Frans Veldman schreef op vrijdag 17 juni 2011, 20:20:
De nek omhoog drukt de rug omlaag. Aldus dokter Franz!

Frans Veldman schreef op vrijdag 17 juni 2011, 21:28:

Dat is inderdaad bijzonder moeilijk om in te zien! In het wipmodel schakel je voor het gemak de aanwezigheid van achterbenen even uit? De rug is geen beweeglijke wervelkolom maar een starre plank? Grazen zou dan wel heel moeilijk worden want dan gaat de rug steeds omhoog!

Leer haar 'chasing the tiger". Zoek maar eens op youtube. Zo leert ze een bal targetten die jij voor haar uit houdt op een laag punt. Spelenderwijs zal ze zo haar bovenlijn oprekken en de schrale bovenlijnbespiering zal langzaam toenemen. Longeren in een weiland met relatief hoog gras heeft hetzelfde effect: het paard zal dravend proberen te grazen, wat uitstekend werk doet voor de rugbespiering en vertikale souplesse.
Voor de horizontale souplesse zou je kunnen slalommen, dat kan bijvoorbeeld buiten om bomen heen. Goed opletten dat ze bocht linksom hetzelfde neemt als rechtsom en dat de achterbenen min of meer in het spoor lopen van de voorbenen, in elk geval niet erbuiten want dan houdt ze zich recht en heeft het gymnastisch minder waarde. De moeilijkere bocht, daar maak je anderhalve cirkel van zodat je de korte kant wat langer oprekt.
Een fijne buigingsoefening die ik zelf vaak doe, is 3 pilonnen in een driehoek zetten en daar 'strikjes' omheen rijden, steeds wisselend van linksom naar rechtsom. Daarbij moet het paard mooi als een banaan de bocht om en zich soepel laten omstellen. Waar ik wat weerstand ontmoet, maak ik een extra cirkel die meteen weer wordt opgevolgd door een belonende bocht naar de andere kant. Veel belonen zodat ze weet dat dat ene hele moeilijke, dat ze dat goed doet.

Het lijkt of er arabierenbloed in zit? Dan is dat stijvige, niet zo erg willen buigen-achtige ook mede genetisch bepaald en zul je daar altijd moeten werken.
Het paard ziet eruit alsof ze nooit dressuurmatig gewerkt heeft, dus ze moet nu met een 'onhandig' lijf ineens haar evenwicht zoeken met een ruiter erop. En gewicht dragen, iets wat dat lichaam helemaal niet kent. Dat vergt tijd en oefening. Elke dag wat gymnastiek doen, niet te gek, wel afwisselend en élke dag. Balans en draagkracht hebben jaren nodig om ontwikkeld te worden. Jij weegt niks, je zit haar niet in de weg, maar je moet wel wat gaan vragen.

Voor de zekerheid zou je bloed kunnen laten prikken. Haar stofwisseling is nu behoorlijk omgeslagen na een jarenlange periode van drachtigheid en zogen wat veel van een lichaam vergt. Bij jou is ze behoorlijk bijgekomen, goed gevuld geraakt, maar het kan best dat dat allemaal te rijk is vergeleken met wat haar lichaam gewend was en dat ze daardoor chronisch wat spierverzuring heeft.

Ik vind het een leuk paard, ze ziet er meewerkend uit dus ze zal het best voor je willen doen en ik gun haar een waardevol tweede leven na dat jarenlange stomme gefok.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Hier ging gisteren ook een deken op de notoire bibberaar. Aan stijve spieren heeft niemand iets, hoe PN die ook veroorzaakt zijn.