Christel Provaas schreef op donderdag 31 maart 2011, 12:22:


Ja, dat weet ik ook wel.
Ik wilde alleen maar weten of het slecht voor de paarden is als ze daar volcontinu van blijven eten.
Koliek, verzuring, weetikveel...

Groet, Pien

muriel schreef :> Hier ook een tragedie vorige week, vader import uit Iran duizenden jaren

Bah. Ik weet maar al tegoed hoe dit voelt.
Je kunt meestal niet eens een reden noemen maar moet accepteren dat het nou eenmaal zo gaat. Een paard lijkt zo'n sterk dier, maar buiken en benen zijn de gevoeligste onderdelen. "Tja", zei mijn DA laatst, "wat is er dan nog over?". Het is gewoon een gegeven.
Het ergste is te moeten aanzien hoe zo'n dier moet lijden. Je zult ongetwijfeld de juiste beslissing genomen hebben, maar het blijft zwaar k*t.

Ik wens je sterkte, het slijt wel, echt, maar je moet er nu eerst even doorheen....

Groet, Pien

Ans Jondral schreef op donderdag 31 maart 2011, 22:15:


Ans, kun je me die link van Q nog een keer geven?
Groetjes, Pien

muriel schreef

Elke ochtend als de telefoon toevallig eens gaat vrees ik het ergste voor een van onze paarden. Maar je moet ermee leren leven, het hoort erbij. Vandaag zag ik mijn 24 jarige oogappel Stef wat stilletjes in de inllopstal staan. Normaal is hij haantje de voorste als het op hooi, dus fretuh, aankomt.
Ik was er niet helemaal gerust op , ik heb een neus voor koliek (helaas).

Maar dit keer was er niks aan de hand, hij vond hewoon het wat te natte hooi niet lekker en was Jack aan het hypnotiseren om de weide open te zetten.

En dan wéét je dat er een moment komt dat....
(maar niet teveel aan denken nu)....

Groet, Pien

muriel schreef :



Dat is inderdaad wel heel erg snel gegaan.
Winner heeft nog echt afscheid kunnen nemen, wankel als hij was. Dat moment staat in mijn geheugen gegrift. Ik kan bijna niet meer geloven dat ik zoiets zelf meegemaakt heb maar ben er gek genoeg heel dankbaar voor omdat ik het heb kunnen afronden. Maar dan nóg geloof je het bijna niet als je onderweg naar de parkeerplaats gaat waar the final end plaatsvindt....

Ze heeft je echt wel gevoeld, ze heeft echt wel geweten dat je wanhopig was. Dat je haar wilde helpen en dat je met haar verbonden was. Ik ben ervan overtuigd dat een paard dat kan voelen. Ik heb nu zoveel voorbeelden mogen ervaren. Soms kun je dingen niet beredeneren, nadeel van ons mens-zijn.....

Groet, Pien

Suzanne Graauw schreef ::


Hi Suus, Angelique, Merel, Nils, Geertje, Ilma en natuurlijk Karin (hoop dat ik geen PN-ner vergeten ben).
Het was inderdaad super, ik heb er giga van genoten en ook ik vind het erg leuk dat ik jullie in 'real life' heb leren kennen.
Karin, bedankt voor je gastvrijheid en je uitleg, Ilma, voor je heerlijke appeltaart, en alle anderen voor hun gezelligheid. We gaan mekaar zeker zien op onze eerste Trecwedstijd. Merel en ik gaan een equipe vormen.
Moet nog even kijken wanneer ik me vrij kan maken van mijn eigen paardengedoetje hier thuis.

Foto's van het groepje van Nils, Geertje, Merel en mij staan inmiddels op mijn Facebook en morgen ook op mijn eigen site.

Groetjes, Pien

Peter Donck schreef op maandag 4 april 2011, 8:17:


We deden hem niet achterwaarts (lijkt dat zo?)
Wat we hier deden was dmv het hek naar je paard toe te halen en zo je paard te laten opschuiven.

Groet, Pien

Alegria schreef op maandag 4 april 2011, 8:44:


Jammer he, dat het niet gelukt is om ons te laten verdwalen .
Nee, zonder flauwekul, ik ben zo blij dat ik eindelijk Trec ben gaan rijden, nu nog de agenda's laten matchen met de wedstrijden. Ik probeer het weekend van 11 en 12 juni weer te komen (maar heb dan eigenlijk een reünie waarvoor ik al had aangemeld).

Gaan we nog iets doen met een infodag kaart-oriëntatierijden?
Wil ik graag meedoen.

Groetjes, Pien

Alegria schreef op maandag 4 april 2011, 9:18:


Ja, het is leuk om onze eerste Trec wedstrijd bij jou te starten (tenminste al iets 'vertrouwd'). Merel en ik starten samen, zij op haar paard Alwin. Puck neem ik denk ik niet mee, ondanks het feit dat zij dit erg goed kon, maar ze is een van de lespaarden en dat zou teveel voor haar worden. Aan de andere hand zijn ze samen wel meer ontspannen.

September weekendvullend programma, whatever happens, maar ik ben erbij want ik wil dit goed leren!
(maar daar was je vast al achter).

Groet, Pien

Peter Donck schreef :>>

Of je nou om de poort of om de kop draait, je moet in beide gevallen een draai maken met het paard. Ik snap je, er zijn natuurlijk verschillende manieren en die jij beschrijft is net zo toepasbaar. Maar Karin vond het een goede manier om het hek je paard te laten opschuiven en dat wilde ik graag proberen. BD heeft nul ervaring met hekken (ik stap altijd af in het bos) en voor mij was het erg lang geleden....

Groet, Pien

MarshaBart schreef :


Als het me lukt om te komen he.



Ik denk wel dat we gelijk goed in het diepe gegooid zijn wat de route in het Reinchswald betreft. Vooral het (staf)kaartlezen met de hoogtes, begroeiïng ed waren heel nieuw voor me en ik ben blij dat Karin ons dat meteen erbij leerde. Nu de gemiddelde/aanbevolen snelheden, paslengte paard (vind ik een goeie) leren. We komen d'r wel, helemaal mijn ding! ....

Groet, Pien

Peter Donck schreef :

Hier wel op de St Pietersberg, daar staan op een aantal plaatsen hekken zodat de schapen in het begrazingsgebied er niet uit kunnen. Maar dat zijn lage hekjes waar ik van op mijn paard net niet bij kom (wel met m'n voeten met wat kunst en vliegwerk). Dus stap(te!) ik altijd af.

De ponyclubpaarden zijn net wat kleiner en die komen er wel te paard doorheen, kwestie van het hek doorgeven aan de volgende ruiter.

Mmmm, ik ga dat toch maar wat serieuzer oefenen zodat BD tenminste niet meer wegdeinst van de hekjes.

Groet, Pien

joop schreef op maandag 4 april 2011, 13:39:


Nou.... Ik heb wedstrijden rijden 8 jaar geleden afgezworen maar het kriebelt nu toch wel weer bij mij.

Tuurlijk ga je voor de fun, anders doe je dit niet. Maar het 'kunnen winnen' element mag er best zijn, vind ik. Zolang je je eigen welzijn én dat van het paard maar steeds blijft bewaken en ook nog eens niet vergeet plezier te maken. Als ik zie dat mijn paard mergens moeite mee heeft stap ik af of sla ik het over, why not? Moet in de eerste plaats leuk blijven.

Ik rijd beroepsmatig en het rijden voor de fun was behoorlijk op de achtergrond aan het raken. Ik heb mijn paard dikke lol zien hebben afgelopen weekend, en ik heb eindelijk weer iets wat ook míj uitdaagt, waar ik een hobby van kan maken, waar ik me weer een tijdje in kan ontwikkelen. Ben een beetje heel erg klaar met de westernwereld en dressuren en jumping an sich trekken me niet. Altijd al een terreinrijder geweest.

Tja, aard van het beestje, toch een beetje streberig. Mijn paard ook trouwens....

Groet, Pien

Merel Stoffers schreef op maandag 4 april 2011, 14:17:


Maar wij missen geen controlepunt want wij gaan heel erg goed worden, he Merel....
Jij leest kaart en ik ben van de snelheid.

Groet, Pien

Suzanne Graauw schreef op zondag 3 april 2011, 15:20:


De mooiste foto's staan nu ook op mijn site, Suzanne (ik weet dat je geen FB hebt).
http://www.spirithorses.be/dagelijksedingen.html

groet, Pien