Anja Seijn schreef op donderdag 2 juni 2011, 16:51:
>
> En toch zit in de laatste zin toch het antwoord op je eerdere alinea. Ik
> ben er van overtuigd dat ook de baasjes van de hondjes met vreselijke
> gezwellen en versleten heupen er alles voor over hebben om hun hondje weer
> gezond te laten worden. Denk je ook niet?
Nee sorry, daar ben ik eerlijk gezegd niet van overtuigd. Banjer's verhaal en dat van vele oude honden verschilt nogal. Angelique heeft er heel veel moeite ingestoken om erachter te komen wat Banjer mankeert, en toen ze wist dat er een oplossing mogelijk was is ze daar dus voor gegaan, en hopelijk komt het nu helemaal goed.
Voor veel oude honden daarentegen is er geen oplossing meer, en wordt er ook niet veel meer gedaan. Als je dan zo'n hond zie, die nog op wandelingen van 50 meter van huis dient te worden gesleept, waar niks anders voor gedaan word dan een hoop pijnstillers, dan heb ik daar persoonlijk moeite mee. Tuurlijk kwispelt hond 's ochtends nog, eindelijk een klein beetje afleiding van de monotonie van de pijn. Het spijt me dat je er moeite mee hebt dat ik daar een oordeel over vel. Maar dat was eigenlijk uberhaupt niet het punt wat ik wilde maken: als ik in dit onderwerp lees wat er allemaal in Banjer's koppie gaande was, dan zet me dat aan het denken: hoeveel pijn kunnen beesten ondergaan zonder dat wij mensen daar enig besef van hebben? Daar ging m'n zijweggetje even over.
Mvg, Anne
Warboel
