ziet he?
Chaser heeft dit ook... z'n vriendje was zo aardig om 'n keer er bovenop te staan...
Maar dat is een heel oppervlakkige scheur... Deze lijkt veel groter.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.