Frans Veldman schreef op donderdag 11 augustus 2011, 14:39:


Dit soort 'ja maar'-scenario's komen bij mij ook altijd op. Ik kan me voorstellen dat je bij dit voorbeeld met wachten of het gebruik van een target veel kunt doen. Maar er zijn situaties waarbij ik echt niet kan verzinnen hoe ik zonder druk zou kunnen werken. Stel: mijn pony mag per dag 2x een uur op een volle wei. Na het uur is haar buik nog verre van vol, en er is geen enkele beloning die ze lekker vindt dan het gras waarop ze staat. Ik vermoed dat je dan eerst (niet op het gras) een heel betrouwbare reactie op en cue voor 'hoofd omhoog' moet hebben (die je m.i. door shaping heel gemakkelijk drukloos kunt aanleren), zodat dat ook een vast patroon is geworden. Maar wordt dit op een gegeven moment zo'n automatisme voor het paard dat het ook z'n hoofd zal optillen terwijl het staat te eten (en dus weinig baat zal hebben bij de beloning die daar tegenover staat)?

Sandra van Bommel schreef op donderdag 11 augustus 2011, 15:37:


Het is waarschijnlijk ook niet voor niets dat ze bij Parelli pas (in elk geval publiekelijk) voer als motivator gingen gebruiken toen Linda en de wat flegmatiekere Remmer een grotere rol gingen spelen.

Ik heb ook vanaf het begin voerbeloning gebruik (heel wat anders dan clickeren uiteraard). Ik wil ook graag wat enthousiasme zien als mijn koudbloeden braaf hun rondjes doen, en met alleen rustpauzes als beloning krijg ik dat niet voor elkaar. Plus dat het ook veel fijner voelt om bij het aanleren van dingen als achterwaarts en zijwaarts ze ergens 'naartoe' te zien werken in plaats van ze ergens van weg te laten lopen. Vooral het zijwaarts naar me toe vond ik een probleem. Druk aan de andere zijkant van haar lijf begreep m'n pony niet en ik wilde niet nog meer druk gebruiken. Ik heb het toen maar laten rusten, en later bood ze het een keer toevallig aan op een volte en zat het er met behulp van wat korrels voer zo in .

Onbewust heeft Dibble het achterwaarts gaan volgens mij ook via een soort van shaping geleerd, realiseer ik me nu. Begon met het krabbelen van haar staart in de wei, waarbij zij achteruit ging lopen als ik een paar passen achteruit deed. Daarna onbwust op cue gezet door er een armgebaar aan te koppelen.

joop schreef op vrijdag 12 augustus 2011, 9:59:


Tja, "as comfortable as possible" betekent natuurlijk niet voor iedereen hetzelfde. Ken genoeg mensen die hun paard scheren omdat het paard zo'n last heeft van het zweten tijdens het werk en die winterdekens als comfortverhogend zien (al kan het paard zich daar amper in bewegen - maar ja, als 'ie in een box staat maakt dat ook niet uit). En volgens mij heb ik in een advertentie van een pensionstal wel eens gelezen dat hun paarden het zo goed hadden, aangezien onderling contact mogelijk was dankzij tralies in de tussenschotten van de boxen...

Denk dat mijn pony's deze winter ook een stuk minder enthousiast zullen zijn als ik wat met ze ga doen. Dit wordt hun eerste winter in een weiland, waar ik zelf kan bepalen hoeveel en wanneer ze eten. Voorheen stonden ze op een pensionstal waar ze een paar porties hooi kregen en zich heel de dag stonden te vervelen op hun individuele paddock. Reken maar dat ze dan blij waren als je ze meenam in de bak en ze brokjes konden verdienen...

Heeft iemand hier (een deel van) de dvd's van Alexandra Kurland ( http://www.theclickercenter.com/clickerstoreDVDseries.html )?

Ik zou graag willen weten of ze erg veel toevoegen aan de informatie die in boeken e.d. te vinden is, en wat mensen de meest zinvolle dvd's vinden.

Alvast bedankt!