Nou, gisteren de twee dazenvallen binnen gekregen. Er zit geen handleiding bij dus aan het knutselen geslagen. Eerst eens rustig alles bekeken om te zien wat waar moest. Van de dwarsstangetjes waar de koortjes van het vangnet aan geknoopt moeten vroeg ik mij af of ze aan de binnen of buiten kant van de poten moesten. Na even denken zag ik geen reden waarom het niet allebij kon... Er komen geen grote krachten op te staan wat de las betreft
Poten als eerste in elkaar gezet, het ene boutje ging er even makkelijker door dan de andere omdat er soms een klein braampje in het gaatje zat. Gelukkig zat de laatste toch niet in de weg.
De beker in elkaar zetten riep wel wat vraagtekens op.
- moest het deksel niet op de vangbeker vastgezet?
- hoe bleef de beker in zijn houder zitten?
- hoe bleef dat geheel nou vast op het top kruis van de poten staan?
Ik besloot dat het bijgeleverde klitten bandje met aan twee zijden klitgebeuren ervoor bedoeld was om het deksel van de vangbeker op zijn plek te houden. Dat paste precies.
Aan het deksel van de beker zitten tegen over elkaar twee uitsteeksels, daar het klittenband tussen gehouden . Deze. Houden het band op zijn plek.
Nu de beker nog op het kruis van de staanders... Die bleek niet goed te blijven staan. De onderste rand van de bekerhouder loopt schuin weg naar onder. Het kruis op de staanders bleken ook schuin in de zelfde hoek. Toen maar even gekeken op PN Hoe het er daar op de foto uitzag.
Hier merkte ik op dat 'ons' kruis niet groot genoeg was. De schuine kanten van het kruis hadden de schuine rand onderaan de bekerhouder aan de binnen kant moeten raken.
Dan had de bekerhouder goed blijven staan.
Doordat ik voor de computer zat ook even mijn mail gecheckt en er bleek een mailtje van Ilona te zijn. Daarin stond dat je de bekerhouder met vier tiewrapjes aan het kruis moest vastbinden. Ook weer opgelost!
De tiewraps zouden volgens Ilona meegeleverd moeten zijn maar dat was niet zo. Gelukkig hebben wij ze in huis, ook die klein en smal genoeg bleken voor het doel. Dat zat zover in elkaar...
Het vangnet toen over de beker getrokken tot bovenaan de schuine rand die onderaan de bekerhouder zit en het touwtje met het klemdingesje vast aan getrokken.
Nu was het de beurt aan de bal. Deze moest eerst opgepompt. Het gebruikelijke ventiel ontbreekt hier echter, het is gewoon een gaatje met een pin erbij die het gat moet dichthouden. Dit was nieuw voor mij. Ik vraag me af of dit systeem wel luchtdicht blijft...
Opblazen zou wat lastig gaan dus wij hebben de compressor gebruikt.
De bal niet helemaal hard opgepompt zodat hij met volle zon niet zou kunnen klappen.
Nu moest hij nog aan het onderstel gebonden worden. Het nylon touwtje was mij niet opgevallen, maar ik vond hem op tijd. Ik zag er maar ééntje maar achteraf toen beide vallen al klaar stonden zag ik ergens verstopt onder het plastic van de verpakkingen nog een tweede liggen...
Ik had het opgelost door het eerste touwtje door de midden te snijden, iedere bal een helft wat lang genoeg bleek om door het oog bovenaan het onderstel te halen en beide uiteinden aan het handvat van de bal vast te knopen. De ballen hangen zo evengoed ver genoeg onder het vangnet vandaan. Tweede touwtje is nu reserve. In het pakket zitten ook per bal een reserve luchtgaatjes afdekstop en die houden het touwtje gezelschap voor als hun hulp nodig is.
Onze vallen staan nu aan de rand van onze twee weides, iedere wei dus één. Wel aan onze kant van de omheining want ik vertrouw Kylian niet. Die schuurt nog wel eens.
Er is op dit moment af en toe even wat zon. De ballen warmen dus nog niet echt op. Dazen zijn er dus nog niet echt, dat is ook aan de paarden te zien. Maar in beide vangbekers zitten al een aantal vliegen! Nu de dazen nog.
De tijd van in elkaar zetten? Bij de eerste zo'n drie kwartier. De tweede stond met zo'n twintig minuten in elkaar.
Warboel
