Daar zat ik ook nog aan te denken: een ander paard erbij. Veel paarden, zo is mijn ervaring vinden het dan ineens geen punt meer om erin te stappen. Zelfs niet als het buurpaard een totaal onbekende is. Charly gaat toch mee? Betrek die eens in het laadproces?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik was laatst bij Emiel Voest met een 5-jarige hengst. Op de heenweg hadden we dit paard weten te laden door met armpje-armpje gepaste druk te geven - het was een spanjaard dus weinig mep-risico aan de achterkant, dan kun je dat riskeren. Inmiddels hadden we wel al gemerkt dat dit er een is die gaat 'zitten' op druk langs de achterhand zoals een longeerlijn. (Een ander gaat acuut omhoog of draait, zo heeft elk paard zijn eigen manier van reageren).
Dus toen we bij Voest vandaan gingen en het paard wat weigerachtig deed bij het inladen, slingerde Voest een paar keer met dat witte touw op de Parelliwijze, toen ook één keer een slap slingertje tegen de achterhand en voilà paard stapte in. Wijken voor eerder visuele dan werkelijke druk zou ik zeggen. Plus: geen echt bang paard, maar eentje die nog overtuigd moest. Ik deed meteen de stang erachter om achteruithollen te voorkomen en vóór hing een emmer voer: de jackpot van Piet. Als hij een ontplofbare indruk zou maken, had ik de stang niet meteen al vast gedaan trouwens. Pête lijkt me ook geen gekkenhuis in dat opzicht dus het zou voor haar zomaar ook kunnen werken.
Dit paard was niet bang, maar stond wel te trillen toen hij er eenmaal in stond. Onwennig, maar ook bang zijn evenwicht te verliezen, wat voor het vluchtdier paard niet fijn is. Na de lange reis stapte hij overigens droog en relaxed uit; inderdaad geen gekkenhuis.
Als je een helper hebt (om de stang erachter te doen) zou je dat kunnen overwegen.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Hoe is het nu met Winsor? Ik stuitte toevallig op een filmpje uit 2009 met je dochter erop, waarop hij er blakend uitzag. Hoe loopt hij nu, wat geef je, is hij weer op gewicht?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Luizen zitten doorgaans op verzwakte dieren dus je zou je af moeten vragen of er meer speelt. Ik zou persoonlijk niet gaan experimenteren met wormafschrikkende kruiden, maar uitroeien met reguliere middelen. Elke dag dat er luizen op je paard zitten is er een teveel; bovendien kunnen ze migreren naar andere paarden.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

MarjanR schreef op donderdag 24 maart 2011, 13:48:

Nee, luizen gaan niet zomaar migreren naar andere gezonde dieren.
Daarom schreef ik: "bovendien kunnen ze migreren naar andere paarden".


Het gaat erom of je het risico wil nemen. Dat is voor iedereen anders.

Leeftijd speelt geen rol. Ik nam jaren geleden een oude manegepony over (28) die onder de luizen zat. Het gaat om de lage weerbaarheid, niet om de leeftijd.


Kinderen met luizen moeten toch hun haar met een speciale shampoo wassen? Of volstaat knoflook?

Eva Saegerman schreef op donderdag 24 maart 2011, 15:49:

Inderdaad. Sommige merries tonen koliek bij hengstigheid. Ik weet van de dorpsmanege dat dat wel eens voorkomt.

Hangt er een emmer ultralekker voer voorin? Anders heeft ze te weinig reden om door te lopen. Als ze met haar hoofd in een emmer zit, kan een helper de stang en de klep doen; elk trailer-onervaren paard zou weer mee terug achteruit lopen.
Is filmpje 1 (waar ze er helemaal in gaat) de eerste poging?
Jouw houding is goed: stoïcijns, zonder emotie.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Clara van der Horst schreef op vrijdag 25 maart 2011, 14:29:

Ik denk niet dat jij vanaf je beeldscherm kunt bepalen of Ans haar merrie wel of niet lichamelijk geschikt is om een veulen bij te fokken. Daarbij is de kneuzigheid veroorzaakt door een trauma aan het achterbeen en later een lymfevatontsteking. Geen erfelijk overdraagbare aandoeningen lijkt me. Ook houdt Ans Tempête uitstekend aan de praat onder deskundige begeleiding van Cindy en weet ze wat ze doet gymnastisch gezien. Ze heeft het veulenplan uitvoerig afgewogen en besproken en op basis van realistische afwegingen haar plan gevormd.

Waarom zou Wil ophouden met schrijven?
Gefeliciteerd meid, maak er een fijne dag van met al je geliefden!
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Waar zijn ze te krijgen? Zo'n emmertje Sandclear is reteduur en het vanille-aroma komt je tegemoet... nee er staan geen suikerwaardes op de verpakking. Wel dat 't erin zit.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Super Karin, dat je dat wil doen!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

MarshaBart schreef op zondag 27 maart 2011, 20:02:
Jaaa! vrijdag 'gespijbeld' en strandrit gemaakt. Het strand was overal wegzakkerig rottig, abnormaal dus je kon geen gang maken, lang geprobeerd, verbeterde niet, dus door de Kerf gesneakt de duinen in, nieuw ruiterpad, blije energieke schimmel, sprong achterlijk hoog over een omgevallen boom heen, ik verloor boven een beugel en de Voorzienigheid schoof hem achteloos terug. Stuk fietspad genomen wegens de weg kwijt -mag niet!-, net op tijd voor de politie-auto het zware ruiterpad weer op, terug over het strand door de branding.
Zaterdag gewerkt.
Vanochtend dressuurderig rondje fietspad met Buck gedaan samen met ander onervaren paard, en daarna thuis het onervaren paard geholpen met scheefheid, in het zonnetje Cadiz aan de hand gewerkt, balkjes, in-uitje laten springen, verzamelkunsten aan de longe, vindt-ie leuk, met steeds minder optuiging, uiteindelijk zonder iets... haast telepathie. Wat een extreem sensitief dier is het toch. Het is een rare gek, maar o, o, o.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

MarshaBart schreef op zondag 27 maart 2011, 20:30:


Hier is het:
wikimapia.org/63589/nl/De-Kerf

Klopt, ik ben al 1000x op het strand geweest maar nooit dit rare wegzak-zand meegemaakt! Het strand was op zich breed genoeg, maar het 'bandensporenzand' was te mul en waar het hard (vochtig) leek, klapte je dus weg, je kent het wel: paard wil afzetten maar zakt juist weg. Het hele strand leek ook opgehoogd; de basalt pieren waren haast niet meer zichtbaar, terwijl die normaal gesproken een heel stuk uitsteken boven het zand.
We stonden even stil aan een binnenwatertje en ik voel ons samen zo wegzakken, maf! Cadiz van slag, wilde omdraaien, ik voelde hem zoeken naar vastere bodem maar het was overal zo rottig!

Mijn geraniums zijn ook altijd erg mooi. Ik koop ze bij de kweker, zet ze in potten met potaarde en geef ze water.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Dit verband is niet zo lang geleden ook hier genoemd. Of ging dat weer over zand in de darmen? +geheugen doet het niet zo goed meer+
Een van mijn paarden heeft ook enorm lang haar, ook onder de buik en bij de achterbenen; vlaggen als bij een golden retriever. Altijd in de winter trouwens.
Altijd <50 bij wormentellingen dus dat kan het niet zijn. Wel speelt momenteel de mogelijkheid van zand in de darmen, aangezien de mest verbetert door psyllium, er zit geen water meer bij.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •