Ik las laatst iets over een middel met de naam LDN bij auto-immuun ziektes, HIV en aandoeningen vh centraal zenuwstelsel etc, dat heeft vast al je revue gepasseerd...?

Iedereen redeneert natuurlijk graag naar zichzelf toe! Je eigen geweten sussen! Roken afzetten tegen luchtvervuiling en daarmee de gevolgen van roken bagatelliseren, haha die is goed!

Uitzonderingen bevestigen de regel, maar wanneer is iets een uitzondering? En op wat?

Ook honden die Aldi-brokken of met de stamppot meeëten worden gewoon oud. Stalpaarden met een sportverleden van ijzers met dekens en muesli worden in vrolijkheid regelmatig 30, lees ik in de "in memoriam"-rubrieken.
Sterker nog, honden die aldoor buiten gehouden worden en in een stal slapen, zijn eerder versleten dan de hond die voornamelijk in 20 graden comfort verkeert, zo is mijn eigen ervaring. Dierentuinbeesten leven jarenlang op dezelfde gore ondergrond, maar worden er wel 25 op.
Kortom, het is allemaal betrekkelijk en erg afhankelijk van de eigen perceptie en management. Daardoor hoeft het dier in kwestie niet persé langer of korter te leven.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

e m kraak schreef op donderdag 28 april 2011, 15:38:


Gelukkig maar wel! Dan heb ik het niet over de massaruimingen, maar over het zg. inslapen bij uitzichtloos lijden. Godzijdank heeft een da de middelen en de bevoegdheid.
In nabije kring was ik er getuige van hoe een geliefd medemens een ellendige verstikkingsdood stierf omdat de arts zijn handen niet wilde branden en het dilemma naar voren bleef schuiven tot de natuur er zelf een einde aan kraakte.
Bij wie zit nu de edeler moraal?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Wat? 4x!

MarshaBart schreef op vrijdag 29 april 2011, 7:38:

Zolang Bart goed loopt op deze voeten zou ik geen voorwerk doen om het de Moderne Bekapper gemakkelijker te maken. Veel straatwerk doen, zodat het slijtagepatroon zichtbaar wordt, dat geeft een goed beeld. Het is nu zo droog en de hoeven extreem hard; er is geen doorkomen aan!
Neem je camera mee voor foto's voor en na!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Merel Stoffers schreef op donderdag 28 april 2011, 23:37:

MK neemt geen nieuwe klanten meer aan.

Vriendin heeft een drachtige merrie bij wie dat vastgesteld is aan een voorhoef. Midden in zit een klein scheurtje, dat er vorig jaar ook al zat. Aanraken is zeer pijnlijk, paard is kreupel. Volgens de smid die haar bekapt, kan alleen een 'operatie' uitkomst brengen. De voorwand wordt dan weggehaald en de hoornzuil wordt "eruit getrokken". De smid meende dat het botvlies was betrokken.
Is zulks niet anders op te lossen? Het is hier al eerder ter sprake gekomen, maar de zoekfunctie geeft geen hits, niet op webpagina's noch op forumberichten, dus alvast excuus voor de herhaalde vraag.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ze zou vanavond foto's maken. Zodra ik ze heb zal ik ze hier plaatsen. Het zijn dan weliswaar foto's van de hoeven die net vanmiddag bekapt zijn volgens hoe haar smid een hoornzuil aanpakt. Paard heeft geen ijzerverleden. Vermoedelijk verergert door de dracht de druk op de hoef.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Foto's:

www.hoefnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=1397

De hoef is een traditioneel bekapte voet. Mij viel ook de hoge draagrand op. Maar los daarvan... ziet een hoornzuil er zo uit? En is de enige remedie wegsnijden en "eruit trekken"? (tekst van deze smid).

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Dit is een ijzerloos paard. En toch een (veronderstelde) hoornzuil!
Wat ik mij afvraag is of het werkelijk een hoornzuil betreft. De witte lijn lijkt op de foto's nl intact en dat lijkt toch echt een vereiste.
Kan het niet gewoon een schimmelplek zijn? Maar kan dat ook zo gruwelijk zeer doen? Volgens de smid kwam de pijnlijkheid door het feit dat de zuil van binnen op het botvlies drukte.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

joop schreef op zondag 1 mei 2011, 14:23:

Hoe meent de sector dit te gaan controleren?

Lastig, Angelique. Misschien moet je het rijden in groter gezelschap op de populaire tijdstippen voorlopig even nalaten, juist om deze reacties te voorkomen. Het lijkt mij ook niks om met een bloedneuzend paard te rijden en allerlei blikken, opmerkingen etc te trotseren.
Het gaat er toch om dat zijn conditie verbetert? Dat kan ook zonder mederuiters.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Sieta schreef op zondag 1 mei 2011, 20:54:

Je kunt bandages gebruiken om mee te rijden en je bewust te worden van je -al dan niet aanwezige- rompspanning. Je knoopt er twee even grote lussen van die onder je voet door naar de diagonale schouder (cross your heart) gaan. Goed voor je ruiterlijke houdingsbesef!

Sieta schreef op zondag 1 mei 2011, 21:12:


Er wordt verondersteld dat ze steun geven, wat natuurlijk onzin is. Hoogstens voorkomen ze dat een beijzerd maaiend paard zich vangt en zichzelf schiefels bezorgt. Wel is het handig om de beenzetting (hoogte van optillen, grootte van pas, energie in de beweging etc) van het gebandageerde paard goed te beoordelen; elk been is immers even hoog wit of gekleurd. Een paard met bv één wit voetje of een diagonaal wit sokkenpaar is moeilijker te beoordelen op evenredige beenbelasting dan een met 4 even hoge witte sokken zoals bandages.

In dressuurproeven zijn witte bandages overigens verboden en géén voorschrift! Wel doen velen bij het losrijden voor een wedstrijd witte bandages om. Ooit is het idee ontstaan dat dat chique staat en dan is het dus een kwestie van smaak.