Piet schreef op donderdag 26 mei 2011, 23:11:


Ik hoor het ze zo zeggen ; 'ride that baby into the ground'. In de inrijbak zoveel mogelijk afzeiken zodat ze zo klein mogelijk zijn in de showring. Maar net niet té klein zodat ze net geen machines zijn. Elek geoefend oog kan zien dat het niet klopt. Met een bezweet paard opkomen zegt iets maar er wordt niks mee gedaan. Zolang de jury dit accepteert zal er niks veranderen. Geld, loyaliteit, viendjespolitiek en persoonlijke belangen spelen een grote rol hierbij.

Míjn Alegriá kan ook heel hard achteruit lopen als ik achter haar sta. Dan doe ik alsof ik haar dat vraag en het lijkt alsof zij doet wat ik wil. Maar ze wil gewoon een kontenkrabbel. En wel nu! Snel een beetje....

Pien

Alegria schreef op donderdag 26 mei 2011, 23:53:


Ik herken het helemaal. Maar het komt wel goed. Veel mensen zouden er wat voor geven zo'n automatisch, veilig, opdrachten uitvoerend paard.

Onze Holly (ook Quarter, nu 23 en met pensioen, toen 15, ex wedstijdafgezeikt paard en net hier) had ook geen eigen mening. Ik herinner me nog goed hoe ze bij de paardentandarts in verzet ging, en.... steigerde omdat ze niet onderzocht wilde worden. Wij: 'jáááááááh Holly, wauw, ze komt voor zichzelf op, ze maakt haar eigen keuzes'.
Romeo de paardentandarts stond erbij en leek te denken, ' zijn die Ollanders helemaal gek geworden'. Dus we hebben het hem even uitgelegd. Hij za het nu vergeten zijn maar wij gebruiken het nog steeds al voorbeeld van wat er in een paard kan veranderen als je hem gaat zíén en andere leefomstandigheden biedt.

Groet, Pien

Christel Provaas schreef op vrijdag 27 mei 2011, 8:17:


Dit soort paarden hoeven in het terrein niet uit te kijken waar ze lopen, Christel.
Met slidingijzers is het namelijk zo goed als niet te doen om een buitenrit te maken, het zijn heel gladde ijzers met lange takken.

Groet, Pien

Marianne Gomes schreef :


Ik heb het artikel nu aan een paar mensen laten lezen, iedereen is ervan overtuigd dat we het wel moeten laten plaatsen dus dat gaan we doen. De manier van schrijven is erg kinderlijk gedaan en vrij cynisch. Toch komen we er, behalve het wat onduidelijke in het lesgebeuren, verder prima van af.

Een zin bijvoorbeeld als : 'Aan de haken eronder bungelen bitloze hoofdstellen' (búngelt?) of 'de goedlachse pensionklant slingert met twee volwassen ruiters en een meisje met donker haar via een smal paadje achter de paddock naar een tweede weiland' (slingert ????) en 'nadat de zadels zijn aangesingeld, hijst iedereen zich vanaf de grond op zijn paard' (híjst?). En van onze medewerksters is de fouten er nu allemaal aan het uithalen en dan stuur ik het artikel terug in de hoop dat ze er wat mee gaan doen.

15 juli verschijnt het in Bit. Ik heb er nog steeds geen goed gevoel bij, maar jullie hebben gelijk, we zien het dan maar in het groter geheel, de eerste bitloze manegetest. Benieuwd hoe ze ons gaan beoordelen met hun sterrensysteem. Het grootste deel lijkt mij niet-beoordeelbaar, geen stallen met dik strooisel, geen kantine met warme/koude dranken/etenswaar, weten zij veel of de bitloze hoofdstellen passen etc.

Gelukkig sloten ze wel af met: 'Dit bedrijf is een aanrader voor recreatieruiters die graag in de buitenlucht rijden of houden van buitenritten en bitloos willen rijden. Verder moeten het ruiters zijn die weinig eisen stellen op het gebied van horeca en toiletvoorzieningen. De paarden krijgen bij Spirithorses een goede verzorging en zijn levendig.'

Dan laat ik het verder maar los.
Dank voor jullie ondersteunende woorden.

groet, Pien