Maria Delavega schreef op woensdag 8 juni 2011, 11:42:


De theorie erachter is heel oud en frans van oorsprong; ik zie het althans bij het Cadre Noir het duidelijkst vertegenwoordigd. Een bit zou ontspanning van de kaak bevorderen. Daardoor ontspanning in de hals, rug, lendenen etc. "Heb je de kaak, dan heb je het paard" zeggen de Fransen zoals Baucher, Racinet, Philippe Karl. BB is inderdaad van de franse manier, met een vleugje duits.
Dit is neutrale informatie, geen promotie. Dat moet eenieder voor zichzelf uitzoeken.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Wil schreef op woensdag 8 juni 2011, 22:37:

Nee hoor was het maar zo simpel! Ook een scheef paard kan over ongelijk terrein lopen. Hij gaat daarbij niet op zijn plaat, want de scheefheid is levenslang en ingesleten, net als dat jij levenslang met rechts schrijft. Ben je dan ook scheef? Ja. Je krijgt pas last van je scheefheid als je een muisarm ontwikkelt. Of een zere schouder. Of een nek die naar één kant minder meewerkt als je omkijkt.

Puinpoeier is het andere uiterste. Tussen geheel recht en kreupel zit een immens gebied. Je zegt zelf al: Voel wat er gebeurt! Wel, doe er dan ook wat mee!!!
Geen enkel paard voelt helemaal symmetrisch, er is altijd een dragend en een stuwend achterbeen en er is altijd een voorkeurschouder, een dominant voorbeen. Signaleer met welk been hij het liefst afzet voor een sprong, met welk been hij het eerst een opstap neemt, welk oog je vanaf de rug net iets meer ziet, welke heup achter je zadel iets dieper zakt, welke buikhelft meer tegen je been lijkt te drukken, welke galop hij net effe gemakkelijker aanneemt, welk voorbeen met spaanse passen hoger komt, via welk achterbeen hij zich doorgaans ophijst bij het opstaan, in welke bocht hij zich rechter houdt, op welke zij hij vaker ligt, welke schouder vaak iets lager ligt etc. etc. etc. etc. etc. Als je dit bewustzijn ontwikkelt kun je spelenderwijs en bosklossend correcties uitvoeren zonder dat het op dressuur lijkt.

Het is iets PN-nigs om scheefheid te ontkennen, jammer. Veel in het bos rijden en van het hoofd afblijven is allemaal prima, het heeft echter niets maar dan ook NIETS met scheefheid of het voorkomen of oplossen ervan te maken.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Martina schreef op donderdag 9 juni 2011, 9:53:


De spaanse pas was er één in een opsomming van bewegingen en oefeningen die paarden maken, waaruit je KUNT AFLEIDEN of er assymmetrie in het spel is. Het gaat mij niet om de specifieke oefening an sich, maar om te kunnen monitoren waar en wanneer er assymmetrie speelt. Ik denk dat je niet snapt waar ik mijn punt maak.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik ken het verschijnsel van een vriendin met een hb-gevoelige merrie, die om die reden niet op gras mocht. Paard had al levenslang diarree, dus sowieso een slecht functionerende darmflora. Stro bijvoeren hielp wel wat. Uiteindelijk kwam het paard tóch enkele uurtjes op gras te staan en in die periodes was de diarree afwezig.
Gras verbetert blijkbaar de darmflora, wat hooi niet in zijn vermogen heeft. Is het de grotere hoeveelheid vocht? Ander gistingsproces? Vitaminen? Samenstelling: het feit dat met gras voornamelijk topjes worden gegeten en met hooi de hele stengels?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op donderdag 9 juni 2011, 12:00:

Mijn laatste zin lijkt me overigens het antwoord op de eerste situatie: hooi is stengeliger want je maait pas als de lengte aanzienlijk is. Gras, ook al is het van datzelfde weiland, is kort afgegraasd en heeft als voedsel dus een heel ander structuur. Van fruktaan weten we dat het in de topjes zit, daarbij is afgegraasd hooi gestresst, dus de hb-link is duidelijk.

Maar waarom gras dan diarree terugdringt in tegenstelling tot hooi..?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Martina schreef op donderdag 9 juni 2011, 9:00:


Wat heb jij voor beeld bij een verzameld paard? Verzameld is een raar woord voor de toestand waarbij het paard meer gewicht draagt met de achterbenen dan het van nature zou doen en dat kan in alle gangen en tempi. Zowel in het terrein als in de bak is verzameling de beste manier van bewegen, simpelweg om te voorkomen dat het paard teveel op de voorhand gaat met jouw gewicht erop. Verzameling heeft niets te maken met aan zijn hoofd trekken waardoor hij de kuilen minder goed ziet of dat hem broodnodig evenwicht wordt afgenomen.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Frans Veldman schreef op vrijdag 10 juni 2011, 17:07:


Als je her en der wat fora volgt, kom je gek genoeg wel tot die conclusie.


Waarom worden er dan op een forum als dit, waar men zijn paarden overwegend 24/7 op gras zet, zoveel meer gevallen van hb gemeld dan op fora waar het gebruikelijker is het paard op te hokken met krachtvoer en een uurtje wei? Daar komt hb amper voor als ik zo de dwarsdoorsnedes lees. Koliek des te meer maar dat is een ander verhaal.

Frans Veldman schreef op vrijdag 10 juni 2011, 19:22:

Generaliseren is bepaald een vak.

Frans Veldman schreef op vrijdag 10 juni 2011, 22:14:

Ik lollig? Doelgroepen negeren omdat ze naar jouw mening voornamelijk over dekjes praten is nou niet bepaald inhoudelijk discussiëren. Els opent een serieus interessante stelling waarin het (ogenschijnlijk) vaker voorkomen van hb bij weidepaarden dan bij stalpaarden een bijzondere aanwijzing lijkt te zijn. Laten we alsjeblieft dan ook inhoudelijk blijven.

Cindy Helms schreef op zaterdag 11 juni 2011, 8:14:


Maar dit verklaart toch juist niet waarom hooi-etende paarden diarree krijgen en dat die diarree stopt zodra ze gras eten?

Coralie schreef op zondag 12 juni 2011, 22:24:


Heel erg waar.

Enig idee van de oorzaak? Nog met psyllium in de weer geweest?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Aha, de Telegraaf.

Volgens mij heb je 'm te pakken.