Hey Nathalie, bedankt voor je reactie! Goh dat wist ik niet dat die melkproductie zelfs na maanden terug op gang kan komen.... Gelukkig ben ik nog niet zover, ik laat ze zo lang mogelijk samen staan (en hij is nu 3 maanden oud) en mijn merrie is nog goed rond (een beetje te zelfs ) en ze laat hem nu ook niet altijd drinken wanneer hij wil, maar ja als het zover is dan weet ik het niet want tegelijkertijd is ze ook heel beschermend... ik wil de foto's wel eens bekijken... Waar kan ik die precies vinden?
Het is wel een goed idee van je met die toppen, als hij mams pijn doet zal ze het zeker niet toelaten, daar ben ik zeker van
Ondertussen is Amal ook al heel wat minder bang, en begint het bokken te ontdekken.. ik ben wel blij want hij leek me heel down, met bachbleosems heb ik het kunnen verhelpen en nu begint hij eindelijk te spelen (na drie maand) ik ben benieuwd hoe we het zullen doen mettertijd, ik vind het wel spannend
het wel of niet hengst houden, daar ben ik nog niet over uit. Ik las dat het de merries ook kan beschadigen omdat ze blijven dekken... ik vind zoiets beslissen echt lastig!

Hey Nathalie ondertussen heb ik je website ontdekt met de foto's van het afspenen van Huppeltje (wat een leuke naam!) da's wel een goed idee om hem te laten drinken door het hek om de spanning van de uier af te laten nemen indien de merrie wil. Zal ik zeker onthouden! Groetjes, Helena

is het bezitsdrang of bescherming van maya?

misschien bekijkt hij jou (als mens) als bedreiging vanuit zijn eigen (slechte) ervaring?

Mijn merrie was ook getraumatiseerd en heeft me in het begin dat ik haar had een keer flink gebeten (een jaar geleden) en enkele maanden geleden gebeurde dit nog eens. Dit was mijn fout, in die zin dat zij het gevoel had dat ik een bedreiging voor haar vormde en dat ik niet alert was. De eerste keer omdat ik er vanuit ging dat ze mijn goede intenties wel zou zien (een beetje naïef misschien) en de tweede keer omdat ik dacht dat onze verstandhouding al heel goed was en te snel was gegaan voor haar (in het vragen van haar achterbenen, na een verhuis wat voor haar steeds zwaar is en de achterbenen die ze heel moeilijk geeft).

Ik denk dat je het gewoon wat tijd moet geven, hem laten wennen aan jou en je ritme. Veel structuur geven en dan loopt dat wel stilaan los. Maar steeds alert blijven. Ik denk dat als je werkt aan je relatie met hem dat het wel goed komt in het groepsgebeuren.

Oh ja na zo'n beet (de tweede keer was heel hard, ook blauw, toch een lange tijd een zere rug (ik was gevallen)...) was ik heel hard in shock, op zich is het niet erg (fysiek) maar ik voelde me er toch heel onveilig door, het zijn ten slotte grote dieren. Maar toch kan je best proberen om je vertrouwen terug te vinden in hem, want anders geraak je niet verder en kan je de situatie niet omkeren. Ik besefte dat zij mij onmogelijk kan leren vertrouwen als ik haar niet vertrouw.

Een dier met trauma's vertrekt vanuit een ander perspectief en heeft een iets andere benaderingswijze nodig dan eentje die je zelf hebt groot gebracht en waarvan je weet vanwaar het gedrag komt. Ik denk gewoon leren kennen, leren inschatten en mee omgaan. Geef hem het voordeel van de twijfel, hij heeft dat nooit gekregen en misschien is dat net wat hij nodig heeft...

is het bezitsdrang of bescherming van maya?

misschien bekijkt hij jou (als mens) als bedreiging vanuit zijn eigen (slechte) ervaring?

Mijn merrie was ook getraumatiseerd en heeft me in het begin dat ik haar had een keer flink gebeten (een jaar geleden) en enkele maanden geleden gebeurde dit nog eens. Dit was mijn fout, in die zin dat zij het gevoel had dat ik een bedreiging voor haar vormde en dat ik niet alert was. De eerste keer omdat ik er vanuit ging dat ze mijn goede intenties wel zou zien (een beetje naïef misschien) en de tweede keer omdat ik dacht dat onze verstandhouding al heel goed was en te snel was gegaan voor haar (in het vragen van haar achterbenen, na een verhuis wat voor haar steeds zwaar is en de achterbenen die ze heel moeilijk geeft).

Ik denk dat je het gewoon wat tijd moet geven, hem laten wennen aan jou en je ritme. Veel structuur geven en dan loopt dat wel stilaan los. Maar steeds alert blijven. Ik denk dat als je werkt aan je relatie met hem dat het wel goed komt in het groepsgebeuren.

Oh ja na zo'n beet (de tweede keer was heel hard, ook blauw, toch een lange tijd een zere rug (ik was gevallen)...) was ik heel hard in shock, op zich is het niet erg (fysiek) maar ik voelde me er toch heel onveilig door, het zijn ten slotte grote dieren. Maar toch kan je best proberen om je vertrouwen terug te vinden in hem, want anders geraak je niet verder en kan je de situatie niet omkeren. Ik besefte dat zij mij onmogelijk kan leren vertrouwen als ik haar niet vertrouw.

Een dier met trauma's vertrekt vanuit een ander perspectief en heeft een iets andere benaderingswijze nodig dan eentje die je zelf hebt groot gebracht en waarvan je weet vanwaar het gedrag komt. Ik denk gewoon leren kennen, leren inschatten en mee omgaan. Geef hem het voordeel van de twijfel, hij heeft dat nooit gekregen en misschien is dat net wat hij nodig heeft...

dank je voor de waardevolle informatie!

Ik had gelezen dat door het veelvuldige dekken de merrie schade zou kunnen oplopen (omdat ze niet drachtig wordt), klopt dat? De andere merrie is al iets ouder, ongeveer 19 jaar zou dat kwaad kunnen?

Ik ben blij om te horen dat ruinen en hengsten wel bij elkaar kunnen (in sommige gevallen), al 1 zorg minder... sowieso heb ik besloten om het te bekijken op het moment. Hoe hij het zal doen in de groep die zal bestaan uit 2 ruinen, 2 merries(waaronder zijn moeder) en hijzelf. Nu staat hij samen met 1 ruin en zijn moeder, die voeden hem samen op. Ik denk dat ik hem met het afspenen bij de 2 ruinen zet en de merries samen en dan daarna iedereen samen...

Daarnaast zal ik ook moeten bekijken of ik het wel kan, ik moet namelijk zelf nog veel leren. Ik denk eerlijk gezegd dat dat vooral het verschil zal maken...

Dat neuzen is een belangrijk stukje informatie, zijn er nog zo'n dingen die in je opkomen? Ik was me er niet bewust van dat zij dat als voorspel zagen, ik dacht dat het een voorstellen was (vriendschappelijk)... nu zat ik toch regelmatig te neuzen met die kleine om me te leren te vertrouwen en over zijn angst heen te helpen (zal maar opletten dat hij me niet bespringt...)

Ik wil in ieder geval niet volgen als een schaap zonder te weten waarom ik voor iets kies. Als hij geruind wordt dan zal het zijn omwille van weloverwogen redenen die aan de orde zijn en niet vanuit een vooroordeel... Bijvoorbeeld in het geval dat hij op bijna ziekelijke wijze constant zou dekken (niet alleen bij hengstigheid) zou ik kiezen voor castratie. De dieren die we hebben doen we niet weg, dus dan is de keuze snel gemaakt.

Frans, organiseren jullie soms ook clinics of zo rond dit soort situaties en onderwerpen? Dat zou wel interessant zijn voor mij, misschien ook voor anderen? Het zou misschien het castratiefenomeen kunnen veranderen of alleszins de keuze voor castratie kunnen nuanceren... (als je iets organiseert kom ik kijken )