Moniek schreef op maandag, 28 februari 2005, 11:14:

Heb het stukje net weer gevonden en type het hier maar even over.

"De hoeven van paarden en ezels zijn in die zin gelijk dat ze er nagenoeg hetzelfde uitzien en groeien. De problemen die paarden en ezels met hun hoeven kunnen krijgen zijn ook dezelfde, maar de dieren reageren hierop heel verschillend. Het grote verschil tussen een paard en een ezel is dat een ezel veel harder voor zichzelf is.
De hoef van een ezel is smaller en steiler dan die van een paard. De straal is vaak weinig ontwikkeld. Dat komt omdat de zool erg vol is, en dan zien we vaak ergens in de diepte iets wat op een straal lijkt. De vorm van de hoef is in plaats van rond langwerpig.
Ezelhoeven groeien een stuk minder snel dan paardenhoeven, misschien wel twee keer zo langzaam. De wanden van ezelhoeven zijn ook minder dik dan bij paardenhoeven, en daar komen dan ook de meeste problemen voor. Veel ezels hebben last van losse wanden, waarbij het niet zeldzaam is dat grote delen van de hoef weg zijn. De ezel lijkt hier weinig om te geven. Waar het paard zielig zou staan kijken met een been omhoog, loopt een ezel gewoon door. Bij hoefbevangenheid zie je vaak hetzelfde. Terwijl een paard weken en vaker nog maanden moet herstellen, loopt een ezel na een aangepast "beslag" vaak direct al veel beter.
Het zijn dus waarschijnlijk niet zozeer de hoeven van ezels die anders zijn, maar het is het karakter."

Aldus de tekst in het boek "hoeven en hoefbeslag" van Pascal Ebell

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Ivanhoe schreef op maandag, 28 februari 2005, 15:49:

Aan zo iemand moet je veel vragen stellen


Wat ze op stal zeggen zou mij een worst wezen, maar wat zal Ivanhoe er zelf van vinden? Je schreef ooit dat hij zo geniet van het buitenrijden. Als hij maar niet nog meer in zijn stal blijft staan, anders moet je echt aan hoefschoenen gaan denken. Nog een extra uitgave, maar zeker de moeite waard om leuke wandelingen e.d. te kunnen gaan maken.


Dat zal wel strasser-techniek zijn.


Oei, verklaarde dat dan ook de rode plekken? Toch kneuzingen of gesprongen bloedvaatjes? Wat zei Petra van deze plekken eigenlijk?


Eigenlijk om eerlijk te zijn vind ik wel dat je veel lef hebt gehad om helemaal zelf te gaan beginnen met bekappen aan deze hoeven. Knap dat je dat hebt aangedurfd, maar het is nu beter dat er inderdaad iemand anders is bij gekomen heb ik zo het idee.

Veel sterkte en succes verder met Ivanhoe's hoeven. En laat ze maar roddelen bij je op stal. Dat is bij alles wat nieuw is, maar over een jaar willen ze het allemaal

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Edith Hartog schreef op maandag, 28 februari 2005, 19:07:

Ja dat bedacht ik me later ook. Maar toch zijn het denk ik wel die scheurtjes die ik voor ogen heb. Het zijn meer barstjes als echte scheurtjes (hoewel ik er wel met mijn nagel in kon), maar het had toen te maken met een combinatie van stress in de hoef (door verkeerde groei in mijn geval toen door bevangenheidsring) en de glazuurlaag op de wand die niet in orde was. Helemaal weet ik het niet meer, maar het kon geen kwaad in ieder geval. Ik zal er naar kijken als Nick ze erop heeft gezet.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Ivanhoe schreef op maandag, 28 februari 2005, 23:36:


Als je echt mijn mening wilt weten ... nee het is niet voldoende. Wat denk je eigenlijk zelf van je vraag?
Of de stal nu 3 x 3 is of 3 x 5, hij kan nog altijd alleen maar een rondje draaien en zal dus vnl. stil staan.

Isabella heeft een niet zo grote uitloop (10 x 10 excl. stal van 2 x 3), maar ze is niet zo fors van formaat. Zelf vind ik dit eigenlijk al te klein.
Maar ze kan wel wat meer bewegen dan Ivanhoe, ze kan eens een drafje maken als ze wil. Ik ben ook bezig met een eens zo'n groot stukje erbij (wat ik dus dan wil bestraten met grove straatklinkers) (dit is excl. haar wei, maar die is nu zover op en kapot dat ze daar nog maar 4 uurtjes per dag opstaat).

Kun je geen uitloop creeren aan de stal omdat het de laatste stal is zoals je zegt?

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Isapaardje schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 9:42:

Excuus ... loop stal uiteraard. Ding kan geeneens dicht en ze staat er eigenlijk ook nooit in. Liefst buiten onder de boom.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

6 jaar geleden, ik kende nog geen fluit van natuurlijk bekappen overigens, werd Isabella bevangen zoals velen wel weten inmiddels. Echter de DA constateerde toen (achteraf gelukkig) wat anders (spierpijn). Ze had veel pijn, maar ik moest bewegen met haar, op harde en zachte bodem. Dus ik ben gaan lopen en nog eens lopen, legde haar eten door de wei en uitloop heen zodat ze wel moest lopen. Ze had toen geen ijzers onder en ze is genezen van haar bevangenheid (later ging het pas fout toen ze wel ijzers onder kreeg, maar dat verhaal is "zie mijn homepage" als je het wilt lezen).

Maar mede door de vele beweging is ze genezen, daarvan ben ik nu overtuigd inmiddels. Ken genoeg mensen die hun bevangen paard direct op ijzers gingen zetten en op stal, want lopen deed zo'n zeer; fout afgelopen.

Ook nu merk ik dat mensen hun paard met hoefproblemen vaak stil gaan zetten, op rust. Stalrust noemen ze dat. Wij weten hier allemaal wel hoe belangrijk beweging is, ik uit ervaring zelfs inmiddels, maar het valt me op dat er echt heel veel mensen zijn die er geen flauw benul van hebben hoe belangrijk beweging is voor de gezondheid van het paard.

Wat zou er met ons mensen gebeuren als je iedere dag 20 uur in je bed zou liggen en dan ineens 4 uur mocht bewegen? Zou je daar gezond bij blijven? Tuurlijk mens en paard is niet te vergelijken, maar toch.

Nog een praktijkvoorbeeld in mijn geval.

Isabella loopt op zand en weidegrond (af en toe op wat tegels in en voor de stal). Als ze naar buiten ging kreeg ze (zachte) hoefschoenen aan. In het begin echt wel nodig om haar aan het bewegen te krijgen, want ze had serieus pijn, maar later misschien niet meer nodig, maar door mijn obsessie voor haar hoeven deed ik ze aan. Pas toen ik na een discussie op PN over mij en Isabella (met dank aan Inge) mijn ogen open gingen, ben ik zonder hoefschoenen gaan wandelen, veel gaan wandelen. Eerst alleen in het bos, later wat meer asfalt en nog later puin, grind en eigenlijk overal waar ik heen wilde en vanaf die tijd zijn haar hoeven met sprongen vooruit gegaan. Holle zolen, harde wand, ongevoelige zool. En ik wandel langer nu op de weg als ik haar voorheen tijdens een rit op ijzers over de weg liet lopen.

Dus ook hier, beweging, diverse bodems. Het is geen fabeltje, het is geen "goeroe"-gedoe of sekte-spul, het is de waarheid om je paard gezond te houden.

Pff wat een preek zeg hihi, maar moest het toch even kwijt. Ik weet dat er meer hier mee lezen die hun paardje natuurlijk willen laten bekappen, maar die niet de tijd hebben voor de beweging en denken dat het toch wel goed gaat komen. Dat is niet zo, en uiteindelijk krijgt de bekapper de schuld; zie je wel dat het niet werkt

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

susan garritsen schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 12:37:


Dan heeft het toch denk ik te maken met die scheurtjes die Isabella had. Ik schreef over "stress" in de hoef en daarmee zal de hoefsmid dit bedoeld hebben. Ik zei ook dat het zat toen nabij de "bevangenheidsring", dus inderdaad een zwak punt in de hoef. Maar bij mijn pony waren de scheuren korter dan bij dit paard.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

chris tondeleir schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 13:19:

Kijk ook op hoefkatrol.com" target=_blank>www.hoefkatrol.com

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

chris tondeleir schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 14:45:

Gesloten hoefbeslag? Heb je zolen in de ijzers dan? Had ik voorheen ook. Mijn pony had dunne zolen (foto's DA). Maar ja ook veel ellende, wisselende kreupelheden, geen hoefkatrol overigens.

Ik heb in de overgang hoefschoenen aangeschaft van Smit uit Rijssen. Ik had weinig keus. Maat shetlander heb je alleen bij Smit (www.smit-rijssen.nl). Heb er zeer goede ervaringen mee. Goede grip, geen gevoeligheid, je kunt er mee door en over ieder terrein (mijn kennis rijdt er aangespannen mee door waterbakken en zand e.d.). Ik gebruikte ze eerst bij alles, wandelingen en voor de kar. Nu gebruik ik ze niet meer. Maar voor de kar heeft ze allang niet meer gestaan, maar ik ga nu ook zonder proberen.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

chris tondeleir schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 15:26:

Ik ben geen hoefschoenen expert, maar de schoenen zijn in principe niet bedoeld voor wat je hier omschrijft. Het is ook beter ze niet de gehele dag aan te doen. Je paard kan behoorlijke zweetvoeten krijgen in die schoenen.

Het is verkeerd te denken dat hoefschoenen een soort van "verband" zijn zeg maar, het zijn gewoon tijdelijke (paardvriendelijke) vervangers van ijzers, maar dan met behoud van het hoefmechanisme.

Ik heb weinig verstand van rotstraal. Maar kan me niet indenken dat dit een kwaal is dat zal genezen met stalrust. Ook hiervoor geldt zoals ik eerder omschreef beweging en nog eens beweging.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Hoi,

Ik heb onlangs een oude hoefvijl gekregen. En omdat het handvat eraf is, heeft hij een bijna ideale lengte om mee te werken bij een shet, omdat hij wel zo breed is als een normale vijl met 2 verschillende kanten.

Er is alleen 1 probleempje; hij is roestig en wel te gebruiken hoor, maar toch niet helemaal scherp.

Iemand tips om zo'n ding weer scherp te krijgen??

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"