e m kraak schreef op maandag 20 juni 2011, 21:02:
> Als dat zo zou zijn is met een minimale mate van verzameling, een paard
> dat gewoon actief beweegt vanuit de achterhand, gecorrigeerd. Stelt echt
bij verzameling hoort op zijn minst concentratie en focus,
met alleen die geactiveerde achterhand kom je er ook niet
terug naar hellinkje op-en-af, als het paard de helling kent door frequent gebruik
dan zal de verzameling ook minimaal zijn zoniet volledig afwezig
tenminste in die gang en aan die snelheid dat het paard gewoon is die hindernis te nemen, ( vandaar dat bij springhindernissen vaak weinig verzameling merkbaar is )
> geen drol voor en van gezamelijke gewichtsverplaatsing naar de achterhand
> is nauwelijks sprake, behalve als je zo goed als niet meer vooruit komt.
moet die gewichtsverplaatsing dan enorm zijn om aanduidbaar te zijn (voor jullie (toi et Frans ) blijkbaar toch) ? jij die hoofdstellen op grammen ontwerpt ?
> Wat véél meer invloed heeft op een gezamelijk zwaartepunt van paard met
> ruiter is de snelheid. Vergeleken daarbij is het gezeur over een verzameld
bwah, het enige dat het zwaartepunt daar doet is mee vooruitgaan met de massa
( kan ook niet anders ) het gaat wat mee naar voor en dan weer naar achter
maar relatief en gezien de snelheid heeft het maar een beperkt amplitude
dat alleen maar een duidelijk effekt veroorzaakt bij plots inhouden
....
> Ik vind, maar dat is een persoonlijk argument, dat het daarom ook voor de
> paard recreatie moet zijn. Ik zie te vaak dat de paarden het riddertje of
> cowboytje spelen helemaal niet leuk vinden.
maar daar sta je dan recreeërend voor je hellinkje af of op, want dat is de weg naar huis of naar de recreatieve dranktent,
als je paard dan niet weet hoe het zich daar af laat of ophijst
en jij ook niet weet hoe je op dat moment te gedragen,
(nee niet prikken en kruisaantrekken en zweepslagentoedienen of andere)
zit je mooi te hotsebotsen op je botsklotspaard
net dat is niet leuk, noch voor paard, noch voor ruiter
Warboel
