vanmorgen voor het eerst een lange(re) wandeling met Pip gemaakt. Tot nu steeds een beetje in de buurt gebleven, eerst omdat haar hoeven/zolen nog gevoelig waren (hb), de afgelopen tijd om voorzichtig aan het verkeer te wennen. en de laatste drie weken niet gelopen, omdat ze last had van haar oog..
maar vanmorgen dan toch een rondje gedaan! ze liep blij mee, ondanks een heel eng huis waar ze evn niet langs wilde. Ik kon niet ontdekken waarom het daar eng was, maar kon haar gelukkig wel overhalen uiteindelijk met me mee te gaan erlangs. Gewoon door geduldig af te wachten en haar niet toe te staan terug te gaan (doordraaien als ze zich omdraaide, zodat we weer de goede kant op stonden.)
Langs de weg ging super, ze trok zich niets van passerende auto's aan.
toen kwamen we bij een smal rooster over de hele breedte van weg en fietspad, een paddentunnel. ook daar stapte ze keurig overheen, ik was eigenlijk verbaasd want ze vind bv straatputten hoogst verdacht.
verderop is een veel breder rooster, ook van een paddentunnel. met van die brede ijzeren spijlen erop, zeker zo'n 30 a 40 cm breed en ook over de hele wegbreedte, dus geen mogelijkheid om erlangs te gaan ( dan moet je een enge stap naar beneden doen, de paddentunnelingang in).
Daar wilde ze niet zomaar overheen, heel begrijpelijk.
wederom rustig afgewacht, haar laten snuffelen, kijken, etc. het duurde wel even, maar ze ging er toch overheen, niet eens met een sprongetje!
Ik was ZO trots op haar!!!! brave meid.
gister hadden we al geoefend met tussen zo'n om en om hekje doorlopen, deed ze ook als vanzelf. (dus eigenlijk niet eens oefenen, meer een keertje doen, eigenlijk
op het graspaadje aangekomen moest er wel even flink gebokt en gedraafd/gesprongen worden, om de spanningen eruit te laten, maar ze ging op mijn teken weer keurig stappen.
wat een wereldpony! ben zo blij met haar!
A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !
Warboel
