Marianne Gomes schreef op zaterdag 12 maart 2011, 8:25:


Ok, toegegeven Piet noch ik zijn de vleeswording van het woord 'slank' ... maareuhhh... Sumo???
Nog net niet hoor!

Koen

Ik pik even in op dat woordje 'wrestling'. (los van jouw bericht hoor!)
Het mooie van wat ik gisteren zag was net het 'wegvallen' van die 'wrestling'.
Niet dat ik ooit in mijn hoofd zou halen om het fysiek tegen een paard op te nemen maar soms loop je (ik/wij) toch nog even in de val van het 'weerwerk'.
Ik merkte gisteren dat het paard na verloop van een tijdje voetjes 'wilde' geven zonder dat je ze gaat 'eisen?'.
Het is dan meer een kwestie van vragen welke voet je wil op welk tijdstip en dan ook het paard laten weten dat het correct heeft geantwoord op jouw vraag.
Dit doe je in éérste instantie niet met 'voer' maar met bvb. het woord YES te gebruiken.
(dit kan ook het woord Friet of Pollepel zijn) en dit te koppelen aan een beloning met voer.
Ja, aanvankelijk kan je stellen dat het paard dingen toestaat of doet net 'omwille' van die voedselbeloning, en dit klopt ook maar na een tijdspanne (die ik als 'in een mum' ervaarde)
is voetjes geven geen 'issue' meer (zover zijn we gisteren nog net niet geraakt) en ben je klaar voor een verdere stap.
Misschien is mijn verwoording niet hoe Piet dit zou vertellen maar zo heb ik het in ieder geval ervaren en... gezien dat dit ook 'werkt'.

Koen

Dit bevestig ik volmondig hoor Piet, er was op geen enkel moment iets merkbaar van een 'overvraagd' paard.
Jasmin gaf bvb. aan wanneer Easy geen voedselbeloning meer aannam en onmiddelijk volgde er een pause, soms kort en soms net iets langer, tot het paard teken gaf van 'likken en kauwen' om dan weer even aan de slag te gaan.
Er waren ook twee (drie?) intermezzo's wanneer Easy's pittige karaktertje de bovenhand nam. Deze werden zienderogen minder agressief en ook veel korter.
Op andere momenten gaf Piet zelf aan dat er een lichte spanning van het paardje uitging wat ook op zijn beurt weer voor even rusten zorgde.
Buiten de momenten die het paard zelf aangaf waren er nog tal van andere redenen om even het werken te staken ...
De Fons met zijn emmertjes, tyd veur een pafken, het leidende paard van de kudde wat even om de hoek kwam rollen, ..., enz.
Het was aan het einde van de middag dat ook iedereen gewoon 'wist' dat het mooi was geweest.
De afronding was gewoon logisch qua timing, ook voor Easy!

Koen