Arabesk schreef op zondag 31 juli 2011, 18:52:

Ik ken er een die is geëuthanaseerd door peesproblemen, voortgekomen uit woeste galoppades op de mulle paden van de Schoorlse duinen. Dus: better safe than sorry. Vooral nu in de zomer is het een ramp; ik ga er dan ook alleen heen als het een paar dagen geregend heeft. In de winter en najaar is het veel veiliger.

Het is wel te overzien hoor, en dat is ook een van de redenen dat ik graag een verzamelde galop kies, juist om niet 40 km/u te gaan. Je paard kan dan beter anticiperen -dat kan hij altijd wel, maar nu kun jij het nog volgen ook.
Op het strand galopperen we altijd van de trailer af. Dan kun je het tempo beter regelen. Op de terugweg zit er teveel drive in de paarden en riskeer je ongecontroleerde racepartijen. Hoewel ik niet vies ben van een sprintje op zijn tijd.

Heeft Safino dit allemaal meegemaakt dan? Ik dacht dat hij bij jou was geboren.

Cindy Helms schreef op maandag 1 augustus 2011, 16:04:


Ik teugel ook bij Piet en volg onder zadel "BB-achtige" les. Maar ik vind wel dat er elementaire verschillen zijn. Beiden hanteren de ultralichte teugelvoering, dus eigen balans als hoofdmoot, prima!, maar BB werkt altijd met buiging, opgewekt door stelling als uitgangspunt en Piet werkt juist niet primair met buiging. Hoe zie jij dat? Of: hoe verenig jij dat?

cindybijl schreef op dinsdag 2 augustus 2011, 10:58:


Als je vanaf de grote parkeerplaats vertrekt de duinen in, neem je niet de eerste afslag rechts die door de kale duinen gaat, maar je gaat rechtdoor het bos in. Op die route ligt ook het nieuw opgespoten duingebied, ik ga daar niet meer overheen, veel te mul, maar soit, het ligt er, dan weet je welk pad ik bedoel. Je steekt ca. een half uurtje na vertrek voor de eerste keer een fietspad over. Na 15 meter (!) kun je op het ruiterpad een afslag naar rechts nemen, daar ligt 100 meter verder de Berenkuil.

Wat is een savvy?

Nee hoor, je hebt niets verkeerd gedaan. Het bericht staat gewoon in de rubriek "Nieuws".

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik vind de grens tussen nieuws en reclame in dit geval nogal vaag. Voor veel lezers van dit forum zal het interessant zijn om te weten dat er een Parelli-clinic georganiseerd wordt, aangezien Parelli nogal wat PN-aanhangers heefts. Nieuws dus, informatie.
Dat je dan wil weten of je mee kunt doen en wat het kost, vloeit daar logischerwijs uit voort. Is het dan reclame?

muriel schreef op donderdag 4 augustus 2011, 10:34:


Buck (19) had altijd iets bollingen boven de ogen; hij is dan ook insulineresistent maar heeft ook ziekte van Lyme (die zich voornamelijk uitte in spierproblemen). Toen ik overging op i.r.-management en de Lyme aangepakt werd, maakten de bollingen plaats voor lichte holtes, zoals het hoort.
LInda Tellington Jones schrijft dat diepe holtes kunnen duiden op stress, weerstandsverzwakking, een zware tijd achter de rug hebben, niet optimaal functionerende stofwisseling.

Hoefvorm is een gevolg van bodem, stimulatie, slijtage etc. Als een paard links- of rechtshandig is, zal dat zich ook vertalen in slijtage van de hoef. Ongelijke hoeven komen voort uit ongelijke belasting, ook graasvoeten, daarvoor zijn rechtrichtend trainen en ostheopathie belangrijk. Daardoor zal de slijtage symmetrischer worden.
Hoeven die ongelijk willen, maar naar symmetrisch model bekapt worden, zullen bij een duidelijk rechts- of linkshandig paard toch weer scheef afslijten als de houding niet verandert.

muriel schreef op donderdag 4 augustus 2011, 17:16:


Je zou daar best een punt kunnen hebben. Beweging lost en ruimt heel veel oMisschien zelfs wel meer dan wat goed voer (hooi) kan doen.

Voorbeeld: In de jaren dat ik met Buck endurance reed, trainden we bloedfanatiek. Hij kreeg toen aan extra's een schep biks per dag en hij floreerde. Blijkbaar zorgde de veelheid aan beweging ervoor dat ook de biks verwerkt konden worden.
Later, toen er minder getraind werd en zijn dieet versoberd werd, heeft hij ondanks die maatregelen nooit meer dat floreerniveau gehaald: een kuchje, jeukerig, aldoor wat stijf, verzuurd, niet smooth.
Inmiddels is hij dankzij (de antenne van) Laarakker terug op de kaart gezet, maar dit terzijde.

Coralie schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 10:48:


Een duidelijk links- of rechtshandig paard zal nooit recht worden. Wel kun je trainen dat hij zo recht mogelijk wordt. Maar de voorkeur zal altijd blijven, net zoals bij rechts- of linkshandigheid bij mensen. Ik denk dat je extreem veel zou moeten oefenen om deze 'handigheid' te minimaliseren. Veelvuldig korte spieren en banden oprekken helpt, zeker als je wil rijden, en het zal altijd nodig blijven. Want dat uurtje dat je traint kan niet op tegen de 23 uur in voorkeurshouding.

Buck is linksgebogen; zijn rechterhoef is daarom breder, groter, warmer, beter ontwikkeld want doet meer dan de linker. Ik werk echt al jaaaaaren aan het compenseren van de zwakkere kant dmv training, het is áltijd een aandachtspunt wanneer ik hem onder handen heb, elke dag, maar de hoeven veranderen daarin niet mee van vorm en het verschil wordt niet kleiner. In de wei en in de paddock staat hij dommelend met hoofd en hals boven het rechterbeen, en niet in het midden van zijn schouders. Bochten in vrijheid worden via de rechterschouder genomen.
Het trainen heeft tot gevolg dat hij onder zadel links net zo wendbaar is als rechts en niet scheef aanvoelt, maar als ik uit beeld ben, is rechts gewoon weer favoriet.

Vriesmerk = het tegenovergestelde van een brandmerk?

Laat het hem zelf bepalen. Alles wat jij ervan maakt, is reden tot opwinding, want dan is het blijkbaar echt iets. Het ding zal er toch de hele zomer staan, dus hij zal er ooit wel een keer aan gewend raken.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ontwormen zorg ervoor dat er plotseling veel afvalstoffen (dode en afstervende wormen) vrij komen. Ik kan me voorstellen dat dat het systeem belast en dat hb daar een verschijnsel van kan zijn, aangezien dat vaak een afvalstoffenverwijderingsprobleem is.