Maru schreef op donderdag 26 mei 2011, 12:16:


Je wilt ook niet weten hoe lang WIJ aan het prutsen zijn geweest. Een zo'n ding voor jezelf maken is nog tot daaraan toe. Maar als er dan ook nog factoren gaan meespelen als "er mag geen enkel onderdeel bij zitten langer dan 98cm ivm verzendkosten", "moet zo licht mogelijk zijn", "moet in een zo klein mogelijke doos passen", "moet in elkaar te zetten zijn met uitsluitend een schroevendraaier", dan wordt het helemaal spannend!
Heeft een substantieel deel van de winter gekost om wat prototypen te maken (die we vervolgens zelf weer even vrolijk hebben afgekeurd) voor we eindelijk iets hadden waar we trots op meenden te mogen zijn.


Ja, moet je doen! Leuk!

Frans

jennet schreef op donderdag 26 mei 2011, 12:53:


Van ballen hebben wij de ballen verstand, dus hebben wij het aan onze paardenballen-fabrikant gevraagd. Die heeft ons twee jaar geleden al samples gestuurd die we sinds die tijd al uitgebreid hebben getest. Voor het maken van die ballen zijn bewust skippy-bal mallen gebruikt omdat die skippy-ballen volgens de fabrikant sterker zijn dan de zogenaamde zitballen. Logisch ook als je je het gebruik voorstelt. Ik geloof dat hij wel een ander soort plastic heeft gebruikt dan voor skippy-ballen speciaal tegen UV-schade en bestendigheid tegen warmte (die dingen worden echt heet in de zon). Boeien zijn inderdaad nog sterker, maar de dazenval gaan we niet gebruiken om boten mee af te meren. Die boeien zijn loodzwaar en dat zou voor onze toepassing geen voordeel maar zelfs een nadeel zijn. Wat belangrijker is, is de UV-bestendigheid, of de ballen niet poreus raken, of ze niet verbleken, etc. Onze tests lieten zien dat de fabrikant prima wist waar hij het over had. De ballen hielden het goed in weer en wind en zijn niet verbleekt.

Frans

Rox schreef op donderdag 26 mei 2011, 15:18:


Ik begrijp het ook niet zo goed. Komt iemand hier vragen om advies, dat met een zekere unanimiteit door verscheidene mensen met kennis en ervaring wordt gegeven, en dan wordt krampachtig het huidige beleid verdedigd. Tsja, wat heeft advies vragen dan voor nut als je eigenlijk alleen maar een bepaald antwoord wilt horen. En eigenlijk alleen maar iets aanneemt van een dierenarts die vanwege een zekere sponsoring door de voedings- en medicijnindustrie niet gauw geneigd zal zijn om te zeggen "goed gras is genoeg".

Frans

mirjam33 schreef op zaterdag 28 mei 2011, 12:27:


Precies!

Onze paarden krijgen niks anders dan hooi en gras. Al tien jaar of zo niets anders dan dat.
Ondertussen zijn de merries drachtig geweest... en kregen tijdens de dracht uitsluitend hooi en gras. Toen de veuelens gezoogd werden kregen de merries niets anders dan hooi en gras. Toen de veulens opgroeiden kregen ze niks anders dan hooi en gras. Die veulens zijn opgegroeid tot sterke gezonde paarden, en hebben hun hele leven nog geen supplementje of brokje gezien.

Het zijn juist die toevoegingen die paarden doorgaans in de problemen brengen, te dik laten worden, voor insulineresistentie zorgen, etc.

Bij kreupelheid, insulineresistentie, etc. is het eerste waar je voor moet zorgen dat je paard weer een normaal gewicht krijgt. Afvallen dus. Magnesium kun je eventueel geven bij paarden die reeds (door onverstandig voerbeleid) insulineresistentie hebben ontwikkeld.
Ik begrijp niet goed waarom jij je paard kalk bijvoert. Is er geconstateerd dat het paard een calciumgebrek heeft of zo? Hoe dan ook, kalk verhindert de opname van magnesium, dus direct met die kalk stoppen als je er niet een heel erg goede reden voor hebt.

Zemelen, waarom zou je dat willen geven? Voor mensen wordt het aangeraden als "vezel", maar paarden gebruiken gras en hooi als vezels. Daarbij zijn zemelen voor mensen niet af te breken en leveren ze dus geen energie, maar paarden kunnen zemelen WEL afbreken, en voor paarden zijn zemelen dus dikmakers. Dus ook direct mee stoppen.

Wellicht een goede aanrader is het boek "Paard Natuurlijk" dat je op deze site kunt vinden. Ok, ik ben een van de auteurs en verdien er wat aan, maar ondanks deze bevooroordeeldheid denk ik dat je wat voeding betreft wel wat nuttige informatie hieruit kunt halen.

Frans

Moniek schreef op zaterdag 28 mei 2011, 15:31:


Zemelen zijn voor paarden gewoon verteerbaar net als de rest van het zetmeel dat erin zat. Voor paarden dus slecht. Ik kan sowieso geen enkele reden bedenken waarom je zemelen aan een paard zou moeten voeren. Zit er iets onmisbaars in dat ze met gras of hooi niet voldoende binnen zouden kunnen krijgen?

Frans

mirjam33 schreef op zaterdag 28 mei 2011, 20:03:


All right. Wat noem jij "troep"? Misschien is het juist perfect? Paarden zijn graasdieren maar dat betekent niet dat het perse gras moet zijn, in principe is alles wat grofstengelig en vezelig is prima. Juist als er veel "troep" in staat is het vaak van prima kwaliteit.

Er zijn twee mogelijkheden:
1) Je hebt een gewas-analyse laten uitvoeren, ontdekt dat stofje X te weinig in het gras zit, en je hebt een analyse van de zemelen waaruit blijkt dat dat stofje X in grote mate voorkomt. In dat geval prima.
2) Je doet een "aanname" dat er vast wel "iets" tekort zit in het gras, en dat er vast wel "iets" zit in zemelen, en dat toevalligerwijze die twee elkaar ook nog opheffen. Dat is ongeveer hetzelfde als geblinddoekt soep proberen te bereiden, en dan zonder te proeven aannemen dat er vast te weinig zout in zit, en dan geblinddoekt een pot uit het kruidenrek pakken en dat in de soep smijten, en dan aannemen dat het wel goed zal zijn. Wordt natuurlijk nooit wat.

Ik wil niet onaardig zijn maar de meeste mensen handelen volgens methode 2, en ik verdenk jou hiervan ook.
Ik wil dus benadrukken dat je niet zomaar moet aannemen dat het gras niet goed is, en ook niet dat je dat vermeende "niet goede" kunt corrigeren door zomaar iets te geven waarvan je ook niet weet waaruit het bestaat en of het wel een goede aanvulling is. Zonder een analyse kan ik je zo wel vertellen dat de kans dat die zemelen iets goeds doen ongeveer even groot is als dat een willekeurige pot uit het kruidenrek je niet geproefde soep lekkerder zal maken.


Begin daar dan eens mee. Dat is de basis. Kijk dan hoe het gaat. Gaat het niet goed (kleine kans overigens) laat dan een gewas-analyse doen, en vul precies datgene aan waaraan een tekort is. Dan ben je bewust en verantwoord bezig.


Ja, maar zo simpel is het niet, we smijten er lukraak wat in en dan zal het wel goed zijn. Met name die zemelen daar vraag ik me van af wat daar voor goeds aan zou zijn. Voor mensen is het een goede bron van vezels (gewoon darmvulling zonder dat er enige voedingswaarde aan zit) maar voor paarden is het een ongewenste zetmeelbron en heeft nog steeds verder geen enkele voedingswaarde. En tegen het vezelgehalte van gras/hooi kan het sowieso niet tippen.


Dat lijkt me voor je paard inderdaad geen slecht iets! Ik snap dat je uit goede bedoelingen handelt, maar soms is het nodig om met hernieuwde kennis een andere weg in te slaan.

Frans

Moniek schreef op zondag 29 mei 2011, 3:06:


Grappig. Ik lees hier juist allemaal redenen om GEEN bietenpulp te geven en het gewoon bij gras en hooi te houden.
Heb je geen zemelen nodig om de calcium/fosfor verhouding te repareren. Heb je geen magnesium nodig om vervolgens DAT weer te corrigeren.
Het gaat hier om een paard dat al te dik is, dat gras/hooi krijgt dat niet geanalyseerd is en waarvan de aanname dat het niet goed genoeg zal zijn gewoon een slag in de lucht is. (De aloude achterdocht dat je van gras niet kunt leven).

Bietenpulp vind ik een prima optie voor een bejaard paard met een versleten gebit, dat niet meer op gewicht te houden is met hooi. En dan neem je die scheve verhoudingen er maar voor op de koop toe. Maar no way dat ik dat zou gaan geven aan paarden met een goed gebit die al aan de dikke kant zijn ook nog.


Precies. Simpele oplossing: weg met de pulp. Hoef je niks meer "recht te trekken". Hou het gewoon simpel. En denk niet altijd "wat kan ik toevoegen om het te verbeteren" maar denk eerder "wat kan ik weglaten om het te verbeteren".


Hoezo is dat moeilijk? Wij kopen ons hooi ook maar gewoon van een plaatselijke leverancier. En als je zelf gras hebt is het al helemaal kinderlijk eenvoudig om je gras te verbeteren. Even een bodemmonster laten analyseren, en dan, indien nodig, gericht bemesten om precies datgene aan te vullen waaraan een tekort is. In bijna alle gevallen ben je dan goedkoper uit dan "zomaar" wat mest op je land smijten en/of "zomaar" van alles toevoegen aan het menu van je paard.

De meeste mensen die een uitspraak doen over gras/hooi hebben het spul niet laten analyseren. Dat is net zoiets dat ik in jouw soeppan kijk en dan zonder te proeven zeg dat er te weinig zout in de soep zit. En er vervolgens een willekeurige pot uit het kruidenrek in smijt en hoop dat het dan beter is.


Waarom zou je in dit geval iets willen mengen?

Wij verkopen zelf notabene Equilife en magnesium, voor ons supergemakkelijk om de paarden bij te voeren, maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om "zomaar" zonder grondige analyse van een vermeend tekort dit spul aan een van onze paarden te geven. Ze krijgen het dan ook niet. En ze redden het ook prima op gras en hooi. En ik blijf me dan ook verbazen hoe mensen extra's aan een paard voeren dat toch al te dik is, vervolgens constateren dat het niet helemaal lekker gaat, en dan de oplossing gaan zoeken in nog meer supplementjes. Allemaal goed bedoeld natuurlijk, er zijn te weinig mensen die financieel belang hebben om te adviseren dat je die extra's beter weg kunt laten. Ook ik heb er financieel belang bij als mensen magnesium voeren, en had in dit topic vanuit financieel oogpunt beter het idee om magnesium te gaan bijvoeren kunnen toejuichen. Maar helaas staat bij de meeste deskundigen het financieel belang voorop, en wordt de achterdocht jegens gras voordurend gestimuleerd.

Frans

Marianne Gomes schreef op maandag 30 mei 2011, 8:20:


Wie zegt dat? Dit is echt niet zo hoor!


Tuurlijk wel! Van snijden gaat niks weg, wel van bewaren, en hoe hoger de temperatuur, hoe sneller dat gaat. Vandaar dat we dingen in een koelkast plegen te bewaren, en dat koken helemaal veel vitamines vernietigt. Eigenlijk gaat het dan met name om vitamine C. Wat wij mensen als een van de zeer weinige diersoorten niet zelf kunnen maken.


Weinig spectaculairs. Voor paarden is alleen vitamine D en E relevant (de rest maken ze zelf naar behoefte). D loopt heel langzaam terug maar is na een jaar nog prima terug te vinden. E loopt sneller terug en aan het einde van de winter zit er nog maar weinig E in het hooi,. Maar gelukkig is E vetoplosbaar, wordt dus in het lichaamsvet opgeslagen, en aangezien paarden in de winter een deel van hun vet verbruiken (mits je ze niet overvoert) komt daarbij stukje bij beetje de vitamine E weer vrij.

Frans

Marianne Gomes schreef op maandag 30 mei 2011, 22:40:


Ja, dat zal best, maar we hadden het toch over vitaminen? Planten zitten vol met allerlei niet voor mensen relevante spullen zoals plantenhormonen en weet ik wat allemaal nog wel meer (anders hoefden we niet van tijd tot tijd naar de WC om ons van al die overtollige spullen te ontlasten) en er zullen er ongetwijfeld zijn die reageren op snijden. Maar daar kun je niet uit concluderen dat het voor de vitaminen ook wel zo zou zijn.
Verder vind ik het in dit verband niet handig om te spreken over vitaminEN (meervoud) omdat de verschillende vitaminen geen enkele verwantschap hebben. Vitamine C is vrij kwetsbaar en raakt snel beschadigd door UV, verhitten, bevriezen, etc. maar de meeste andere vitaminen zijn tamelijk robuust en krijg je niet snel kapot, zelfs niet als je je best doet. Dus als het al waar zou zijn dan is het nog de vraag voor welke specifieke vitamine dat is en of je daar dermate snel een tekort aan krijgt dat het uberhaupt interessant is om je er druk over te maken.


Vitaminen zijn door allerlei onkundige personen ten onrechte verheven tot een mythische stof waarvan je zo ongeveer niet genoeg kan binnenkrijgen, en ongetwijfeld kun je hier veel van op Google vinden. Maar dat maakt het not niet per definitie tot een waarheid.

Miljoenen mensen snijden hun sla en leven een lang en gezond leven...


Paarden eten van nature verdorde stengels, ze zijn ervoor gemaakt om zich daarmee te voeden, dus als er al "verlies" optreedt dan is daar al rekening mee gehouden.

Je kan ook stellen dat als een kat een muis slacht dat er dan bloed vloeit en er dus met het bloed waardevolle stoffen weglekken. Dat is dan wel waar, maar om daar dan de conclusie aan te verbinden dat katten dan dus wellicht te weinig voedingsstoffen binnenkrijgen is natuurlijk onzin. Je mag er van uitgaan dat dit "verlies" al is ingecalculeerd. Desnoods eet je een muisje meer.

Frans

Marianne Gomes schreef op dinsdag 31 mei 2011, 7:34:


Tuurlijk zitten er verschillen in (waarschijnlijk niet van vitaminen maar wel van water en dergelijke) maar dat is voor wat betreft de voedingswaarde allemaal niet zo relevant.


Dat potassiumtekort is super simpel en snel op te lossen hoor! De Nederlandse naam voor Potassium is Kalium. Dan gooi je gewoon je normale keukenzout weg en koop je zout dat voor een groot deel uit Kaliumchloride bestaat. Smaakt precies even zout.

Eigenlijk is het zo dat als je als mens trek hebt in iets zouts dat je dan op zoek bent naar Kalium. Dat is namelijk net zo zout als gewoon keukenzout. Maar wij foppen ons lichaam en eten dan natriumchloride (keukenzout). En natrium is iets dat je doorgaans al veel te veel binnenkrijgt en je nieren belast, voor hoge bloeddruk zorgt, etc. En het lost je Kalium-gebrek niet op dus je blijft trek houden in zoute spullen. Kalium (of Kalium verrijkt) zout is gewoon te koop, vaak onder idiote namen als "halvazout" of "zoutvervanger" of zoiets. Even shoppen en op de etiketjes kijken. Natriumchloride (NaCl) is slecht, Kaliumchloride (KCl) is goed.

(En nee, puur Kalium is niet beter: het reageert net als Natrium explosief in contact met speeksel. We bedoelen overal de zout-vorm van een binding met chloor.)

Zeezout bevat ook al meer Kalium, maar nog steeds erg weinig, en is dus ook ongezond. En Himalaya-zout bevat nul comma nul Kalium, is juist puur Natrium, en is voor mensen dus ook superslecht zout.

Veel mensen kunnen extra Kalium goed gebruiken en zouden wat minder Natrium moeten eten.

Voor paarden geldt overigens het omgekeerde: Paarden hebben zelden een kaliumgebrek (meestal zelfs een overschot) maar kunnen juist natrium goed gebruiken. Dus GEEN zoutvervangers aan paarden voeren, en zelf van het Himalaya-zout afblijven!


Hebben we het al in een ander topic over gehad, ijzer is niet bepaald gezond. Alles wat je meer binnenkrijgt dan wat je nodig hebt om je rode bloedlichaampjes aan te vullen is ongewenst. IJzer is een vrij radicaal en schiet gaten in je DNA. Zolang mijn Hb hoog genoeg is sta ik niet te popelen om spullen te eten waar extra veel ijzer in zit.


Tsja. In Frankrijk eten ze slakken. En in Afrika eten ze geroosterde sprinkhanen. Schijnt ook al gezond te zijn. Ik hou het toch maar bij boontjes denk ik.

Frans

Marianne Gomes schreef op dinsdag 31 mei 2011, 12:37:


Ik zal je uitleggen waarom dit een onzintest is.

Stel je bent een volslagen leek op het gebied van auto's. Je weet niet waarom banden soms lek raken, waarom een uitlaat er ineens onderuit valt en je accu er plotseling de brui aan geeft.
Ik maak jou wijs dat het verschrikkelijk ontzettend belangrijk is wat voor merk benzine je tankt. Doe zelf maar de test: Hou een jaar lang precies bij wat je tankt en wat voor onregelmatigeheden er plaatsvinden.
Na een jaar zie je allemaal "verbanden": Toen ik Shell had getankt kreeg ik een lekke band. Een andere keer had ik net Esso getankt en deed mijn accu het de volgende ochtend niet meer. Toen maar Texaco getankt, en dat ging een tijdje goed, maar na een maand viel ineens de uitlaat eraf. Met de benzine van BP (je weet wel, met die mooie bloem in het logo) heb ik nog geen last gehad. Schrijf het ergens op een forum en er duikt vast wel iemand op die ook een keer een lekke band had en dacht Shell te hebben getankt. Nog even later is er vast wel iemand die er ook nog een verklaring voor meent te hebben ook. En zo kun je er een hele mythe mee schapen.

Maar als je weet wat benzine precies doet, dat het nooit in je banden terecht komt, maar dat banden lek raken door een spijker die op de weg ligt, dan weet je dat die vermeende relatie tussen merk bezine en lekke banden gewoon kolder is.

Mensen worden wel eens verkouden, breken soms een been, krijgen soms pijn in hun rug, en natuurlijk zijn er allemaal lieden die verbanden menen te hebben gevonden tussen het soort voedsel of vitaminen die je hebt gegeten. En dus zijn er mensen die 1000 maal de ADH van vitamine C slikken, en toch worden ze verkouden. Ga je objectief testen, dan ontdek je dat die verbanden allemaal lariekoek zijn. Tuurlijk, bij een echt gebrek aan vitamine C daalt je weerstand, en bij een gebrek aan vitamine A word je blind. Maar genoeg is genoeg. Je krijgt geen betere weerstand door meer vitamine C te slikken, net zo min als dat je steeds betere ogen krijgt als je stelselmatig een overdosis vitamine A slikt. Genoeg is genoeg. En dat is bij mensen zo, en dat is bij paarden zo.

Eet af en toe iets groens, en je hebt voldoende vitamine C. Ook als je je sla snijdt in plaats van scheurt. Per slot van rekening slik je de sla ook niet volledig intact in (ik kauw er op voor ik het inslik )

Helaas is er een hele industrie ontstaan (pilledraaiers, wonderdokters) die er alles aan genegen ligt om de hele mythe over mysterieuze voedingsstofjes in stand te houden.


Ik kan me niet herinneren dat Bulgaren bekend staan als een volk met meer dan gemiddelde levensverwachting.


Tuurlijk, en als je in China komt vertellen ze je dat je gemalen hoorn van de neushoorn moet eten, of de lever van de witte sabeltandtijger. Overal zijn er mensen die verbanden menen te zien tussen voeding en kwaaltjes. Maar dat maakt al die mythe's nog niet tot waarheid!


Ik hoop maar dat niemand van dat laatste notitie heeft gemaakt want het wekt wel de suggestie dat je van het drinken van geitemelk dood kunt gaan.


Tuurlijk doet ze dat. Paarden kunnen van alles eten. Khani zat net een stuk geschilderd hout op te vreten dat van het dak van de schuilstal was gevallen. Misschien betekent dit dat er iets in de verf zit dat hij NODIG heeft?
Is het niet logischer om te stellen dat paarden gewoon graag aan allerlei dingen knabbelen, maar dat dit niet betekent dat ze die dingen perse nodig hebben?

Frans

Tamara Lisens schreef op dinsdag 31 mei 2011, 13:42:


Dit is zo simpel... Waarom gaan paarden lopen tijdens het opstappen? Omdat ze het opstijgen zien als cue dat ze moeten gaan lopen. Meestal ontstaat dit doordat de ruiter direct na het opstijgen begint met lopen, dus na een paar keer zegt je paard bij het opstijgen al "ah, ik weet al wat je van me wilt, we gaan LOPEN! Laat ik maar vast beginnen!"
Jack was ook zo toen ik hem kreeg. Daar kon je alleen maar steppend op komen.
Hoe los je dit op? Bouw de cue om. Ik ben een tijdje bezig geweest om op te stappen... en vervolgens stil te blijven staan. Heb me zelfs thee laten brengen op het paard, en ben na een kwartier weer afgestapt, zonder ook maar een stap te hebben gevraagd.
Na een paar van die sessies was de cue omgebouwd, was de voet in de stijgbeugel goed voor de reactie "oh, we gaan weer slapen. Mag ik mijn ogen vast dicht doen?"

Als dit allemaal is gelukt, en je wilt weer gaan rijden, maak er dan een gewoonte van om na het opstappen altijd even te beginnen met "niksen". Gewoon 30 seconden of zo alleen maar zitten. Dat voorkomt dat die "voet in de beugel" weer opnieuw het startschot wordt.

Succes!

Frans

Piet schreef op dinsdag 31 mei 2011, 17:38:


Hier ook, maar het gras is mooi groen gebleven dankzij de veengrond.
Hebben we eindelijk zonnepanelen, de helft eergisteren operationeel gemaakt, hebben we er precies 1 dag lol van gehad en met die helft alvast 9kWh opgewekt en verkocht aan het electriciteitsnet. En vandaag... een magere 1.5kWh en niet het dak op gekund om de andere helft aan te sluiten.
Kan die zon weer terugkomen?

Frans