Anja Seijn schreef op zaterdag 20 augustus 2011, 8:50:

Ik dacht ff dattie verhuisd was daarom
O ja, dan moesten ze Torremolinos aanwijzen en zaten met hun vinger ergens in Letland... want de man had gereden

Christel Provaas schreef op zaterdag 20 augustus 2011, 10:36:

Ans Jondral schreef op zaterdag 20 augustus 2011, 19:04:

Denk dat ik daar heen moet.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 20 augustus 2011, 22:06:

Heb hier niet zo veel manen aan de paarden. Bij de hond ken ik het vervilten wel bij de hele fijne haren in haar vacht. Ik knip het daar inderdaad altijd eruit. Maar dat zijn in verhouding wellicht niet zulke grote stukken als bij je paardje.

Monique Meijer schreef op zondag 21 augustus 2011, 8:42:

Ah mooi, dat moeten we onthouden dus.

Sandra van Bommel schreef op maandag 22 augustus 2011, 10:29:

Ik heb ook een behoorlijk scheef paard (gehad). Hij is zo bij mij gekomen en een ontstoken voet een paar jaar geleden hielp daar niet bij. (Het valt me bij hem op trouwens dat zijn jukbeenderen (heet dat zo bij een paard...?) totaal ongelijk zijn, scheelt echt veel. Zou de rest van z'n lijf ook zo zijn...? De anderen hebben dat niet.). Met hem heb ik altijd eindeloos gewandeld en stapritjes gemaakt. Dat hielp super. Sinds we naar de Eifel verhuisd zijn doet hij aan yoga (Zelf heb ik ook aan tai chi gedaan voor eigen kwalen, doe nu yoga). Als ik zie in welke bizarre houdingen ze soms hier op steile stukken staan te grazen (en daarbij vliegen verjagen) zie ik soms weinig verschil met mijn eigen yoga houdingen
Dus; heb je daar misschien de mogelijkheid om op ruw terrein te gaan grazen (rijden?) of zo? Natuurlijke "yoga", ipv tai chi dan Kost best wat kracht, souplesse en evenwicht... alle kanten op. En dan daarbij heeeeeeeeeel voorzichtig de bloemen uit de distels pikken

Oh heeeeerlijk, ik zit net te eten achter de laptop en zie dat beeld nu voor me

Gaat Klaas daar harder van rennen ?
Ja, en dan te bedenken dat het geen grote stok was, toch? Bah, je wil het niet weten. Is het alleen stokken of ook andere objecten trouwens?
Ik merk hier bij Tofik dat hij nu de enige is zich niet op het gemak voelt bij de plastieken blad/krabhark. De anderen doen er een moord voor. Ik word steeds doller op dat ding. Je kan achter het paard staand zowat het hele paard bereiken. Als je een beetje tegen de kont leunt kun je vanaf de hals tot aan staart komen. Zelfs Flame die normaal niet zoveel moet hebben van dat gepruts aan z'n lijf komt vragen.
Ik moet dan vaak aan Lily denken, wat zou fijn het zijn dat haar stokken angst zo weg zou zijn dat ze ook van zoiets zou kunnen genieten. Bij Tofik gaat het rap. Het ding wordt snel lekkerder dan eng

Sandra van Bommel schreef op maandag 22 augustus 2011, 12:44:

Hm, ja, je moet zelf ook de berg nog wel op en af komen Ik heb me laatst omhoog laten trekken. Staart vast bepakt haha. De koek was op, bij mij dan. En dan scheelt dat wel. Zal ook wel een leuk uitzicht geven voor de mensen verder op
Leuk is dat ja
Aanvankelijk hier stond ik er vaak van te kijken waartoe ze in staat zijn op het terrein.

Monique Meijer schreef op maandag 22 augustus 2011, 13:47:

Dat ik dat nooit eerder bedacht heb. Heb die harken al jaren Blijft bij de manen alleen soms irritant daarin hangen.
Goed plan dus inderdaad om een ander te laten komen met een stokje. Of is ze dan vooral bang voor die andere persoon en niet zo zeer het stokje? Net als voor de dierenarts die laatst het signalement kwam doen, bedenk ik me ineens?
Jammer dat je zoiets dan net niet op film hebt... leuk voor familiefeestjes
Ik vind dat ook altijd wel grappig hoe die grote beesies zo stil kunnen lopen. Jack (1,76m) heeft zo ook onderweg over het asfalt menigeen schrik aangejaagd hahaha. Iedereen verwacht natuurlijk het klik-klak van ijzervoeten bij een paard. Zelf zie je dat al aankomen en soms kuchte ik als ik bang was dat de schrik 'dodelijk' kon zijn

Monique Meijer schreef op maandag 22 augustus 2011, 15:23:

Injectienaalden...? Je gaat van alles verzinnen...
Hoe gaat dat als Klaas met stok(jes) bij haar komt? Die is zeker ook een bekende en niet zo eng...?
Nèèh, vast niet van onze Jackie, onze ambassador of love Alleen als je al een slecht geweten hebt, zoals de jongen van het vrijende stel bij het meisje voor de deur. Die schoof ineens 2 meter naar achteren

Monique Meijer schreef op maandag 22 augustus 2011, 13:48:

Camera mee dus

Monique Meijer schreef op maandag 22 augustus 2011, 15:53:

Goed dat je daar meervoud van gemaakt hebt
Issie eg, schootpaardje in een groot lijf. Iedereen groomt met hem, de nieuwelingen ook meteen (incl. de buurvrouw) Als ik 'm 's ochtends zie word ik meteen happy.

Ben net terug van een stukje op de mountainbike. Onderweg wilde ik afstappen en ff naar een beekje, maar dat lukte niet... Ik heb van die schoenen voor clickpedalen op de fiets. Daar zit een ijzeren plaatje onder, precies onder de bal van je voet. Ik gleed daarmee steeds van de stenen af...
Zou een beslagen paard zich zo voelen, bedacht ik me ineens. De berg op fietsen als het te zwaar wordt is toch makkelijker dan lopen.... je glijdt namelijk steeds uit bij het afzetten, over dat metalen plaatje...
Je zou eigenlijk elke paardeneigenaar die er ijzers onder laat timmeren hier een stukkie moeten laten wandelen met een soort "schoenijzer" onder... Dat maakt het echt zwaarder en kan je behoorlijk in je rug schieten.

Sinds ik dit gelezen heb zie ik telkens alleen nog ... mannen die vervilten... staan