Maria Delavega schreef op dinsdag 9 augustus 2011, 22:25:
>
> Als een ruiter als Jarno met bit rijdt, dan laat me dat koud, ik wéét dat
> hij nooit een dier pijn zou doen en een echte paardeman is.
nieuwsgierig geworden google ik even op jarno de smet en wat schrijft deze man over zichzelf:
"Mijn project “paard” was Gilbert, een muilezel die nog heel groen was. Hij leerde mij ontzettend veel. De eerste week dat ik hem had lagen men handen open. Ik moest trager te werk gaan en veel meer psychologie en feel gebruiken dan dat ik gewoon was."
te veel "
wijken voor druk" ipv het pijnloze werken met beloning. Als Jarno's handen open lagen hoe zou het dan met die muilezel zijn gesteld? (ik begrijp wel dat hij in dit stadium nog niet met een bit zal hebben gewerkt) Ik begrijp zowiezo niet dat een 2 sterren instructeur niet inziet dat deze manier van werken geen zin heeft.
> Echter, dikke
> tranen liepen vorige week over mijn wangen, ik kon ze niet bedwingen en
> voelde me zo belachelijk. Een week lang hebben wij zo goed gezorgd voor de
> Roemeense paarden en toen de jonge eigenaren twee dieren terug kwamen
> ophalen op het einde van de week, trokken ze zo hard in de mond dat de ene
> van pijn de lucht inschoot. Onderweg zijn we ze nog tegengekomen en ze
> hebben een oplawaai gekregen van onze Roemeen omdat ze zo hard waren met
> de paarden. Toen ik naar de ogen keek van het paard, draaiden ze weg van
> de pijn en ik voelde me ongelofelijk verdrietig, omdat ik in de toekomst
> niets kan doen voor het arme dier. Ik wenste dat er een toverstok bestond
> die alle bitten wegtoverde...die ogen zal ik nooit meer vergeten.
de reden voor mij niet meer op vakantie te gaan, helaas zijn het niet alleen de bitten die een kwelling zijn.
Warboel
