Tja, hebben hier onze Enno met zijn verleden en demonen die soms eens de kop opsteken. Als hij weet dat hij naar de weide mag, nou dan heb je geen problemen met hem een halster aan te doen. Maar dat paard kan je verdomd goed lezen. Als je komt voor iets anders kan je maar beter veel tijd nemen, goed bij jezelfs zijn en geen verwachtingen hebben.
Wat ik doe is hem eerst vriendelijk vragen (de manier van benaderen is al heel erg belangrijk voor hem). Laat hij merken dat hij geen zin heeft, blijf ik het vriendelijk vragen. Elke stap in de goede richting beloon ik met stem (en voertje als hij dicht genoeg bij me is). Ik heb ook het commando "Touch (handkus)" om hem tot bij ons weer te krijgen.
Als hij de draak met ons begint te steken en er een overdreven heftig en peilsnel "kat en muisspel" begint van te maken, bepaal ik richting en snelheid net iets meer dan hij zelf wou. Als ik me plots wegdraai en hij komt naar me toe, beginnen we weer te belonen.
Wat vroeger 20-30 min duurde, duurt nu niet langer dan 5 minuten meer.
Vroeger zorgde hij dan ook wel eens dat Rock tussen ons in bleef (welke duidelijk aangeeft wie volgens hem niet in zijn recht is: soms Enno en soms ik), maar die witte weet nu al wel dat hij zich niet moet gaan moeien en best of niets doet of Enno ver genoeg wegstuurt.
Om mezelf meer op succes te doen slaan, sluit ik soms een deel van de paddock af nog voor ik een halster neem
Halstertje aan is Jackpot aan beloning.
Bij het uitdoen van het halster ervaren we op dit moment geen problemen meer, vroeger ging hij aan de kletter met alles erop en eraan. Van standby naar turbo in 1 seconde. Het enige waarschuwingssignaal was de blik in zijn oog.
Warboel
