Ik heb één keer op een huurpaard vanuit Groet naar Hargen aan zee gereden. Een kwart eeuw geleden of zo. Het paard was niet vooruit te branden in de duinen. Zou best kunnen dat dat door de zware ondergrond kwam maar daar dacht ik toen nog niet over na.
Het enige galopje dat het dier maakte was, toen ik mijn been over de hals wilde slaan om snel af te stappen omdat het paard wilde gaan rollen terwijl ik er nog op zat.
Ik snap nog niet hoe ik toen ben blijven zitten terwijl het paard van schrik overeind sprong en er in een stevige galop vandoor ging.
Eén ding is zeker, ik heb nooit van mijn leven zo'n spierpijn gehad na een lange rit, puur door het vele drijven in de duinen.
Hoezo, lekker ontspannen aan het strand...

Bij ons staat de val inmiddels ook. Kon bij Karin mooi even de kunst afkijken hoe het eindresultaat moest zijn én we hebben daar dus gelijk de bal maar even opgepompt onder het genot van een bakkie koffie.
Hans maakte daarna nog even een buitenritje en ik kon gaan klussen..

Bij ons op de weide was inmiddels het zonnetje verdwenen dus dat was jammer, maar we hadden het geheel nog niet geplaatst of er zat al een daas onder het netje die binnen no-time de trechter had gevonden. Nummer 2 melde zich toen ook al maar vond de trechter iets minder snel
De hoeven van Niek even bijgewerkt en na dát klusje nog even bij de val wezen kijken.
Vangst op dat moment, 2 vliegen en 2 dazen. En dát in de schaduw...

Morgenochtend maar weer kijken en dan een goede plek zoeken waar we de dazen een warm welkom kunnen geven