Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 6 juli 2011, 15:34:


En:


Bloed in de urine en pijn wijst op een ander soort nierschade dan normaal is bij IR/Diabetes. In het laatste geval verstoppen de haarvaatjes, is pijnloos en er komen geen bloedingen voor, de nieren gaan alleen steeds slechter functioneren. Ik heb nog nooit gehoord dat IR/diabetici bloed in de urine krijgen en/of pijnaanvallen, zonder afzonderlijke oorzaak.

Dit lijken mij meer nierstenen o.i.d.


Wat was het laatst? Yakult of zo? Nu weer kaneel? Ik vind het griezelig hoe je allemaal onnatuurlijke dingen aan paarden geeft, je weet niet wat voor neven-effecten dat soort spul allemaal heeft.
Juist met nierproblemen zou ik dus rigoreus stoppen met experimenteren, al dat vreemde spul moet er ook weer uit en belast de nieren nog meer, verandert de pH van de urine (wat steenvorming in de hand werkt!) enzovoorts.

Het ene nierprobleem is het andere niet, voor je supplementen, kruiden, of weet ik veel wat wilt geven zul je toch eerst moeten weten met wat voor soort nierprobleem je te maken hebt.

Frans

e m kraak schreef op woensdag 27 juli 2011, 21:36:


Haha, hier idem ditto. Nu heb ik dus ook , secptisch als ik ben, ontdekt dat je wel degelijk water kunt detecteren.
Ik weet ook nog hoe het waarschijnlijk werkt:
De beweging van water zorgt voor ionisatie van de lucht. Die ionisatie is voor veel mensen (waaronder ik) bijzonder goed voelbaar. Wel eens afgevraagd waar het "frisse" gevoel vandaan komt na een onweersbui? De temperatuur is vaak nog hoog, de luchtvochtigheid is nog verder gestegen, en toch voelt het aangenaam. Reden is dat de lucht dan vol negatieve ionen zit en dat vinden mensen prettig. Zelfde in de buurt van de zee. Ouderwetse computermonitoren (de hoogspanningsgenerator die erin zit), rijdende auto's (statische oplading) geven daarentegen positieve ionen af en dat vinden mensen dus minder prettig voelen.
Enfin, ondegronds water geeft negatieve ionen af en zorgen voor een locale verandering van de lading van de lucht en dat is dus waarneembaar. De waarnemer beweegt vervolgens onbewust de wichelroede. Het is dus niet de wichelroede zelf die op het water reageert. Ik kan het ook zonder wichelroede, gewoon voelen met de handen. Voor mij voelt het als warmtestraling, alsof er een lamp vanuit de grond omhoog staat te schijnen.

Wat dit onderwerp met lecherantenne's te maken heeft weet ik niet, dat is iets heel anders. Lecherantenne-gedoe is gewoon pure kolder, doorspekt met pseudo-technisch gebrabbel dat allemaal nergens op slaat.
Het meet "frequenties" zeggen ze dan. Frequenties van wat? Frequentie is niets anders dan een weergave van het "aantal cycli/golven per seconde". Als je aan het strand staat en er komt iedere twee seconden een golf aan dan is de fequentie dus 0.5 Hertz. Je kan pas frequenties meten als er iets is dat golft. Dat kunnen golven op zee zijn, of radiogolven. Aan een paard golft er niets, en er is dan ook niks aan frequenties te meten. Alles dat golft is met een electronisch apparaat te meten, en er is dus geen clown voor nodig die daar een of ander toverstokje voor vasthoudt. We kunnen ECG's maken, hersengolven meten, etc. en dat allemaal keurig op een schermpje of een plotter zichtbaar maken. Als het golft dan is het zichtbaar, is het niet zichtbaar of objectief meetbaar dan golft het niet.

Frans

ninapean schreef op donderdag 28 juli 2011, 11:24:


Het woordje "natuurlijk" in de naam "Paard Natuurlijk" heeft niets met "natuurlijke geneeswijzen" te maken. Natuurlijke geneeswijzen hebben overigens vaak ook niks met de natuur te maken maar dat terzijde.

Paard Natuurlijk is ontstaan omdat ondergetekende juist een hardgrondige hekel had aan goedgelovigheid, om dingen te geloven zonder dat daar een gedegen onderbouwing voor is. Het slaan van hoefijzers onder hoeven zonder dat iemand kan uitleggen waarom een paard niet op eigen voeten kan lopen en zonder te kunnen uitleggen hoe hoefijzers hoeven kunnen genezen is precies hetzelfde. Het geloof in hoefijzers is niet anders dan het geloof in "natuurlijke" geneeswijzen, beiden zijn niet goed te onderbouwen en alle onderliggende logica ontbreekt, en in onafhankelijke trials blijkt steeds dat de behandeling geen betere resultaten geeft dan gewoon geen behandeling. In de paardenwereld wordt nogal veel gerommeld puur op basis van geloof. Het op stal zetten als het regent, dekentje opdoen als het voor mensen koud aanvoelt, sportbrokjes geven aan een paard dat 23 uur per dag op stal staat en 1 uurtje aan "sport" doet, hoefijzertjes eronder en met lecherantennetjes en niet onderbouwde supplementjes proberen kwaaltjes te verhelpen.

Waarom het je "zwaar tegen valt" dat "paardnatuurlijke" mensen niet klakkeloos zomaar van alles geloven begrijp ik niet helemaal. Als we alles geloofden dan lieten we de hoefsmid gewoon nog ijzertjes slaan, puur op basis van geloof.

Frans

Nils Vellinga schreef op vrijdag 29 juli 2011, 23:57:


Yep.


In een atoom zit een positief geladen kern met daaromheen negatief geladen electronen. In totaal is het ding dus neutraal. Wel kun je een atoom een lading meegeven, in dit geval noemen we het een ion.


Frequenties zijn geen dingen en kunnen dus nergens tussenin zitten, net zo min als dat graden Celcius dingen zijn die ergens tussenin kunnen zitten. Het is gewoon een eenheid voor iets dat we meten (of in het geval van frequenties; simpelweg tellen). Frequentie duidt de frequentie aan waarin gebeurtenissen voorvallen. We tellen het aantal voorvallen per seconden en duiden het resultaat aan in Hertz. Dus een kolibrie die zijn vleugels 50 keer per seconde heen en weer wappert beweegt zijn vleugels met een frequentie van 50 Hertz.


Als ze niet heen en weer wapperen of anderszins bewegen hebben ze geen frequentie. Je hart pompt bijvoorbeeld 60 keer per minuut,en dit is dus 1 keer per seconde, dus een frequentie van 1 Hertz. Als je snel wandelt dan maak je twee passen per seconde, dus dat is 2 Hertz. Je nieren en lever bewegen niet ritmisch op en neer dus ze hebben ook niets dat in frequentie is uit te drukken.


Beweging is prima te meten, en het aantal keer dat dit per seconde voorvalt is prima te tellen.

En als het met een antenne "voelbaar" is te maken, dan is het zeker te meten. Per slot van rekening gebruiken we al honderd jaar antenne's om radio's te laten spelen, terwijl de die radiogolven niet eens kunnen voelen. Laat staan als het wel voelbaar is, dan is het ook prima meetbaar. En als we iets voelen terwijl het niet meetbaar is, dan is er een verschrikkelijk grote kans dat het "voelen" zich tussen de oren afspeelt.

En voor wat betreft die wichelroeden en het vinden van water: Ik heb zo'n 20 jaar geleden eens een electronische wichelroede gemaakt (die reageerde op minieme ionisatie van de lucht) en het was verrassend wat je er allemaal mee kon detecteren. Ik heb hem nog ergens liggen geloof ik, zal hem weer eens te voorschijn halen.

Frans

e m kraak schreef op zaterdag 30 juli 2011, 0:33:


Gelezen.
Ik ben niet bepaald overtuigd. De test is niet zoals die zou moeten worden uitgevoerd:
"Registrator: wist wat er in de doosjes zat, wist wat de 'correcte' reactie op de inhoud was en noteerde of de reactie 'correct' was."
Jij weet vast wel waarom de test op deze manier uitvoeren de boel beduvelen is.

Als minieme magnetische velden voor spierbeweging zorgen, hoe verklaar je dan dat mensen een MRI kunnen ondergaan zonder volslagen wild te worden?

"Mijn" idee over ionisatie is nergens mee in tegenspraak en het is ook bekend dat mensen ionisatie prima kunnen waarnemen, er is dus geen vage onbegrijpelijke theorie voor nodig.


Wat is een wichelroede? Als dat iets is dat wel degelijk ideomotorisch is (maar in het geval van water wel door onbewuste beinvloeding wegens de onbewust waargenomen ionisatie wordt gestuurd) dan is er geen enkele overeenkomst met een wichelroede voor het vinden van water en een "lecherantenne". Het is in beide gevallen een tak, maar een dirigent zwaait ook met een stokje en een toverfee ook. Het heeft allemaal niets met elkaar te maken.

Frans

joop schreef op maandag 28 februari 2011, 12:16:


Tsja, wat is "te onstuimig"? Wij hebben al weer wat jaartjes twee gevasectomeerde hengsten die elk hun eigen merries hebben.
Het ene "stel" (Khani en Harisha) is inderdaad erg fanatiek maar ik heb aan die onstuimigheid nog geen nadelen kunnen ontdekken. We kunnen midden in een hengstigheidsperiode prima samen gaan rijden op Khani en Harisha, en onderweg wordt er vanzelfsprekend niet gedekt, en daar is geen noemenswaardige overtuigingskracht voor nodig (het is lastiger om ze onderweg niet te laten snaaien van maisplanten en andere lekkernijen). Zodra we thuis zijn en afgezadeld hebben dan is het eerste wat ze doen weer een nummertje maken. Gaat gedurende die hengstigheid de hele dag door.
Khabal heeft de pech dat zijn merries wat vaker hoofdpijn hebben. Dus die is noodgedwongen wat minder fanatiek. Maar ook dat lijkt geen enkel probleem te zijn. Hoe dan ook, ze zoeken het maar lekker uit en we hebben hier geen gefrustreerde beesten, geen ziektes, geen lastig gedrag naar mensen toe, gewoon prima allemaal.
En de hengsten zijn hier juist de dieren die het prettigst in de omgang met mensen zijn en het leukste zijn om dingen mee te doen. Toeval, of is een gelukkige hengst gewoon een dier met meer levensvreugde?

Frans