Wij hebben over het algemeen de insteek van " en wij doen het zo en het bevalt ons super".
niets aanvallend of belerend. Op de een of andere manier triggert het vaak mensen en vragen ze of ze eens bij ons mogen komen kijken. Dit gaat meestal over het houden van paaden en vaak kom je dan vanzelf op een gegeven moment op bitloos rijden.
Aangezien wij de mensen niet aanvallen maar kunnen onderbouwen dat het praktischer, gezonder en vaak goedkoper is zetten ze vaak dat eerste stapje en daarna is er vaak geen weg meer terug

Mijn indruk is dat de echte diehards een vrij kleine groep is, de grootste groep niet durven omdat ze op een pensionstal/manege staan en bang zijn om anders te zijn en veel wensen niet kunnen door voeren zowel in het houden van de paarden als de mening van de instructeur. De laatste kleine groep is al om, is onderweg, of staat op de drempel.
Zodra het bitloos rijden, paarden uit de box en nh methodes volledig geaccepteerd wordt op de grotere stallen dan kan het heel snel gaan. De diehard wedstrijdruiter bereik je in mijn ogen zo goed als nooit aangezien met bit, op stal en rijden onder de dwang de weg naar wat zij succes vinden nu eenmaal vaak korter en eenvoudiger is.

Er is in de afgelopen 10 jaar al zo ongelofelijk veel veranderd in paardenland NL dat moet denk ik niet onderschat worden.

Ach Jacqueline,

Ik zat vanaf de pc bij je verhalen vaak mee te denken wat het nu kon zijn. Zo veel goede zorg maar deze strijd konden jij en Carmen niet winnen. In ieder geval heeft ze in de laatste
periode van haar leven verlichting van pijn en zorg gekend terwijl ze dat met haar aandoening bij een ander waarschijnlijk heel anders had moeten dragen. Je had niet meer of beter kunnen doen. Zij heeft een mooie tijd bij je gehad en nu heeft ze rust.
Heel veel sterkte de komende tijd.

Tineke Nolet-Verdel schreef op zaterdag 20 augustus 2011, 9:05:


Nog even een correctie:

Vele ijslanders in de opfok in natuurgebieden hier in Nederland.

In Engeland (Dartmoor) heb ik zelf vroeger ongeveer iets gelijk aan de situatie in Bulgarije meegemaakt. Opzadelplaats in dorp paarden los in Dartmoor, als toeristen zich melden met jeep Dartmoor in op 3 mogelijke plaatsen roepen (kudde van ongeveer 50 paarden en ponies) met zak haver in de achterbak.

De paarden (5 tot 10 stuks) die we nodig hadden los mee terwijl ik met enkel halster
voorop zonder zadel de groep door het dorp naar de "stal" reed. Trouwens alles werd bitloos en zonder ijzers gereden. Was enkel niet zo mensvriendelijke stal. We verloren weleens een toerist onderweg aangezien het tempo niet werd aangepast aan de traagste ruiter.

De pony die ik nog weleens reed voegde zich soms bij een kudde "wilde" ponies en dan moesten wij hem weer zoeken, vangen en mee terug nemen als leidpaard. Ging allemaal te paard was ik weer een dagje zoet.

1 van onze merrie heeft EMS (equine metabolic syndrome) niet enkel IR maar ook verkeerde homoonhuishouding dus iets uitgebreider. Ze is slank maar wel met vetopslag op bepaalde plaatsen. Ik heb tweemaal een pot magnesium van PN besteld om te proberen, echter na twee keer geven komen ze niet eens meer in de buurt van mensen en het voer, ongeacht waar ik het mee vermeng.

Ik heb ook andere vormen van Magnesium gebruikt dat lustte ze wel maar zag ik geen groot verschil. Op aanraden van DA nu twee maanden bezig met Glucobalance en moet zeggen dat ik wel verschil zie zowel in slinken van vetopslag als bewegen.

Dit is ter ondersteuning en niet zodat ik haar op de weide kan zetten. Merrie loopt voor de rest enkel op paddockparadise met weinig gras en staat op lange smalle zandpaddock met gereguleerd hooi.

Wij hebben kleine (tent) boogstalletjes die voor dit soort gevallen ideaal is. Kan goed tegen sneeuwlast en kleine maat groot genoeg voor een paar shetlanders. Wellicht kan je deze ook in Zweden vinden. www.tackroom.nl/schuilstallen/boogstal.html

Frans Veldman schreef op donderdag 8 september 2011, 0:34:


Toch zie ik opvallend veel verschil tussen de vachten van diverse paardenrassen.
De vacht van een shetlander en ijslander is niet te vergelijken met de vacht van een akhal teke en kaspische om meerdere oeroude rassen met elkaar te vergelijken.
Daarnaast gaan de ezel en de geit toch echt kapot aan regen en wind terwijl die ook een zoogdier zijn en niet zo heel erg ver verwijderd is van het paard.
Alle vachten van paarden over 1 kam scheren vind ik dan ook te ver gaan

In de bergen in Iran waar de kaspische vandaan komen kan het erg spoken met de wind en ook veel sneeuw maar regen dan weer wat minder. Ik ken geen kaspische die niet een extreme hekel aan regen heeft. Ze komen hier maar een paar uurtjes per dag op het gras (en zijn dus best wel op de weide gefocust) maar zodra het flink gaat regenen komen ze het hele pad weer terug naar de zandpaddock om daar onder de schuilstallen te komen.

Daarnaast is het mischien zo dat paarden de schuilstal niet gebruiken vanwege het gebrek aan zicht, niet vertrouwen van de constructie, geluiden niet goed kunnen localiseren, rangorde etc. en niet zozeer omdat ze geen hekel aan regen en felle zon hebben.
Koudbloeden heb ik geen ervaring mee maar ik heb veel klanten met ook tinkers, shetlanders, ijslanders etc. waar de schuilstallen veelvuldig gebruikt worden.

Ik vind liefde voor je paard tot het eind dat hij dood mag gaan in zijn vertrouwde omgeving tussen de paarden waar hij/zij al die jaren tussen gestaan heeft.

Ik vind het niet te begrijpen dat op PN mensen zo bezig zijn dat ze kuddedieren zijn en buiten moeten leven, geen tikje, enkel maar belonen nooit straffen, niet castreren, geen deken etc. etc.

Maar dan wel op een trailer zetten, naar een vreemde omgeving, vreemde mensen om hem heen en dan een masker op zijn hoofd. Terwijl de kudde thuis ook niet afscheid heeft kunnen nemen en vaak nog dagen op zoek zijn naar hun maatje terwijl als hij/zij ingeslapen was afscheid hadden kunnen nemen.

Daarnaast ook de rendac verwerkt het paard het wordt niet verbrand zoals bij een crematie. Er worden ook geen minder paarden geslacht als jij jouw paard aanbied, enkel de kiloprijs wordt lager door groter aanbod.

Suzanne Graauw schreef op vrijdag 23 september 2011, 11:19:

Heb je helemaal gelijk in, wij noemen de pin op het hoofd nog altijd een schietmasker vandaar.

Er is denk ik ook nog een verschil of je je paard naar een kleine slachterij brengt (waar er nog enkele van bestaan) of dat je paard naar een groot slachthuis gaan zoals in Belgie zijn of op transport naar Italie.

Rainrot is toch al eerder als topic hier besproken.

Ik heb even oud tekstje van mezelf opgezocht in hier nogmaals geplakt:

Verhuizing, stress, verandering van hierarchie, training allemaal redenen waarom de weerstand lager kan zijn. Dermatophilose of rainrot of regenschurft is een bacterie (dermantophilose congolensis )die altijd aanwezig is in de omgeving van het paard. Bij verlaagde weerstand en met name na langdurige regen wanneer de huid en de waslaag minder aanwezig is krijgt de bacterie de kans om in de huid te nestelen. Het verhaal klinkt mij als typisch rainrot in de oren en niet als schimmel. DA kan met kweek zien of het schimmel is maar bij schimmel heb je toch vaak dat de hele club last krijgt en niet enkelen of 1 paard. Lijkt mij dan ook logisch dat nieuwe paarden vatbaarder zijn, met immuniteit heeft het volgens mij niets te maken. Rainrot helpt vaak wassen met betadineshampoo goed, voor schimmel kom je eerder bij imaverol terecht en met luis/mijt dan weer bij sebacil dus wel even belangrijk dat je weet wat je behandeld en waarvoor. Lijkt me niet handig om het op zijn beloop te laten heb wel eens compleet kale ruggen gezien. Rainrot kan ook pijnlijk zijn.

Dus niet besmettelijk, geen schimmel maar bacterie en geen imaverol maar met betadine behandelen.

Frans Veldman schreef op woensdag 5 oktober 2011, 11:47:

als je daar toch mee bezig bent, kan je dan ook je licht op het volgende onderzoek werpen:

Onderzoek door Montana State University bij een klein aantal paarden (16) bleek psyllium een gunstig effect te hebben op de bloedsuikerspiegel en de glucosewaarde. Bij mensen is door onderzoek aangetoond dat na het eten van Psyllium de reactie van bloedsuiker en insuline na het eten te verminderen. www.voergelijk.nl/kennisbank/115/invloed-psyllium-op-gelucose-en-insuline

Waar ik wel een beetje mee zit met het hele supplement in zoutblok verhaal is de redenatie die op PN altijd was gras=gras en een gezond paard heeft enkel gras, hooi en een liksteen nodig en de rest is overbodig.

Soms wel jammer dat er geen edit knop is nog maar een keer maar dan zonder typfout:

http://www.voervergelijk.nl/kennisbank/115/invloed-psyllium-op-glucose-en-insulline

Frans Veldman schreef op donderdag 6 oktober 2011, 11:16:

Uhhh, bedoel jij hier mij mee omdat ik dit aanhaalde ? Ik vroeg dit omdat
op PN altijd gepromoot werd dat al het bijvoeren van supplementen onzin
is voor een gezond paard. Enkel zoutblok en ruwvoer. Dat er nu dan als nog extra mineralen moeten worden toegevoegd aan het zoutblok vanwege tekorten verbaasde mij eigenlijk.Waar blijft dan het verhaal van eerst bloedonderzoek of ruwvoeronderzoek en dan de mogelijke tekorten specifiek aanvullen.Lijkt mij toch redelijk relevant in dit topic.

De volgende "uitvinding" als prototype hadden wij vorig jaar gezien op de biovak in Zwolle en wij waren zeer enthousiast. Nog wel 10 minuten gedacht om kippenboer te worden Deze mobiele kippenschuur wordt iedere twee weken verplaatst (wellicht idee in combinatie met schoonmaken land bij paardenhouders voor lage parasieten besmetting). Nachthok, watertank, zonnepanelen/accu etc. alles was aanwezig.
l
http://www.huehnermobil.de/1/the-movie/

Uh, ikke zei de gek.

Merrieveulens zijn niet zo een probleem, na scheiden met plusminus 14 maanden, 2 maanden bij tante en weer terug in de kudde. Veulens trouwens op plek gelaten
en merries samen weggehaald ipv veulens uit vertrouwde omgeving weg.

Hengstveulen is nu 13 maanden toont nog geen hormoongedrag als dat gebeurd gaat hij dezelfde dag nog richting pappa. Maar we proberen dat tijdstip altijd zolang mogelijk te rekken. Loopt vanaf geboorte in groep met 5/4 merries en wordt door allen opgevoed.
Enige probleem is dat ik de veulens/jaarlingen eigenlijk wat te dik vind, zowel drinken bij mamma als weide. Ik zie ze liever wat schraal als ze zo jong zijn.

Myriam schreef op woensdag 19 oktober 2011, 18:42:


Heel eenvoudig die gingen gewoon heel vaak dood. Op het moment dat de wormmiddelen (ik dacht in de jaren 60) op de markt kwamen was de levensduur
van een paard plotseling veel langer. De stands zijn dan ook uitgevonden om paarden
langer goed te houden. Eten aan de voorkant en mest aan de achterkant, zo kon men de wormbesmetting veel beter beheersen. In het leger en bij stalhouderijen was dit standaard maar ook bij oude boerderijen zie je vaak nog de stands in de schuur met potstal principe.

De oude (boertjes) fokkers hier in de regio zijn niet vlot met bekappen en gierig wanneer het da betreft maar wel heel secuur in veel ontwormen, die hebben vroeger namelijk menig paard verloren aan wormbesmetting. De troep fokkers en handelaren zijn zelfs te gierig voor de wormmiddelen, ga maar eens kijken wat er op de markten te koop staat met ruige vacht en bolle buikjes.

Met muis vliegt cursor door het scherm, met tab en shifttab kan ik velden invullen.
Twee paarden ingevuld. 1 licht gevoelig door ras, gewicht hanteren, lichte arbeid, hengst, 5 jaar oud.

Paard 2 extreem gevoelig, moeilijk op gewicht te houden, door combinatie van ras en equine metabolic syndrome, geen arbeid, 20 jaar oud, merrie

Krijg advies eerste paard dat gras/hooi voldoende is dus prima, maar bij tweede paard dat ik luzerne, bietenpulp en dan haver of zemelen (voor calcium/fosfor verhouding).
Lijkt mij niet echt de bedoeling.