Frans Veldman schreef op woensdag 15 juni 2011, 11:56:

Hij staat niet op gras dus fruktaan doet hem niks. Het enige dat veranderd is, is de vervanging van een deel van het hooi door stro. En de komst van twee shetlanders die voor leven in de brouwerij zorgen. En regen na maanden droogte waarop zijn hoeven wellicht wat gevoelig zouden kunnen reageren.
Het is gewoon niet erg logisch.
Of het magnesiumverhaal steekt de kop weer op: Bevat stro magnesium? Stel dat hij altijd net genoeg had aan de hoeveelheid mg in het hooi en dat de toediening van stro dat ondermijnd heeft? Dun, ik weet het.
Hoe zit het met mg in stro, weet iemand dat? Ik neem aan dat je gewoon tarwestro hebt gegeven.

Wil schreef op woensdag 15 juni 2011, 13:47:

Wil! Hij staat niet in de wei schrijft Els dus fructaan doet hem niks.

Peter Donck schreef op woensdag 15 juni 2011, 15:39:


Toch een tekort aan 'voedingsstoffen' dan?

Marjolein, jij schreef in
Nr:174083 en
Nr:171486
dat stro minder geschikt is voor hb-paarden (iets van die strekking). Waarom is dat volgens jou zo?

muriel schreef op woensdag 15 juni 2011, 19:12:


Hoeveel zonnepanelen heb je daarvoor op je dak liggen Muriel?

Gelukt dus, wat fijn voor jullie allebei!

Inmiddels is het veulen geboren dus er is wat minder druk op de voorbenen en zijn er röntgenfoto's gemaakt. Het lukt mij niet om ze op de originele fotopagina www.hoefnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=1397 erbij te zetten, dus dat moet dan maar even zo:




Kan een van de geleerden hier iets uit opmaken?
Paard loopt iets onregelmatig op zand, gevoelig op gras en stokkreupel op het harde. Dat lijkt me nogal wiedes als je de röntgenfoto bekijkt, er mist een heel stuk hoefbeen dus afrollen moet erg pijnlijk zijn.
Er is nog geen conclusie of diagnose verbonden aan deze foto's, aangezien de voorrijdende röntgenmeneer geen arts is.
Elk voorjaar als het paard de wei in gaat, ontstaat er een scheur in het midden van de toon en treedt er gevoeligheid op. Ook is er in het verleden een schimmel geconstateerd die met honing is behandeld en verdwenen is.
Kan het zijn dat dit een naar binnen geslagen schimmelactie is die het hoefbeen opvreet? Of is dit toch een hoornzuil?
Hoe moet zoiets aangepakt worden?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Flavie schreef op donderdag 16 juni 2011, 21:00:


Wat is de reden dat hij het krijgt? Het is snel opneembaar dus je hoort ook snel resultaat te zien. Als er niets verandert heeft hij wellicht geen extra magnesium nodig.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Nils Vellinga schreef op donderdag 16 juni 2011, 20:51:


Niet doen hoor. Vitamine E stapelt in de lever.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

WOW Jaqueline. Dat er maar veel van zulke dagen achteraan mogen komen.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Loop op handen en voeten. Je benen stuwen je gewicht naar voren en op je handen rust veel de grond-inborend gewicht. Je tendens is voorover, in paardentaal heet ze dat: op de voorhand.

Loop nu op je hurken. Je benen dragen meer dan dat ze stuwen; leveren veel meer spierkracht (dat moet je dus trainen) en je handen wandelen losjes mee. Je tendens is rechtop, in paardentaal heet dat oprichting.

In de eerste situatie is je benodigde vloeroppervlak groter dan in de tweede, vandaar dat men het verzameling/collection noemt: de actie vindt plaats op een kleiner oppervlak.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Frans Veldman schreef op vrijdag 17 juni 2011, 20:20:
De nek omhoog drukt de rug omlaag. Aldus dokter Franz!

Frans Veldman schreef op vrijdag 17 juni 2011, 21:28:

Dat is inderdaad bijzonder moeilijk om in te zien! In het wipmodel schakel je voor het gemak de aanwezigheid van achterbenen even uit? De rug is geen beweeglijke wervelkolom maar een starre plank? Grazen zou dan wel heel moeilijk worden want dan gaat de rug steeds omhoog!

Leer haar 'chasing the tiger". Zoek maar eens op youtube. Zo leert ze een bal targetten die jij voor haar uit houdt op een laag punt. Spelenderwijs zal ze zo haar bovenlijn oprekken en de schrale bovenlijnbespiering zal langzaam toenemen. Longeren in een weiland met relatief hoog gras heeft hetzelfde effect: het paard zal dravend proberen te grazen, wat uitstekend werk doet voor de rugbespiering en vertikale souplesse.
Voor de horizontale souplesse zou je kunnen slalommen, dat kan bijvoorbeeld buiten om bomen heen. Goed opletten dat ze bocht linksom hetzelfde neemt als rechtsom en dat de achterbenen min of meer in het spoor lopen van de voorbenen, in elk geval niet erbuiten want dan houdt ze zich recht en heeft het gymnastisch minder waarde. De moeilijkere bocht, daar maak je anderhalve cirkel van zodat je de korte kant wat langer oprekt.
Een fijne buigingsoefening die ik zelf vaak doe, is 3 pilonnen in een driehoek zetten en daar 'strikjes' omheen rijden, steeds wisselend van linksom naar rechtsom. Daarbij moet het paard mooi als een banaan de bocht om en zich soepel laten omstellen. Waar ik wat weerstand ontmoet, maak ik een extra cirkel die meteen weer wordt opgevolgd door een belonende bocht naar de andere kant. Veel belonen zodat ze weet dat dat ene hele moeilijke, dat ze dat goed doet.

Het lijkt of er arabierenbloed in zit? Dan is dat stijvige, niet zo erg willen buigen-achtige ook mede genetisch bepaald en zul je daar altijd moeten werken.
Het paard ziet eruit alsof ze nooit dressuurmatig gewerkt heeft, dus ze moet nu met een 'onhandig' lijf ineens haar evenwicht zoeken met een ruiter erop. En gewicht dragen, iets wat dat lichaam helemaal niet kent. Dat vergt tijd en oefening. Elke dag wat gymnastiek doen, niet te gek, wel afwisselend en élke dag. Balans en draagkracht hebben jaren nodig om ontwikkeld te worden. Jij weegt niks, je zit haar niet in de weg, maar je moet wel wat gaan vragen.

Voor de zekerheid zou je bloed kunnen laten prikken. Haar stofwisseling is nu behoorlijk omgeslagen na een jarenlange periode van drachtigheid en zogen wat veel van een lichaam vergt. Bij jou is ze behoorlijk bijgekomen, goed gevuld geraakt, maar het kan best dat dat allemaal te rijk is vergeleken met wat haar lichaam gewend was en dat ze daardoor chronisch wat spierverzuring heeft.

Ik vind het een leuk paard, ze ziet er meewerkend uit dus ze zal het best voor je willen doen en ik gun haar een waardevol tweede leven na dat jarenlange stomme gefok.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Hier ging gisteren ook een deken op de notoire bibberaar. Aan stijve spieren heeft niemand iets, hoe PN die ook veroorzaakt zijn.