Piet schreef op donderdag 4 augustus 2011, 17:17:


Ik wou ook geen eczeempaard maar je weet hoe we gezocht hebben. Er was stomweg geen andere keus. Als Sas toen niet had gezegd dat ik het wel weer goed krijg (maar ik weet hoe lang het kan duren en iedereen weet wat een ellende een eczemer is) had ik hem misschien toch wel laten staan....

Achteraf was de keus goed, maar da's achterafpraat. Ik weet nu ook hoe, in welke volgorde, de eczeemverschijnselen verdwijnen. Dat correleert met de typische equine "vervettings" plaatsen op het lichaam. Eerst herstelt de huid. Staartwortel en manenkam zijn dus het laatst, maar zelfs zijn dikke nek is hij al bijna kwijt vergeleken met wat het geweest is.

Je kunt een paard ook niet zomaar laten vermageren. Leidt tot hyperlipaemie en mogelijk andere intoxinaties afhankelijk wat er in dat vet zit.
En ik heb ook niet maar 1 paard, die ik heel gecontroleerd max. 1 - 1,5 kg / maand kan laten afvallen (en wat is gecontroleerd behalve dat je je best doet). Want meer moet het eigenlijk gemiddeld niet zijn en dat is een lastig, langdurig proces.


Geen sprietje teveel hoor!
Doe je de halve havertjes ook nog steeds?

muriel schreef op donderdag 4 augustus 2011, 17:16:
[knip]

Omdat ze in een corton-gevangenis staan.
Dat werken valt ook wel mee als je het afzet tegen de sportattribuut-opberg-uren.

Arabesk schreef op donderdag 4 augustus 2011, 20:20:


Nog zo'n rijke tuthola zonder gevoel voor humor.
Eiguh huis in de duinstreek, paarduh, toe maar....
Maar je hep er geen verstand van want wie wil nou een rolls of een jag als er bugatti en unimogs bestaan

cheyenne26 schreef op donderdag 4 augustus 2011, 20:14:

Dat jij iets niet als aggressie ervaart of ziet kan ik niets aan doen. Ik weet alleen dat dominantie een ethologisch begrip is dat staat voor een bijzondere, sociale vorm van agressie t.b.v. het bepalen van een rangorde waardoor een groep dieren efficiënter functioneert. Niet zomaar een groep dieren, want er is minstens een sociaal verband voor nodig dat verder gaat dan conglomeraat. Alle normaal natuurlijke dominantie is intraspecifiek.


Maar dan, domesticatie. Dat is een aspect waar ik jaren terug al eens over gepiekerd heb. Domesticatie kan alles vervormen immers.
Die honden ervaren hun mens(en) als groepslid, misschien zelfs wel als mislukt soortgenoot (want ze weten uiteraard wel dat je niet eens fatsoenlijk kan blaffen).
Ik kan me van dominantie bij een huishond soms nog iets voorstellen, er zijn ook andere diersoorten die mits als flessejong opgevoed inderdaad totaal in de war lijken te zijn geraakt en dominantiegedrag naar mensen vertonen, maar bij paarden... lijkt me zeldzaam en (daar gaat het eigenlijk om!) absoluut niet datgene wat er doorgaans door paardenmensen voor versleten wordt.

Ik heb een huispony, vergelijkbaar met huishond. Zelfs zij heeft nog nooit dominante gedragspatronen zoals die tussen paarden plaats hebben naar mij toe vertoond.