Anita Cats schreef op donderdag 17 maart 2011, 8:49:


In mijn geval ben ik bang dat gaan joggen averechts werkt. Het is overigens niet nieuw voor me. Ik heb enorm veel aan hardlopen gedaan, smorgens voor het ontbijd... kilometers.

Mijn probleem is echter niet zelfdiscipline, want die heb ik. En nog niet zo zuinig ook niet. Ik leg mijzelf heel wat verplichtingen op.
Mbt mijn werk is dat nodig. Maar ik voer het ook door in de dagelijkse dingen. Ik denk zelfs dat dat mijn grootste probleem is.
Gaan joggen betekent dat ik dan van mijzelf vind dat ik dat minimaal X keer per week moet doen, zus en zo moet opbouwen etc en ik weet dat ik daar dan niet van afwijk, no matter what.
En daarmee leg ik mij dan dus een nieuw 'moeten' op.

Om die reden zal het voor mij niet werken. Dat wil niet zeggen dat er iets mis is met joggen. Voor veel andere mensen werkt het wel. Voor jou werkt het. Voor mij niet.
Maar je insteek is goed. Je bedoeling ook.

Beweging is daarentegen weg goed, maar in mijn geval zal ik het moeten hebben van wat vaker met de honden eruit en klussen.

Marianne Gomes schreef op donderdag 17 maart 2011, 8:56:

Heb je d'r gevangen
Ik zal eens kijken of ik er iets van kan vinden.
Doe momenteel ook tai chi, via dvd, speciaal voor gewrichtsproblemen. Lekker ontspannend ook. Dwingt me tot rust en het voelt lekker.

De chinees die de dvd's heeft ontwikkeld heeft ook een boek over voeding en artrose. Tzt zal ik mij daar ook eens in verdiepen.
Maar eerst maar mijn eerste punten aanpakken, voordat ik weer alles wil veranderen, tegenlijkertijd.
Want dat is meestal juist mijn probleem.

En ja... ik ga voorlopig eerst eens gewoon lol maken.

Stephanie Pots schreef op donderdag 17 maart 2011, 9:14:


Thanx... en bedankt voor je post
Iedereen trouwens.

Want ik ben heel blij met de ontwikkeling in dit topic, de vele meningen, adviezen, ervaringen en ideeen. Wellicht gaan hier meer mensen baat bij hebben.

Clara van der Horst schreef op donderdag 17 maart 2011, 11:49:


Met Rappa
Da's stap nummer 1000.

Haha, ik begrijp je insteek wel hoor. Gewoon bij het begin beginnen.
Dat wandelen bij rappa eerder een eindpunt is (als het ooit ervan komt... ben al zover dat het niet eens nodig is voor mij... ze is meer tevreden in de veilige wei want de buitenwereld is levensgevaarlijk volgens haar) kun jij niet weten,

Maar ik ben ook blij met dit topic en blij op de manier waarop er deze keer wordt gediscussieerd.
Letje laat veel wijsheid zien, maar ik begrijp ook Piets insteek.
In feite liggen ze helemaal niet zo ver uit elkaar, denk ik.

Overigens zie ik ook kostbare bijdragen van anderen. Ieder handelt vanuit de eigen wereld en Anita, jij doet mij een beetje denken aan mijzelf vroeger. (toen ik nog veel aan sport deed en veel hardlopen)
Denk dat ik zelf nu meer aangetrokken wordt door mening van Letje en Piet.

Deze week doe ik niets bijzonders. Alleen even spelen en paarden klieren in de wei.
Ik heb besloten dat het hele moeten bij Rappa doorgestreept wordt. Af en toe wellicht een leuke veilige clickeroefening als we er zin in hebben.
Gym is beter, maar niets doen nog altijd beter dan kapotgereden worden, zoals voorheen.

Silja ga ik wat meer aan echtgenoot over laten
Er zijn plannen voor een nieuw paardje, 16 jaar en braaf en volledig verkeersmak, zonder trauma's, heel wijs ding, koudbloed, en wellicht is dat een mooi projekt om mee aan mijn eigen probleem te werken
Te beginnen met een erop zitten in de wei. stilstaand. Yes (voor mij dus clickblokje chocolade*)

En de hele ratteplan over verplichte beweging, gymnastisering etc en al die andere dingen die ik dringend moet kunnen, schuif ik eens ff in de diepvries.
Denk dat mijn paarden me dankbaar zijn. Ze vonden er toch al geen hol aan.

Ow letje, had je laatste post gemist.
Leer veel van jou insteek. Eigenlijk weet ik veel dingen diep binnenin wel, maar 'vergeet' ik het weleens.

Je hebt gelijk. Wat maakt het uit als ik niet ga gymnastiseren, trainen en totaal niets bereik met mijn paarden.
Wat maakt het ook uit als rappa niets doet dan rondstruinen op de wei
En als echtgenoot de enige is die silja rijdt of met haar werkt
(hoewel leeg mennen met haar in de wei dan wel weer leuk is, omdat zij dat leuk vind, dusss )

Ik hoef niet alle angsten te overwinnen. Klopt. Ook niet voor een boos paard. Ga toch geen paarden voor anderen trainen en hoef dat dus niet te kunnen.
Wil wel overwegen om met de 16jarige dame in zee te gaan omdat ik wel graag de bossen in wil, lekker stappen, picknicken, natuur genieten, samen met echtgenoot en zijn sil.
En daarvoor gebruik ik dan weer Piets plan.
Te beginnen met erop zitten in stilstand

En ja... 'tis wel een makke waar je zo op wegrijdt, maar wat maakt het dan uit als ik het stap voor stap doe. Heb d'r al stiekem gevraagd of ze denkt dat ze het met mij uithoudt.
Ze viel in slaap, dus zal wel goed zijn.

Jullie zien... ik leer bij.
Leuk trouwens om verschil in insteek te zien bij de verschillende leeftijden.

Oh letje, nog eentje erbij. Hoe doe je het allemaal

Kan veel van je leren, denk ik.

Vragen mensen of ze een paard naar je toe kunnen brengen of krijg je ze via dierenbescherming of iets dergelijks?
Wat is het verhaal van dit paardje?

Hier in zweden ligt weer 20-25 cm sneeuw. Dit keer gewoon lekker genoten van een wandeling in besneeuwd bos. Muisstil. Geen wind. Honden die dolle pret hadden.
Niet druk gemaakt over de dingen die ik niet kan doen
Misschien is er nog hoop....

Vanavond weekendje naar nederland. Schoonpa wordt 80. HIj zit helaas in een verzorgingstehuis, na een beroerte tijdens het dotteren.
Kwam vroeger zielsgraag naar zweden, lekker in de tuin bezig zijn, zoon helpen, stallen uitdoen... sterke man die liefst buiten bezig was.
Nu kan hij niets meer.
Zo snel kan het gaan
We willen kijken of we hem voor nog 1 keer naar zweden kunnen halen. Hij wil dat zo graag.

In dat opzicht zegt hemfling wel iets moois.
Het gaat over presteren en alle doelen die gehaald moeten worden.
Hij raakt zacht de neus aan van een paard en zegt dat dat het enige is wat er uiteindelijk toe doet; de aanraking, de zachtheid van de neus, het samenzijn; dat ene moment.
Al het andere heeft geen enkel belang als je tijd gekomen is. Alleen de momenten waarop je daadwerkelijk hebt genoten van je samenzijn met paarden.

Ja.... wijsheid genoeg gehoord en gelezen, En ik weet het allemaal ook wel.
Nu nog toepassen.

En ja... rijden wil ik evengoed doen. Angst overwinnen op dat punt is nodig, want ik verlang naar rustige staptochtjes door het bos, koffie onderweg, en misschien een ontmoeting met wild. Daarvoor zal ik Piet tips gebruiken
.
Maar voor de rest wordt het tijd om mij af te vragen hoe belangrijk de rest van de trainingen nu helemaal is.
Rappa hoeft iig niet meer te trainen. Dat heb ik allang besloten. Ik zal ervoor zorgen dat ze af en toe wat in de wei beweegt met hulp van bal of andere gekkigheid en dat is voldoende.
Sil doet alleen nog nuttige dingen zoals staptochtjes met echtgenoot en leeg mennen als er geld is voor een tuig. Want Frans wil graag sil laten helpen met het werk in de wei. En ik weet dat sil dat leuk vindt. Ze wordt graag betrokken bij alles. En dat is ook genoeg,

Misschien beetje spelen. stap voor stap, zodat ik met jolige buien om kan gaan zonder de schrik in de benen te krijgen.Boze paarden heb je bij leuke dingen niet zo snel.

En ikke... misschien toch voor de oudere merrie gaan. En daarmee mijn eigen angst overwinnen voor het opstappen en wegrijden

Marianne, die foto wil ik dan wel zien, ongeacht of het zetles of zitles is.
Maar de gekheid op een satestokje... Heel erg leuk dat je dat gaat doen.

Wilde bloemen vind ik ook mooi. Ga er dit jaar in de berm strooien. (woon aan langweggetje) Es kijken of de wilde beesten het niet opvreten.
Groentetuintje heb ik niet.
Wel ooit over gedacht, maar je moet hier aardig wat stunts uithalen om te voorkomen dat de reeen en elanden de buikjes vol eten. En dat terwijl ik ze eigenlijk helemaal niet uit de tuin wil weten.
Nja... later misschien-

Wil schreef op vrijdag 18 maart 2011, 15:01:


oh ja, die hebben we hier ook nog

joop schreef op zaterdag 19 maart 2011, 10:51:


Daar vind ik wel veel inzitten.
Ik ben ook geen siertuinenmens. Leuk om na te kijken, maar ik hoef het zelf niet te hebben.
Zit liefst lekker op een rots in het zonnetje. Lekker iets te drinken erbij en relaxen.
Moestuintje kan wel leuk zijn, maar niet altijd lonend (denk ik)
Weet niet of ik daar die tijd in kan steken.
Vind wild in de tuin ook veel te leuk.

Maar wat aardbeitjes in bakken e.d.... dat is tzt wel weer leuk.

Ilma Meijer schreef op vrijdag 18 maart 2011, 20:49:

klinkt mooi
Hopelijk kan ik over een tijdje ook zo'n verhaaltje opschrijven.

joop schreef op dinsdag 22 maart 2011, 9:43:

Tja, het seizoen is hier vrij kort, maar ik heb er nog niet zoveel kennis over...
Maar hoe zit het met wild?
Ik vind het eigenlijk jammer om dat te weren uit eigen tuin.
Juist omdat ik ervan geniet de reeen de tuin binnen te zien wandelen en appeltjes plukken.

joop schreef op dinsdag 22 maart 2011, 10:48:


Een kennisje van mij heeft bloementuin en moestuin,.
Haar tuin is inmiddels in een fort veranderd. Zij heeft dus wel wild in de tuin en krijgt de sch*** van de reeen.
Boerenkooltjes, spruitjes, fruit en al het anderen verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Oftewel... wordt opgevreten.

Vandaar mijn vraag. Zij heeft ze dus wel degelijk in de moestuin. Tot en met elanden toe.
En dat zorgt voor stress

Dat wil ik zelf niet. Ik geniet van wild in de tuin. Vandaar dat ik twijfel aan de zin van een moestuintje. Want ja... we wonen aan de bosrand, krijgen veel 'bezoek' dus denk dat het ook hier opgevreten wordt. En ik wil de strijd niet aangaan, noch mijn tuin in een fort veranderen.

Maar jij hebt er dus geen last van. Geluk of vogel(uh reeen)verschrikkers?

Hmmm ik heb ook een vos in de tuin tegenwoordig, maar geen kip meer.
Voorheen wel en die liepen altijd los, ondanks roofdieren in de buurt,
Denk echter dat de roofdieren niet in de tuin (en dus bij de kippen) kwamen vanwege de honden. We hebben er drie, die met verve de tuin verdedigen.

Problemen kwamen destijds van de duitse buurman, die 'last' had van onze kipjes. Heb ze daarom weggegeven. Maar eentje had zich verstopt en is nog lang gebleven. Ze heeft zelfs meeverhuisd,maar op een kwade dag, op leeftijd, toch nog aangevallen door een of ander toen we niet thuis waren,
Maar ik mag niet uitsluiten dat ook onze jonge en zeer onstuimige hond daar een rol in heeft gespeeld. Dat weet ik dus niet
Maar zekerheidshalve hier geen kipjes meer.

Christel Provaas schreef op dinsdag 22 maart 2011, 12:06:


Jep. maar pas ' savonds en snachts. Nooit overdag.
En zodra de schemering intrede deed, gingen de kippen op stal en waren de honden ook niet meer zoveel buiten
Vandaar.
Overigens blijven reeen zeer gefixeerd op iedere beweging in huis en zijn ze meteen over het hek verdwenen als een deur open gaat.

Peter Donck schreef op dinsdag 22 maart 2011, 14:36:


AHUM!!!! Ben limburger van orgine. Nooit gehoord van Chicken run paradise.
En ja... woon momenteel dicht bij het bos, maar niet meer in limburger.
Ben geen bosbewoner, doch meestal goedgemutst
Gelukkig