Jacqueline v d Berg schreef op maandag 14 maart 2011, 13:35:


Niet gemakkelijk. Toch schrijf ik nogmaals dat je vreselijk moet uitkijken met Moxi!
Herinner je je het verhaal van Chaser nog? Ja, dat was hoogstwaarschijnlijk een grote fout van mij. Gewoon zonder nadenken over de juiste dosering een spuit erin.
Maar die is écht ziek geworden van een overdosering Moxi en nergens anders van.
Moxi blijft nog wel wekenlang nawerken!
Chaser had ook diarree, OK, ontstaan door de moxi en was aan het uitdrogen.

Heb je haar al eens een nosode gegeven van mest van een gezond paard?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 14 maart 2011, 16:48:


Dat gevoel van met je rug tegen de muur staan herken ik wel... vreselijk.
Je kunt alleen maar hopen dat ze er goed doorheen komt.
Je doet alles wat je maar kunt, leest je in en overlegt met een DA. Méér kun je gewoon niet.

Die urine lijkt me vol te zitten met afvalstoffen. Misschien idd. van de gedode wormen of restanten ontworming. Dat de leverwaarden goed blijken te zijn is natuurlijk hoopgevend. Die waren bij Chaser dus niet in orde, dit door uitdroging.

Ik weet geen moer van actieve kool etc.etc. en wat het precies doet.
Denk dat anderen daar beter antwoord op kunnen geven.
Sterkte ermee!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Anja Seijn schreef op maandag 14 maart 2011, 21:52:


Ik hoef er niet over na te denken Anja. Het is wel duidelijk.
Er is altijd wel een excuus om tóch weer een nog te jong dier te belasten he?

Met vier jaar is een paard niet volgroeid en niet klaar om bereden te worden.
Ter jouwer informatie: Catcher was al vijf toen we begonnen, en dit nog aan de hand!
Ik heb niets te maken met wat 'over het algemeen' gebeurd.
Er wordt hier een filmpje geplaatst, en dat becommentarieer ik.
Heeft iemand dit hier geschreven? Je haalt er dingen bij die niet geschreven zijn en dus niet relevant! Het filmpje laat een VIER-jarige zien, daar reageerde ik op.
Puur op de leeftijd, niet op de trainer, noch op de eigenaar.


Jij zit stijlloos te blaten en sluikreclame te posten Anja, en niemand anders.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Gaaaaaaaap....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Monique Meijer schreef op dinsdag 15 maart 2011, 16:30:


pffff... oh ja! Impressive bloed en ook nog megazwaar getraind.

Zoals alles daar... behoorlijk overdreven!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op dinsdag 15 maart 2011, 21:05:


Sluikreclame?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Denk je niet Merel, dat er bij sommige paarden flink gespoten wordt?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wat een leuk en vooral enthousiast verhaal Angelique!
Het zal verder ook prima verlopen hoor, twijfel ik niet eens aan!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 16 maart 2011, 11:32:


Wat je nog zou kunnen proberen, en schadelijk is het niet... is curcuma gaan geven.
Koenjit, geelwortel, Turmeric, het is allemaal hetzelfde. 'n onderdeel van kerrie.
Letje gebruikt het voor maagzweren bij paarden, maar (zoals ik zo'n beetje overal lees) in het algemeen knappen paarden hier gewoon van op.
Het lijkt erop dat het hele spijsverteringskanaal flink van de leg af is...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 16 maart 2011, 11:40:


Oh, maar dat is vrouw eigen Sandra... we moeten altijd van alles en nog wat!
Dat leggen we onszelf op he? En als de doelstelling voor die dag niet lukt... hebben we gefaald! Ja toch? We moeten de perfecte huis- en gastvrouwen zijn, perfecte bedpartners, perfecte paardentrainers, verzorgers, we moeten er leuk uitzien etc.etc.etc.

En ons dan vooral megaschuldig voelen... als je b.v. drie doelen wél bereikt hebt... maar de vierde niet. Huppekidee, tóch weer 'n schuldgevoel want je hebt dát of dát weer niet gedaan.
Ik herken heel veel in je verhaal.... en ik weet ook donders goed dat het IN ons zit... in onze manier van denken en doen. We doen het zelf.
Maar niet te lang!
Wat ik doe is hetzelfde als wat Marianne beschreven heeft.... ik kan ook weleens van die doemscenario's in m'n hoofd hebben... maar ik weet dat ik ze ook zelf fabriceer.
Dus ik geef mezelf heel vaak een schop onder m'n kont. Gewoon doen.


Ik heb veel schrijfsels van jou gelezen, je hebt ook niet de allergemakkelijkste paarden en veel meegemaakt. Qua capaciteiten en aanvoelen van paarden denk ik dat jij heel veel weet en ook kan. Misschien moet je gewoon eens een heel makkelijk paard zien te krijgen, waar helemaal geen problemen mee zijn.
Zo'n paard van 'opstappen en wegrijden'.... ook al zou je er 'n week niets mee doen, het maakt niet uit. Wordt ie niet anders van.
Nog iets wat al eerder geschreven is.... als jouw man wil rijden, zal hij de verantwoordelijkheid voor dat paard moeten nemen. En ervoor zorgen dat dit paard wél voldoende kennis heeft. Het is niet jouw verantwoordelijkheid om ook dit dier zover te trainen. Leer het hem zelf!

Met je leeftijd raak je je onbevangenheid ook kwijt. Je krijgt angst om te vallen, want stel.... blablablabla... maar hoe vaak ben je écht gevallen? (Ow... ik heb vroeger heel vaak vliegles gehad!! ) En hoe vaak gebeurde dát waar je van te voren bang voor was?

Ik zal je 'n klein voorbeeldje geven... m'n vriendin heeft IJslandse pony's, middenin de Algarve. Ik rij 'n keer met haar mee, op 1 van hun IJsco's. En ik zie die vriendin voor mij, gewoon tussen megahoge cactussen door laveren! En ik dacht gelijk: shiiiiiiittttt.... je zal d'r hier vanaf vallen zeg!! Of er te strak langs rijden..
Ik dacht dat..... en zij heeft dat stadium allang vergeten. Of er zelfs nog nooit over nagedacht.... Idem dito met vrij steile straatjes waar zij komt... bestraat met spekgladde keitjes, soort kinderkopjes. Ik keek naar beneden en dacht: oeps....???? Als ze hier gaan glijden..... ben ik niet blij! Gaan we weer... ik dacht het... en dacht er gelijk achteraan: nou ja... IJsco heeft vier benen, GEEN ijzers, is het gewend... als hij het durft en aankan... wat zal ik me dan druk maken?
Natuurlijk ging het goed!

Sandra, denk terug aan de lol die je gehad hebt! De leuke dingen, samen met je man/paarden. Ga terug naar de tijd dat het nog wél leuk was... dan weet je ook de reden waarom je het nu niet meer leuk vind... Ik denk: veels te veel druk op jouw ketel!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ilma Meijer schreef op woensdag 16 maart 2011, 14:22:




Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Precies Ilma.

Gisteren heb ik ook gewoon eens heerlijk 2 paarden uitgebreid staan te rossen!
2 voeten geraspt, want vier red ik niet meer in 1 keer en daar heb ik me ook bij neergelegd.
Althans: met de hand raspen. 's zomers rasp ik mechanisch en dan zijn vier voeten 'n makkie. Dus ik doe die dag wat ik wél kan.

Lekker uitgebreid tijd genomen voor beide paarden. Nou ja... toen ik klaar was had ik nog 2 halve paarden, zoveel haar lag er op de grond!
En dit alles doe ik dan ook nog zonder halster, zonder touwtjes... gewoon op 'n uitnodigende hand, ze lopen zó de inloopstal in.... en dan denk ik: zo fijn is dat!

Gewoon weer even genieten van hoe ze zijn, hoe ze ruiken, aanvoelen, reageren, en vooral ook hoe dankbaar ze daarna zijn. De beloning daarna is voor hun een lading hooi... en voor mij de aanblik van 2 tevreden paarden die gewoon lekker in hun gepoetste velletje zitten. Voordat ik ze verlaat zeg ik: wat zijn jullie mooooooooi!!
En dan moet je die koppies zien...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 16 maart 2011, 18:36:


Nee, is niet voldoende. Volgens mij geeft Letje voor 'n paard 2 koffielepels per dag. En dit 2 weken volhouden. Daarna afbouwen naar 1 koffielepel per dag.
Dit mag je best een hele poos volhouden.
'n Koffielepel is groter als een theelepel, maar geen dessertlepel )

Ik denk (weet niet hoelang je actieve kool gegeven hebt) dat de actieve kool z'n werking al gedaan zou moeten hebben. Dus asorptie van giftige afvalstoffen.
In feite is Norit ook een vorm van actieve kool, en zoals we allemaal weten stopt dat diarree.

Zaak is nu dat die darmflora weer gaat functioneren. Je geeft toch niets anders nu dan uitsluitend hooi?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 16 maart 2011, 19:15:


Oh meis... die andere discussie ga ik niet eens aan, goed bedoeld hoor!
Het is jouw paard, jij bent de enigste die dit kan beoordelen.

Ook Chaser red het niet meer alleen op hooi, alhoewel ik hem nog steeds niets bijvoer. Dat heeft meer met het teruglopen van de hooikwaliteit nu te maken...
Ik heb voor hem die Formula for Feet besteld... en ben heel benieuwd hoe hij daarop gaat reageren. Hier in PT hebben we gewoon niet die overweldigende luxe keuze van verschillende soorten voer. En de dingen die wél goed zijn.... zijn hier doodsimpel niet verkrijgbaar.
Maar goed, terug naar het onderwerp. Ergens is er iets fout gedaan.
Je bent naar een andere plek gegaan, en daar is de ellende begonnen he?
Zoals Pien al ergens schreef, niet door de bloedwormen, die waren er waarschijnlijk al.
Iets heeft dus die diarree getriggerd. Zou er iets in dat voer gezeten kunnen hebben?
En dan denk ik dus aan een bacterie die ze NU bij zich hebben?

Hoe was het vóór de verhuizing?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.