joop schreef op dinsdag 15 maart 2011, 10:01:


De shet was niet meer echt in bezit van mijn vriendin, anders was het waarschijnlijk zo ver ook niet gekomen.
Zij was haar afgelopen zomer nog eens gaan bekappen en had toen de nieuwe eigenaren al aangegeven dat de pony's er slecht uitzagen. (Die mensen kwamen toen uit de lucht vallen.) Maar blijkbaar zijn ze pas echt in actie geschoten in het najaar.
Pony was een jaar of 3 en haar zusje een jaar jonger.
Ik heb toevallig foto's gezien van die pony's van afgelopen zomer en ze zagen er inderdaad toen al slecht uit. Toen ze daarheen gingen waren ze nog wel gezond. Dit zal dus ongeveer spelen over een periode van 6 à 8 maanden van besmetting tot dood.
De jongste is aan de beterhand.
Doodsoorzaak was wel degelijk een zekerheid!

Anja Seijn schreef op maandag 14 maart 2011, 21:52:


Waarom is die tijd zo belangrijk?
2 Weken is zelfs redelijk lang. Ik ken er genoeg die er op dag 3 buiten een galopje mee gaan doen. Das just the way it goes in LRV-springland. En gaat net zo goed zelden fout.
Je hoeft er niet eens een prof voor te zijn.
Ik zie dat trouwens ook terug in Jossy zijn rijstijl.
Is dat ook geen voormalige springruiter? Alleszins dezelfde stijl en methode... (voor zover in het filmpje te zien.)

joop schreef op dinsdag 15 maart 2011, 10:34:


Geen bloedwormen nee. Toch niet zichtbaar. (Eigenaresse deed trouwens wel iets qua wormbestrijding maar geen conventionele dingen.)
Maar we kregen dit paard wel met het verhaal erbij dat het een erg koliek-gevoelig paard zou zijn. + Dat dit paard een onnatuurlijk dikke buik heeft in verhouding tot zijn lichaam. Ergens zit er daar iets niet juist. Vraag is natuurlijk wat precies en of parasieten daar een rol bij spelen. Ik ken dit paard zelf ook al heel lang en ik weet dat hij als 3-4 jarige extreem schraal geweest is. (wel met diezelfde dikke buik.)


Terwijl je resistentie eigenlijk niet in de hand werkt zolang je niet onderdoseert en een logisch schema aanhoudt!
Dat men zelf-ontwormen niet meer aanmoedigt om dat 3/4 van de mensen te gierig of te achterlijk zijn om de juiste ontwormingsmiddelen te kopen en zo resistentie in de hand werken, das iets anders.

Christel Provaas schreef op dinsdag 15 maart 2011, 10:44:


Ik ben daar eigenlijk niet echt tegen hoor Christel.
Ze doet men het op de paardenmelkerij bijvoorbeeld ook en Pête is ook zo ingereden.
Puzzle min of meer ook. Die liep na 6 dagen ook al door de piste, alsof hij nooit anders gedaan had.

Ik heb het op de melkerij ontelbare keren gezien. Inrijden aan de lopende band.
Eerst enkele toertjes aan de longe, zadel erop in de stal. Nog een toertje aan de longe.
Meisje erop. Vader er eerste enkele toertjes naast het dravende paard met het meisje erbovenop. (Soms gewoon tussen de pensionklanten in de binnenpiste btw )
Na enkele toertjes deed hij dan de koord eraf en hield hij vanuit het midden het paard voorwaarts met een longeerzweep. (Dat zijn die paarden gewend aangezien het springpaarden zijn, die ze vanaf veulen al af en toe laten vrijspringen.)
Paar toertjes draf, paar toertjes galop. Meisje probeert er een rem en stuur en gas op te krijgen, wat na een dag of 2 meestal wel redelijk goed gaat.
En dan kreeg ik de dag daarna de vraag of ze met dat jonge geval een toertje buiten achter Tempête aan mocht.
En dan next! Instant zadelmak paard. 90% van de paarden deed niks. 9% bokte wat. (en dat meisje kan dat nogal handig uitzitten) en 1% pikt die methode niet en wordt gevaarlijk, die sturen ze dan nog enkele weekjes naar iemand met wat meer lef en deathwish.
Gaat zelden mis, maar je moet inderdaad de handigheid en het lef hebben.
Pête die steigerde heel erg toen we haar wilden opleren. Ik ben daar verschillende keren afgevallen en ook samen met haar gevallen.
Uiteindelijk zijn we dan gestopt en hebben verder gedaan op de melkerij. Staleigenaar aan het touwtje en vriendin van mij erbovenop. En dan net zoals hierboven geschreven staat. Op nieuwjaarsdag, weet ik nog goed. Ze wilde toen ook steigeren, maar de staleigenaar trok haar dan telkens naar beneden. Zodra ze daarmee stopte liet hij haar verder los lopen. Daarna was ze braaf.
2 dagen daarna reed ik er zelf mee en heb ik daar geen problemen meer mee gehad.

muriel schreef op dinsdag 15 maart 2011, 11:23:


Over Gert van de Hof kan ik niks zeggen. (Ken hem ook alleen maar van enkele summiere filmpjes. ) Maar dat inbuigen is wel iets wat ze hier ook wel doen.
Alleen niet in eerste instantie, dan willen ze inderdaad vooral het voorwaartse. Totdat ze zeker zijn dat het paard braaf is.
Maar zodra men begint met stuurhulpen en gas en rem, heb je dat inbuigen nodig. Een jong paard begrijpt immers geen beenhulpen. En het heeft dan ook geen zin dat je die meteen gaat gebruiken. Als je dan stilstaat, krijg je hem in beweging door in te buigen en dan een lichte beenhulp erbij. Omdat je hem dan een beetje uit evenwicht brengt zal het paard eerder geneigd zijn een stapje te nemen. Als je dat dan op bouwt telkens die buiging met de beenhulp, hebben ze het snel genoeg door.
Ik vond dat trouwens bij Puzzle ook het meeste 'enge' stukje van het inrijden. Als hij stil stond en dan weer voorwaarts, terwijl hij dat nog niet 100% begreep. Vanuit stilstand kunnen ze echt gekke dingen uithalen. Een normaal paard zet je dan voorruit, maar zo'n jonkie krijg je zomaar niet in beweging. En ik ben al geen held.
Als hij dan opeens stil ging staan, moest ik mezelf toch echt vermanend toespreken om vooral kalm te blijven en consequent te blijven met mijn hulpen. Gelukkig heeft hij daar nooit van geprofiteerd.
Ik had bij hem overgings wel het voordeel dat hij heel goed aan een longe kon lopen en dat we eigenlijk de rem en de gas zo al grotendeels geïnstalleerd hadden. En dat hij ook goed op stemhulpen reageerde. Maar die paarden op de melkerij bijvoorbeeld, daar durven ze dat stukje longeren wel eens bij overslagen.

joop schreef op dinsdag 15 maart 2011, 11:27:


Helemaal uitsluiten kan je het waarschijnlijk nooit, ook niet met af en toe ontwormen na getest te hebben.
Daarom ook dat je middelen moet wisselt. Als je stammen treft die multiresistent zijn, heb je inderdaad wel hele dikke pech.

Maar ik heb héél weinig vertrouwen in die mest-testen. Ik heb ondertussen al te vaak gehoord dat het daarmee mis loopt.
Dat ze bijvoorbeeld een negatief ontworm-advies geven. Eigenaren ontwormen toch en dan komen er massa's bloedwormen uit! etc... Ik hoor/lees eigenlijk meer negatief dan positief daarover.
Moest dat niet het geval zijn, zou ik het misschien ook zo doen. Lijkt mij alleszins goedkoper ook.

Misschien dat het inderdaad beter is als je naar de gehele populatie kijkt en dat je die enkele die je 'verliest' er dan maar bij moet nemen.
Maar ik heb geen 'populatie' in de wei en die ene die misschien dood gaat omdat het gemist wordt, moet toch echt de mijne niet zijn.

Dé ideale methode zal nog uitgevonden moeten worden?


Veel mensen (de meeste zelfs) weten niet eens dat er verschillende middelen zijn.
Die nemen gewoon de goedkoopste, ongeacht de mogelijke besmetting (Wat dus meestal horseminth is )

In het geval van die dode shet ook hoor.
Shetje werd wel degelijk ontwormt, alleen met goedkoop spul dus. Want die eigenaren wisten niet beter. En die bloedwormen hielden ondertussen een feestje.

Sh*ps moet dit forum die dt-fout nou echt ook nog eens in het vet en onderlijnd neerzetten?

muriel schreef op dinsdag 15 maart 2011, 12:52:


Dat ben ik wel met je eens. Maar je moet het leid-paard er wel voor hebben!
Hoe traditioneel velen hier ook zijn, die paarden gaan ook zo snel mogelijk naar buiten. Meestal in een dag of 3. Ik heb wel eens gevraagd waarom ze dat zo belangrijk vonden. En volgens hun blijven de paarden dan braver omdat ze het leuk vinden om naar buiten te gaan. Er wordt ook vrij snel mee gesprongen om dezelfde reden.

Pête heb ik trouwens ook leren galopperen onder het zadel, door haar achter een ander paard aan te zetten. Ik was daar al dagen mee aan het knoeien om dat op de hulp te krijgen.
Maar 1 keertje een paar keer achter dat andere paard aan en plots snapte ze het.

joop schreef op dinsdag 15 maart 2011, 11:27:


Ik ben wel zeker van niet!
Paard is geboren in de Ardennen ergens in een kudde waar papa tussen de merries liep.
En als 2 jarige aangekocht door de vorige eigenaresse. Daar had hij een 'heuvelweitje' van enkele hectaren ter beschikking.
Om je een idee te geven, hier is een deeltje van 1 van die weides op te zien: http://www.youtube.com/watch?v=vVuV4CmeQiA
en http://www.youtube.com/watch?v=QuVdX7pZV4I
Filmpjes zijn van enkele jaren geleden. Schimmeltje is die van mijn zus en de cremello is Cindy haar nieuwste aanwinst.
Nou, ik wil ook wel zo'n weide hoor.
Ik geloof dat die paarden weinig te klagen hebben gehad qua beweging etc...