Toen we met Charly aan de slag wilden gaan met het (speed)clickeren was het grootste probleem wel de 'tijd'.
Ik meen mij te herinneren dat ik al een half uur te laat was op onze afspraak en dat Ans ook vrij snel door moest gaan ivm studie of zo.
Dus op zich zou ik het clickeren voor Charly absoluut nog niet afschrijven omdat ze nog niet echt de kans hiervoor heeft gekregen.
Misschien is de vooringebakken angst voor ongevallen (met Charly) bij Ans haar zus ook wel een factor die niet mag onderschat worden.
Rest nog wel erbij te vertellen dat paardmans ook niet van de simpelste is.
Bij haar komt er niks als verwittiging vooraf maar ze gaat direct voluit in de verdediging en ontziet daarbij echt niets!
cfr: een schampschot op mijn bil (die drie weken blauw heeft gezien), een hoefstandaard die 20 meter door de wei vloog en een gebroken duim.
Het is ook zeer onvoorspelbaar op wat ze gaat reageren.
Volgens mij hoort ze ooit toch nog een kans te krijgen maareuh ... wie ben ik he?
Koen
Warboel
