Ik denk dat er een paar dingen mis gaan... wellicht is er toch sprake van onduidelijkheid voor je paard (sommige paarden kunnen supersnel gefrustreerd worden) of er gaat iets anders mis.

Eerst is beleefdheid iets waar je aan moet werken. Dat werd hier al genoemd.
Ik zou daar ook erg secuur in zijn-

Daarnaast staat er bij jou waarschijnlijk veel ruis tussen click en beloning. Een paard kan alles wat er tussen de click en de beloning gebeurd als een sec. reinforcement zien.
Dat kan dus ook je hand naar je zak/beloningszakje zijn.

Dus: Je clickt (reinforcement), paard duikt naar je zakken, je hand gaat naar je zak(reinforcement) en paard krijgt voertje.

Dus wat gebeurt er
bv. Je wil achterwaarts clicken.
paard gaat achterwaarts
je clickt
paard duikt naar je zak
hand gaat naar je zak/voerbuidel (vergelijkbaar met click in ogen van paard)
voerbeloning.

Wat doe je dus... je hebt een kettinggedrag geproduceerd
Duiken naar je zak wordt beloond met een reinforcement (hand naar de zak) .
Het duiken naar je zak op zich wordt weer een beloning voor de click en een reinforcement voor voerbeloning.

Klinkt misschien vaag, maar kort gezegd heb je je paard nu geleerd om achterwaarts te gaan om dan het beloonde gedrag 'duiken naar je zak' te mogen uitvoeren, wat dus weer wordt beloond.

Snap je hem?

Wat je moet gaan doen is een zuivere trainingsloop trainen. Kies iets heel eenvoudigs, click en beloon onmiddellijk. (train je hier evt in) en zorg dat er geen 'tussengedrag' ontstaat. Train dit evt met iemand.
Begin vooral niet te snel met pauzes tussen click en beloning, want dan werk je dus extra gedrag in de hand.
Let verder erg op je houding, neem niet voor de click al een voertje in je hand, maak geen onnodige bewegingen etc.
Zorg gewoon dat je exact weet wat je clickt en beloont.

Verder zou ik persoonlijk geen voorbeloningen buiten het clicken geven. Maar dat kan goed iets persoonlijks van mij zijn, maar ik doe het nooit. Het voorkomt onduidelijkheid. Zonder click wordt hier nooit uit de hand gevoerd.

Bij paarden vind ik nog veel meer dan wat voor ander dier dat alles 100% duidelijk moet zijn. Paarden kunnen vaak niet overweg met 'ruis'. Veel minder dan honden, katten en kippen.
Ik werk zelf met koudbloedjes, heb ook de paarden die hier maar tijdelijk stonden geclickerd en als er iets gefixeerd is op voerbeloning, zijn het deze paarden wel.
En ik heb best wel wat keren opnieuw moeten beginnen om bij te schaven
Fouten maak je nu eenmaal
Het heeft mij ook erg geholpen om echt alles te lezen en kijken wat los en vast zit om precies te begrijpen hoe het nu werkt.

joop schreef op dinsdag 16 augustus 2011, 10:35:


Vers is idd het beste (dat weet ik nu dan ook), maar ik moet erbij zeggen dat ik al een leven lang brokken heb klaarstaan voor de kat (met water) en toch nog nooit problemen heb gehad.

anja, schreef ik ook in mijn post. Dat ik dat inmiddels wel wist.

e m kraak schreef op dinsdag 16 augustus 2011, 11:32:

Klopt. Eigenlijk bedoel ik aanleren dat als je clickt voor een gedrag, dat je dat bij voorkeur niet doet als ie op dat moment tevens in je zak duikt.
Een stapje achterwaarts laten zetten (of zijwaarts-afhankelijk van waar hij staat-iig van je af) bij het aannemen van een beloning kan ook.


hmm. egon, ik denk nu niet dat ik het jou moet uitleggen. Maar goed, voor wellicht een ander en voor de duidelijkheid.

Paard moet stilstaan voor een click. Paard staat stil-click-paard schraapt omdat hij ongeduldig wordt vanwege wachten- hand in zak- voertje.
Getraind: Click is signaal dat je na het stilstaan het schrapen mag aanbieden, wat dan wordt beloond met de reinforcer 'hand in zak' en snoepje

Of iets anders...

Paard moet met voorvoeten op matje staan. Paard loopt naar matje, schraapt ff, staat stil, click en beloning.
Doe dat twee of drie keer (maar 1 keer kan ook voldoende zijn) en je hebt het volgende gedrag aangeleerd: schrapen, dan stilstaan, en dan beloond worden. Een gecombineerd gedrag.

Een dergelijke blunder maakte ik zelf onlangs met Silja met het aanleren van de ORS. Ik deed het ernaast, vroeg ORS maar ongemerkt ging ze iets eerder grijpen naar het snoepje, dan dat ik het gaf. Gevolg... flexi met happen. Leuk toen ik erop zat. Ik bleek ORS met ff been vastpakken geoefend te hebben
Was niet haar fout, maar die van mij. Het is er inmiddels alweer bijna uit. Gewoon door opnieuw te beginnen en beter te timen,


Vertel mij wat... dat is hetgeen mij de meeste kopzorgen bezorgd. Maar ja... je kunt het ook als een uitdaging zien.
Ik vraag mij dan ook steeds weer af wat ik nu precies heb getraind (hou ook een schrifje bij)
. Zonder click wordt hier nooit uit de hand



Ja klopt ook weer. Maar gefrustreerde paarden vallen wellicht wat eerder op dan een gefrustreerde kip. Vooral als ze boos worden.


goed idee. Leerzaam. Hoewel ik toch al veel verwarring zie. Zou het niet daarom zijn dat veel ruiters denken te moeten 'schreeuwen'? Ze denken dat het paard hun niet hoort, maar ja... als een chinees tegen mij schreeuwt, snap ik er nog geen moer van.

thanx, ik doe mijn best. Maar ik heb nog 50 jaar te gaan, voordat ik het echt snap

Monique Meijer schreef op dinsdag 16 augustus 2011, 12:00:




Ik had het niet eens in de gaten... ik dacht .. chips, waarom bijt ze opeens in mijn been...
Weer ff op de grond geoefend en toen drong het pas door. Ik had het haar geleerd