Lees alles met belangstelling!

Gisteren kreeg ik een tip van iemand die nog een groot verschil in hooi en gras zag, namelijk het chlorofyl. (Bij zoeken daarnaar kwam ik ook weer hier terecht trouwens, daar is op het forum al eerder over gesproken).
Belangrijk bestanddeel van chlorofyl is magnesium. Ik kan niet vinden hoe chlorofyl wordt afgebroken en wat er van overblijft in het veranderen van gras naar hooi. Maar het lijkt me dat het magnesium i.i.g. in het hooi aanwezig blijft.

Wat als: het magnesium gemakkelijker/beter opneembaar is uit hooi dan uit gras, omdat het losgekoppeld is van chlorofyl? Magnesium kan positief werken voor paarden met HB-gevoeligheid en het werkt (behalve als er een tekort aan is in het individu) ook nog eens laxerend.

Overigens, mijn hooi komt van hetzelfde land als waar de paarden grazen. Ik heb tijdenlang stripbegrazing toegepast, maar dat maakte voor de HB-gevoeligheid van Willem niets uit. Boully staat nu de hele dag op een relatief kortgevreten land en daar gaan de shetjes ook iedere dag een paar uur op. Soms 's morgens, soms 's middags. Willem komt al ca. 2 jaar niet meer op het gras en heeft in die tijd nooit meer gevoelig gelopen.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

e m kraak schreef op maandag 13 juni 2011, 0:13:

Info die ik er tot nu toe over verzameld heb:

CHLOROFYLLASE

Chlorofyllase, een enzym dat gewoonlijk wel aanwezig is in alle planteweef-sels, katalyseert de reactie waarbij chlorofyl (bladgroen) wordt wordt omgezet in chlorofyllide. Het enzym heeft een hoge optimumtemperatuur (77°C). Het wordt gebruikt om beter de kleur van groene groenten te behouden. Chlorofyl wordt namelijk door geringe hoeveelheden zuur gemakkelijk omgezet in een grauw-bruine kleurstof, terwijl chlorofyllide veel beter bestand is tegen deze bruine verkleuring.

Bron: ODF over enzymen in planten.

Green grass leaves contain enzymes such as chlorophyllase, peroxidase, and polyphenol oxidase that cause degeneration such as the fading of the vivid green color of green leaves.

Bron:
http://www.surechem.org/index.php?Action=document&docId=572576&db=EPB&tab=desc&lang=&db_query=0%3A%3A0%3A%3A0%3A&markupType=all

Dried lucerne leaves contain several green pigments in addition to chlorophyll. One of these, pheophorbide-alpha, causes photosensitization, causing skin lesions in albino rats. Exposure to light in the visible range is sufficient to cause lesions in these rats and other whit animals, given a lucernt-leaf-protein concentrat. The P-alpha is formed bij breakdown of chlorophyll under the influence of chlorophyllase, during processing. There is a higher activit of this enzyme in legume forages than in grass, which might account for an absence of dermatitis associated with green grass products.

Bron: Boek: Equine Nutrition and Feeding  Door David Frape

Afbraak chlorofyl uit rye-grass
p3835885324/" target=_blank>http://www.springerlink.com/content/w886gp3835885324/

Ben er dus nog lang niet uit en moet nu weer even over tot de orde van de dag, studie roept!

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

http://pubs.rsc.org/en/content/articlepdf/2008/pp/b807210h
Met schema hoe chlorofyl chemisch is opgebouwd.

Uit wat ik tot nog toe heb gevonden durf ik op te maken dat chlorofyl in gras wordt afgebroken door het enzym chlorophyllase. Dit enzym is in gras wel minder aanwezig dan in diverse andere planten. Het speelt een rol bij zowel de opbouw als de afbraak van chlorofyl. Het enzym is zowel zuurgraad als warmte-gevoelig.
Verder zijn er naast de Mg-vorm ook andere vormen van chlorofyl, die zijn opgebouwd rond een ander element.

Bij afbraak van chlorofyl verdwijnt het Mg uit het midden.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Bij mij begint nu een andere vraag te rijzen; wat is het verschil tussen hooi en stro, of eigenlijk; wat is er fout gegaan?

Willem is, na twee jaar prima gelopen te hebben op een dieet van alleen hooi, sinds gisteren bevangen. En flink ook!
Het enige dat ik aan zijn dieet veranderd heb is dat ik een plak hooi heb vervangen door stro. Dit omdat hij nog altijd dik bleef en ik hier las dat er paarden zijn die goed afvallen door een deel van het hooi te vervangen voor stro. Ik heb het stro geleidelijk ingevoerd en hij kreeg het net als het hooi verdeeld over 4 voerbeurten.

Inmiddels krijgt hij magnesium (verpulverde tabletten, ga poeder bestellen). Hij lijkt vandaag wat beter dan gisteren, is minder verkrampt in zijn achterhand. Heeft linksvoor meer pijn dan rechtsvoor, aan beide voorbenen pulsaties.

Ik baal hier stevig van. Telkens als Willem gevoelig liep van het gras, was ik er op tijd bij en heb ik erger weten te voorkomen door hem gewoon een dagje van het gras te houden. De laatste twee jaar, de tijd dat hij dus helemaal geen gras meer kreeg, zijn zijn hoeven enorm opgeknapt en heeft hij nooit meer gevoelig gelopen en nu, van de ene dag op de ander, is hij stokkreupel.

Is het stro de oorzaak of moet ik het elders zoeken? Het lijkt me wel belangrijk de oorzaak te achterhalen, zodat ik het in het vervolg kan voorkomen.

Wat is er verder de afgelopen weken verder bij ons veranderd? We hebben er 2 pony's bij. Dit heb ik vooral gedaan om Willem wat meer gezelschap en beweging te geven. Met 1 van de pony's klikt het goed, de ander jaagt hij door het draad. Daarom heb ik ze nog niet continue bij elkaar staan. De pony's kunnen wel prima met Boully samen op het land en het was mijn bedoeling daar ook Willem bij te introduceren, maar dat hoef ik dus helemaal niet te proberen.

En eergisteren, de dag voor Willem HB werd, heeft het voor het eerst sinds maanden flink geregend. Zou dat een oorzaak kunnen zijn?

De paarden krijgen hier altijd leidingwater te drinken uit bakken die geregeld worden schoongemaakt en met de tuinslang gevuld, dus de kwaliteit van drinkwater lijkt me redelijk constant.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Dank allemaal voor het meedenken en meeleven!

Het is verdrietig om Willem te zien strompelen, maar ik heb het idee dat het telkens als ik bij hem kom, ietsje beter gaat. (Of misschien is de wens de vader van de gedachte.) Willem hinnikt weer als hij me ziet en loopt vrijwillig de stal in en uit over het beton. Gisteren humde hij de hele tijd, niet echt hinniken en leek hij min of meer steun bij ons te zoeken, nu is hij al weer een stuk eigenwijzer.

Waarom ik dacht aan de regen; eigenlijk alleen omdat het zo'n "toevallige" verandering was. En omdat Froukje altijd beter ging lopen als de ondergrond nat was. Had wel invloed bij haar, maar dan net contra.
Willem komt niet op het gras, dus voor fructaan maakt het niets uit.

Ik voerde tarwestro van ca. 2 jaar oud. We gebruiken dat alleen nog maar 's winters voor de geiten, die liggen er dan graag in en eten het ook. Het stro was niet stoffig of aan elkaar geplakt, strooide mooi uit en Willem en de andere pony's aten het graag.

Wat ik inmiddels over (tarwe)stro bij elkaar heb gegoogeld:
- Stro bevat per kg droge stof ongeveer de helft van de voedingswaarde van hooi.
- Stro bevat meer lignine dan hooi wat voornamelijk cellulose bevat. Lignine is moeilijker afbreekbaar voor paarden dan cellulose.
- Ezels kan je beter stro dan hooi voeren, omdat stro meer calcium bevat en dat beter is voor de hoeven van ezels.

Hoe betrouwbaar deze laatste stelling is, weet ik niet.

Ik heb wat voedingswaardes en mineralengehaltes van stro weten op te duiken, maar die verschillen nogal. Volgens de één zit er wel calcium en hoegenaamd geen magnesium in, volgens de ander is de verhouding Ca-Mg vergelijkbaar met hooi.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Hier heb ik een tabel gevonden over energie en mineralen in gras en stro:

http://www.buitenpraktijk.ugent.be/pages/archief/helft%20koeien%20lijdt%20aan%20calciumgebrek%20rond%20het%20moment%20van%20het%20kalven.pdf

Gras en hooi zijn in energie/mineralen per kg/ds vergelijkbaar. Dus zou in stro toch aanmerkelijk minder energie zitten.

En ik blijf me maar afvragen hoe het dan met de opneembaarheid van al die stofjes zit. (Zal ik daar ooit achterkomen )
Ik heb dat voorbeeld al eens eerder genoemd; koolhydraten uit oud brood zijn moeilijker opneembaar dan die uit vers brood en zo ook de koolhydraten uit afgekoelde gekookte aardappelen of pasta versus die uit warme gekookte aardappelen of pasta.

Blijft een moeilijke kwestie.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Frans Veldman schreef op woensdag 15 juni 2011, 17:36:


Google eens op resistant starch, kan je er heel veel over vinden.

Citaat (van: http://www.food-info.net/nl/national/ww-voedingsvezel.htm ):
RS3: zogenaamd geretrogradeerd zetmeel; komt voor in verwerkte producten omdat het ontstaat door verhitten of afkoelen, bijvoorbeeld in afgekoelde, gekookte aardappelen of pasta, oudbakken brood of cornflakes.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Citaat ( van: http://www.nice-info.be/benl/assets_db/ITEMSKEYWORDS2/items/documents/NNzetmeelIN.pdf )
Bij afkoeling van het voedingsmiddel kristalliseren de zetmeelmoleculen binnen de gegelatiniseerde
zetmeelpasta opnieuw uit en wordt een stevige visco-elastische gel gevormd. Dit proces wordt
aangeduid met retrogradatie. Geretrogradeerd zetmeel is opnieuw minder bereikbaar voor de
verteringsenzymen en dus slecht verteerbaar.

Er is ook veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan, allemaal te vinden als je google scholar gebruikt.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Frans Veldman schreef op donderdag 16 juni 2011, 8:44:


Nee hoor, daar heb ik het niet over, ik citeer alleen maar. Kijk maar eens naar de lijstjes van producten waar RS4 in voor komt, daar staat gewoon oudbakken brood tussen.

Maar als je even googelt, is het best wel te vinden, hoor!
http://www.fondspascaldecroos.org/uploads/documentenbank/ba4b711e9375cbebbc276b3aabf8d7e5.pdf
Van alles over brood; veroudering vanaf pagina 24, inclusief ontwikkeling van geretrogradeerde stofjes, die dus minder/slechter/niet verteerbaar zijn voor de mens.

Overigens; in mijn jeugd kwam er geregeld een vriend van mijn vader bij ons logeren. Die wilde altijd alleen maar oudbakken brood eten, omdat dat gezonder zou zijn. Mijn moeder vond het vreselijk, maar ik denk dat die man zijn tijd ver vooruit was! (Of dat hij wist wat we nu vergeten zijn ....)

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Update Willem

Vanmorgen liep Willem een stuk beter. Het is nog niet zo dat hij al over het beton dendert, maar hij durft zijn voeten weer neer te zetten.
We zijn dus duidelijk op de goede weg.

Blijft voor mij de vraag waardoor hij nu eigenlijk bevangen is geraakt. Ik houd het maar op het stro, hoewel ik me er geen voorstelling van kan maken, waarom dat dan zo is. Bovendien kreeg hij het stro al drie weken, dus waarom dan nu opeens acuut bevangen.
Een soort kanteling in een toch al labiel evenwicht?

Ik blijf hem voorlopig magnesium geven. En dan maar hopen dat de hb helemaal geneest en niet/nooit meer terugkomt.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Martina schreef op donderdag 16 juni 2011, 11:50:



Mijn ervaring is dat paarden de curcuma graag eten, dus dat hoeft geen probleem te zijn.

En ik heb een staatje gevonden van het Vlaams Ministerie van Landbouw over VEPs in voedermiddelen voor paarden.
http://www2.vlaanderen.be/landbouw/downloads/dier/7.pdf pag. 63
Tarwestro: VEP/kg 232; VRE/kg 7; GDS/kg 840
Hooi, gemiddelde kwaliteit: VEP/kg 518; VRE/kg 75; GDS/kg 830
(VEP=voedingseenheden paard; VRE=Verteerbaar ruw eiwit; GDS=Gehalte droge stof)

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Ik heb die hele tekst niet uitgebreid gelezen, ging me alleen om de voedingswaardeschema's. Kom wel vaker dat soort "maffe" dingen tegen als ik aan het googelen ben. Voor voedingswaarden ook al eens terecht gekomen op een site over het opfokken van jonge stieren.
En veel kennis over bladgroen (chlorofyl) en het verval daarvan bij drogen zit bij de kwekers van wiet, bijvoorbeeld. Is best leuk en leerzaam om te lezen

Lastig als je paard de curcuma niet lust. Misschien proberen te mengen met een ander keukenkruid. Ik heb ook een paard wat gek is op kaneel, sinds 'ie een lepeltje kaneel door zijn bietenpulp krijgt, likt 'ie zijn emmer tot op de bodem schoon en dat was daarvoor wel anders.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***