Een updateop Happy Pnenny Granny.

Maya is in heaven. Dat kun je aan haar zien, aan haar huid, aan haar ogen, aan haar gedrag. Ze komt je glimmend tegemoet, ze komt met veel trots haar nieuwe vriend Goran laten zien, ze vindt het alleen jammer dat hij geen ballen heeft denk ik ! Maya is veel rustiger geworden, straalt Paard uit.

De kudde werkt hier alsvolgt.

Rob heeft nu nog maar 4 getrainde rijpaarden (e krisis in UK veroorzaakt krisis hier) Alisia is 2day eventing getrained en hij heeft haar gered van de slacht. Privas is een jumper en kan 2 meter doen. Roscoe is een baby van Alisia en heeft een of andere beroemde vader die nu in de Olympics in UK iets gaat doen. Roscoe is nog in training maar wordt alleen getrained voor het vakantie werk dus door de bossen rijden en over de vlakte galopperen. Hij hoeft geen dressage truukjes te leren. Goran kan het vakantie werk al.

Alisia heeft nu een veulen van ongeveer 4 maanden oud ook met beroemde vader. In Arbanassi dicht bij Veliko Tarnovo is een basis met 400 paarden en alles erop en eraan voor competitie, training en alles. Daar komen de daddy’s vandaan en de extra paarden als er een grote groep vakantiegangers is. .

Hij heeft drie jaarlingen.

Alisia is de Queen Merry, Maya is tweede in rang. Alisia kent de hele omgeving hier en neemt de kudde mee op pad, de 3 jaarlingen gaan er vaak alleen op uit. Elke ochtend brengt Alisia de kudde terug naar het huis waar ze dus breakfast krijgen in de vorm van een schepje mais en een schepje echemik (soort geweekte spelt denk ik) De jaarlingen krijgen dit niet maar komen toch terug, zo geleerd van hun Mama’s toen die nog hier waren. Als het heet is zoals nu 36/40 graden dan blijft de kudde dicht bij het huis en in de open stallen die Rob hier heeft. Op koudere dagen neemt Alisia ze nah et ontbijt weer allemaal mee om te grazen. Het breakfast ceremonieel is uitsluitend om Alisia een incentive te geven om thuis te komen. Als Rob klanten heeft dan moet hij Alisia vast zetten anders moet hij de 4 bij 4 km af gaan lopen zoeken om zijn rijpaarden te vinden. Hij weet normaal wel waar ze zo onge veer zijn want ze hebben een duidelijke routine.

Maya heeft zich in ongeveer 2 weken totaal aangepast aan deze routine van vrijheid en is een ander paard. Nog steeds lief en tot mijn grote geruststelling herkende ze me meteen toen ik haar na 2 maanden weer zag. Dus happy cuddles en kopjes als welkom.Toen ik eindelijk voor de eerste keer zonder zadel op haar zat en ze moest echt even achteruit lopen was ik als totale leek helemaal blij dat ze nog steeds luisterde naar ‘stapje achteruit’ het eerste en enige dat ik haar al clickerend geleerd had. Rob denkt ook dat ze nooit een zadel op gehad heeft en niet getrained is om te rijden. Dus daar is hij nu mee bezig.

Rob denkt dat ik al snel over de vlakte zal galopperen!!!! Grapjas.

Maar dit is dus een kudde paarden die behalve Roscoe allemaal een soort stal achtergrond hebben die nu met Natuurlijke vrijheid leven. Rob is een tradi dus heel af en toe komen er wat tradi dingen bij kijken, zoals een winter toen Goran het echt koud had in de –25 graden en toen dus met deken om liep. Ik heb hem alleen een foto laten zien van Maya met dikke sneeuwjas in haar eerste winter 24/7. Goran is hetzelfde soort paard dus kan deze winter volgens mij dezelfde wintercoat maken als Maya doet. Die ze trouwens binnen no-time kwijt was en nu echt glanst. Ze is mooi. En om haar ‘s avonds weg te zien rennen met de kudde is gewoon tja wat is het woord…the best of both world’s – totale voldoening?

Volgens Rob kun je dus wel een verschil zien in Roscoe die nooit een stal heeft gezien en nooit op de tradi manier behandelt is geweest en de andere paarden. Roscoe is een veel rustsiger paard de goeigheid zelve. De andere kunnen nog wel eens nerveus worden. Ik ben hier om op de kudde te letten omdat Goran iedereen die Bulgaars tegen hem spreekt aanvalt…. Als Goran zijn verhaal zou kunnen vertellen hey!

Goran en Maya zijn dikke vrienden, dezelfde hoogte dezelfde kleur, Goran is ook getrained voor de kar dus ze gaan samen de koets trekken en af en toe in Tryavna interessante dingen doen. Ze staan nu kop aan staart elkaars vliegen weg te slaan. Maya vindt de jaarlingen ook leuk maar krijgt geen kans van Goran..

Wat de paarden in de wei eten ben ik nog niet achter. Overdag eten ze amper op het moment en ‘s nachts ben ik niet met ze mee geweest. Voor een wandelingetje in de wei is het nu gewoon te heet. Ze drinken uit de natuurlijke bron of uit de rivier waar Alisia ze naartoe brengt. Dus geen slepen met emmers hier en altijd vers water voor de paarden.

Dit is hier in Bulgarije natuurlijk ook een unieke situatie. Getrainde paarden die vrij leven en als je ze nodig hebt dan hou je ze gewoon binnen. De situatie voor de 400 in Arbanassi is anders, maar daar staan ook de ‘dure’ paarden.

Rob zegt wel dat er seizoen eten gewoontes zijn, als de chicory rijp is dan zijn de paarden amper het chicory veld uit te slaan. Eten zich helemaal rond aan dat spul, Hun caffeine substitute intake voor het hele jaar denkt hij …

Ik had verkeerd begrepen dat de paarden op ijzers stonden, alleen in de echte regentijd krijgen ze twee ijzers voor omdat ze anders met ruiter de Bergen niet op en af kunnen zonder gevaar. Ze worden bekapt door de Bisschop, ja een heuze priester, en volgens Rob weet hij wat hij doet – we gaan het zien – hij komt volgende week. Hij mag Maya als laatste doen … of niet ..!

Verleden jaar is hier in Arbanassi een Engelse geweest en die heeft een week Natuurlijk Bekappen instructie gedaan, of dat een resultaat heeft van blote voeten heb ik nog niet begrepen.

Elke dag leer ik meer, als er vragen zijn roep maar.

Groetjes Marianne

Dank jullie wel voor de reakties tot nu toe.

Ik ben er helemaal van overtuigd dat bitloos beter is en heb het bewijs al meer dan duidelijk gezien met Maya. Ik wil alleen goede argumenten kunnen aanvoeren om Rob ervan te overtuigen. Hij gaat woensdag naar Engeland en of komt met bitloos terug of we laten het hier maken of we bestellen het in Nederland. De paarden gaan bitloos bereden worden dat is een feit. Rijders kunnen zelf beslissen of ze met bit of bitloos willen - Ha dat is tot de dag dat Rob er echt van overtuigd is ik denk dat dan de gypsies het oud ijzer wel kunnen komen ophalen. Die keuze blijft niet lang bestaan.

Wat ik niet helemaal duidelijk heb gesteld en mijn excuses daarvoor is het feit dat hij niet die weg oversteekt met de paarden, zij staan nog hoger op de berg en de vrachtwagens kunnen ze dan zien en op het moment dat ze dichterbij zijn begint het getoeter. Door het feit dat die dan ook nog een in een dal rijden wordt het getoeter natuurlijk helemaal een immens lawaai.

Volgens mij is het een kwestie van Rob zelf laten ervaren dat ineens de paarden anders en rustiger gaan reageren als dat stomme stukkie ijzer eruit is. Ik heb hem al een soort test laten doen toen ik voor de eerste keer zelf op Maya ging. Hij zou laten zien wat ik ging doen en Maya was zo ongedurig als de pest, dus ik heb het bit eruit gehaald en gewoon leidsel aan het halster vastgemaakt, en ... wel jullie weten wel wat er dan gebeurd. Niet dat ik al kan rijden maar ik zat wel voor de eerste keer op mijn eigen paard dat toen ineens een stuk kalmer was. Wel zo prettig.

Grappig dat Rob wel tegen alle tradi gewoontes ingaat en de paarden al jaren natuurlijk houdt en toch dat bit nog belangrijk vindt. Gewoon de laatste stap tot werkelijk fantastische bitloze vrije natuur rijden ervaringen voor vele ruiters in de toekomst.