op iedere school en bij iedere opleiding waar paarden bij betrokken zijn:
http://youtu.be/HHLSQ1YILEo

joop schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 10:34:


Spijker op de kop, Letje!

joop schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 11:19:



Als iedereen eerlijk is en gewoon kijkt zonder excuses te verzinnen ... dan hoef je niet echt gestudeerd te hebben om een keuze te maken, toch?

Martina schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 11:41:

joop schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 12:17:


Zeker weten! Kijk hier maar eens naar http://youtu.be/cIaM3hYFszc je wordt er helemaal niet lekker van ... maar dit is wat mensen/fokkers er van baken ... om er naar van te worden!

cheyenne26 schreef op zaterdag 6 augustus 2011, 9:03:


Die "sportmensen", Cheyenne, zijn volgens mij de standaard hoor ... juist die mensen, kijk naar de dressuurruiters in het filmpje voor een groot publiek, zijn het voorbeeld voor een hele grote groep ruiters. Dus voor het grote publiek is de "overdreven" optoming niet meer of minder als "normaal".

Dat er in iedere tak van sport wel iets op te merken valt, dat denk ik ook wel. Zo ook de mensen die zich NH noemen.

Ik denk dat bitloos niet iets is dat los staat. Ik vind bitloos iets als onderdeel van een totale andere kijk op paarden. Paarden die zo natuurlijk als wij kunnen worden gehouden, geen hoefbeslag, geen boxen, geen krachtvoer ... daar is bitloos, wat mij betreft, eerder logisch als bijzonder. Ik zie bitloos als een way of life. Die tak van sport is wat kleiner als de "reguliere" paardenhouderij. Je zult ook in deze groep nog wel wat kunnen opmerken, maar onder de "reguliere" een bak meer!

Gaan we op zoek naar die ene bitloze ruiter die zijn optoming verkeerd gebruikt of richt je je op die hele grote groep die alles uit de kast trekt om vooral het "bit" maar te mogen gebruiken? Ik vind de opmerking "Maar in iedere tak van wedstrijdsport valt er wel iets te zeggen over het paardenwelzijn" bagataliserend, alsof het zo'n vaart niet zal lopen. Ik denk dat het allemaal erger is dan wij kunnen voorstellen. Ik denk echt dat het paard het meest (dagelijks) mishandelde gezelschapsdier / groot huisdier genoemd mag worden die er rond loopt. Alleen omdat het dier alles ondergaat en niet in staat is te janken! Ik kan daar letterlijk ziek van worden ... en wordt pislink als mensen dat afdoen "er is overal wel wat!" Is snap echt de weerstand tegen bitloos niet. Wat maakt het bit nu zo bijzonder dat je het kosten wat het kost wilt blijven gebruiken? Gewoon een stuk metaal wat in een mond geschoven wordt ... je amputeert je been niet hé? 't Is gewoon een ordinair stuk metaal wat pijn veroorzaakt, ja ook met zachte handen ....

joop schreef op zaterdag 6 augustus 2011, 11:35:


Maar Anky zou Anky niet zijn als ze samen met kerels als Voest het bitloze dressuur zo naar zich zullen toehalen dat het lijkt alsof zij aan de wieg hebben gestaan!

Ilona Kooistra schreef op maandag 8 augustus 2011, 23:40:


Ik weet niet hoor, Ilona, watervaste stift is makkelijk te verwijderen. Als er veel dazenvallen in omloop komen, zijn er altijd mensen die hem gekocht hebben en weer doorverkopen. De nieuwe eigenaar zal dan nooit een trechter kunnen aanschaffen, omdat hij niet rechtstreeks gekocht heeft? En als "dief" worden aangemerkt?
Diefstal is niet te voorkomen en het is een typisch geval van pech.

Frans Veldman schreef op dinsdag 9 augustus 2011, 12:10:

Hoef je niet na te kijken, die bestaan niet. Ofwel er zijn altijd middelen die aangebrachte markeringen kunnen verwijderen ... ik heb hier een kast vol met die troep!

Christel Provaas schreef op dinsdag 9 augustus 2011, 13:36:



Je bedoelt waarschijnlijk het nummer wat er wordt ingeslagen ... want een fiets is niet uniek, die worden in series gemaakt ... serieproductie ... en niemand loopt door de stad met zijn loep op zak om alle Batavus fietsen te gaan controleren, met een lijst gestolen nummers!

Fem schreef op dinsdag 9 augustus 2011, 14:11:

Ik denk eerder dat Joe "kanonnenvlees" is ... altijd makkelijk zo'n paard bij je in de buurt te hebben, dat vergroot jouw overlevingskansen!

Maria Delavega schreef op woensdag 10 augustus 2011, 21:26:


Klinkt echt als een land waar je met plezier verblijft!

Frans Veldman schreef op vrijdag 12 augustus 2011, 11:45:

Ik heb hem, ik heb hem Je teugels naar links of naar rechts openen ... dus je hand wat meer van de hals halen ... that's it! Zo kun je het woord "trekken" laten vallen, want het is niet trekken ... het is openen .... deurtje open, deurtje dicht ... komt noppes, nada, nihil druk of kracht bij kijken en is altijd pas na gewichtsverandering. Paarden reageren onwijs subtiel op gewichtsverandering als je als mens ze maar de kans geeft en niet alles tegelijkertijd zit uit te spoken ... drijven, sturen en trekken ... gewoon met je lijf aangeven waar we naar toe willen en ja, dat kan inderdaad met je hoofd door naar links te kijken, want als je dat goed doet, verplaats je je gewicht ... dus je romp, dus je heupen en dus je benen heel subtiel. Niks niet clickeren, gewoon bewust worden van je lijf en niet als een houten klaas op de rug van een paard gaan zitten!

Piet schreef op vrijdag 12 augustus 2011, 20:06:


Ja, ouwe kippendief! Frans zocht naar een woord waar jij niet van over de rooie ging hé ... gewoon teugels openen. Of mag dat ook niet?

e m kraak schreef op vrijdag 12 augustus 2011, 22:44:


Mind you, ik vind Parelli helemaal niets (ik zeg niet dat het niets is, ik vind het niets). Parelli paarden én mensen komen mechanisch over. Ik mis bij de eigenaar/ruiter de lichaamseigen taal ... het zijn aangeleerde kunstjes.
Clickeren, voor mij, idem dito, het zijn aangeleerde vaardigheden volgens een vast stramien. Mechanisch! Positief bekrachtigen is niet aan clickeren voorbehouden en kan in een meer authentieke lichaamseigen communicatie met het paard gebruikt worden. Ter bevestiging ... en dat hoeft geen voer te zijn!
Op een lichte kanteling van het bekken vanaf de grond, stapt het paard weg ... vanaf de grond hé ... je moet zeer goed kijken als mens om te zien wat een ander mens doet, maar het paard ziet het en stapt weg ... richting van je schouders is richting waar het paard naar toe zal lopen. Hoe subtiel wil je de communicatie hebben? Over welke grenzeloze druk hebben we het dan? Welke essentie mis ik?