Ik ben pas verhuisd, op de weide hebben eerst ezels gestaan, samen met paarden. Na 5 weken begonnen mijn paarden duidelijk te kuchen hier (wormen irriteren in de luchtpijp). Na ontworming (ivermectine) was dat meteen over. Het kuchen gebeurt vooral nadat ze bv. een sprintje hebben getrokken. Het kloterige is dat deze wormen niet zichtbaar zijn bij het mestonderzoek dat ik zelf doe.
Dus ja; het had hier duidelijk effect.

http://www.gezondheidvanmijnpaard.nl/index.php?content=146
En dan kijken bij de Dictyocaulus Arnfieldi
of
http://ph.merial.com/equine/pdf/equine_vteq_lung.pdf
of
http://www.wormingyourhorse.info/nl/Longworm.aspx
of ff verder googelen

Het kuchje merk je echt vrij goed. Ik las ook ergens dat dat bij kalveren zo getest werd; ze ff opjagen, en als ze dan kuchen...
De paarden scheuren zelf vaak genoeg rond. Je merkt het vooral na een kort sprintje vanuit stilstand.

Monique Meijer schreef op maandag 22 augustus 2011, 21:29:

Dat lijkt me echt gaaf ja! Ik zou de godganze dag daarmee rondlopen Net als met onze datalogger die we sinds kort hebben. Lekker nerds; met de datalogger naar de supermarkt en dan kijken hoeveel je geklommen en gedaald bent

rini schreef op dinsdag 23 augustus 2011, 15:34:

Ik heb vandaag m'n paard weer kunnen bekappen dat staand nog niet z'n voeten wil geven. Lang leve het zonnetje...
Ik ben het voetje geven aan het oefenen, en het gaat wel steeds beter (rust is het key word, ik heb tijdje geleden z'n achtervoet al op de standaard kunnen zetten ).
Hij wordt sinds hij hier is geplaagd door hoefzweren (hij had inderdaad slechte hoeven door geen/slecht onderhoud). Ook door de zweren kan ik nu niet staand bekappen (behalve de voet met de zweer dan, RA).
Vandaag trof ik een dubbele zool aan bij de voet die het 1e zweren had; linksachter. Eerst kwam de straal los, die hing nog maar lichtjes aan 2 stukjes vast. Als je op de zool tikte klonk het hol. Gelukkig bleef het paard erg lang liggen vandaag en zo ontdekte ik nog dat één helft van de zool al volledig los zat. Het losse deel heb ik eruit gebroken met m'n vingers. Je ziet waar de zweer heeft gezeten (en het stonk nog naar pus, dat tussen de zolen door was gelopen brrrr). Je ziet dat de hielen inderdaad nog een stuk lager kunnen (dat kon je gewoon al zien en ik was bezig dit langzaam te doen). Ik heb nu de hoefwand en hiel zo laten zitten, omdat de zool aan de andere kant nog vast zat (en omdat het paard bijna op ging staan)... Deze voet met de "halve zool" is nu de "goede" voet omdat er in de andere achtervoet een zweer zit. Toen hij opstond liep hij net zo als ervoor.
Ik schrok me ff rot door dat lichtroze stukje voorin de voet...

Bij alle voeten heb ik een stukje straal weg moeten snijden zodat dit niet te ver uitsteekt. Bizar hoe makkelijk hij liggend is... staand wil hij de voeten niet geven (wellicht ook pijnlijk). Maar liggend kun je er lekker bij gaan zitten, de voet op je dijbeen leggen en vijlen maar Ook z'n achterpootjes mag je optillen en aan prutsen. Gelukkig! Eigenlijk een stuk minder inspannend dan staand

De voorvoeten zijn erg plat en toen hij pas bij ons kwam zat er een knik in de hoefwand. Deze zit nu al een stuk lager (gaat erg snel allemaal in zijn voeten naar mijn idee).

Ik weet niet of je het kan zien op de foto's, maar de hiel kan dus (als je de zool volgt) echt onwijs veel lager... De zool die eronder zit is enorm hol.
Hij heeft verder onwijs zachte voeten. Ik kan met m'n mes in de hoefwand snijden (moet ik bij de anderen niet proberen...). Hij loopt ondanks z'n zweren erg veel (motor van de kudde, als hij geen last heeft staat ie bijna nooit stil).
Tips? Wijze raad... Hoe pak ik dit het beste aan...?

Monique Meijer schreef op donderdag 25 augustus 2011, 13:27:

Ik begin er al helemaal aan te wennen hihi. Niks geen voorover hangen, zweten of last van je rug Tofik is dan ook erg makkelijk, als hij rechtop ligt, kun je 'm gewoon plat duwen. Vindt ie allemaal prima, in ruil voor af en toe wat irritante vliegen wegjagen. Rekt zich nog ff lekker uit. Alleen jammer dat je moet wachten tot ie gaat liggen. Bekappen voor de luie mens hihi. Vandaag kreeg ik gelukkig lang de tijd, zelfs om binnen de camera te halen.
Jep, dat had ik ook vanochtend. Vooral aan 1 kant. Gelukkig wist ik meteen wat er loos was. Handig zo'n forum
Ja, ik ga ook wachten (moet ook, want hij staat weer ) eer ik weer wat doe. De andere helft zal er wellicht sneller vanzelf onderuit komen. Zou me ook niks verbazen dat aan z'n andere achtervoet ook zoiets bezig is (ik twijfel of het een zweer is). En ik had de meeste ellende juist voor verwacht gezien de staat van z'n pootjes. Ik ben benieuwd hoe de tevele hoefwand en hiel het uit gaat houden. Want stilstaan doet meneer eg nie. Gewoon dollen op 3,5 poot En er liggen hier wel stenen overal...

Gaelle schreef op donderdag 25 augustus 2011, 17:02:

Had ik zelf stiekem ook al aan gedacht Om het alle 4 aan te leren ipv af te wachten. Is wel heel relaxt zo zittend in het zonnetje En heel handig foto's maken, 4 in 1 keer Vaak kijk ik bij de anderen (die meestal ook liggen te pitten) meteen ff wat de stand van zaken is en of er wat gedaan moet worden (al dan niet staand) Maar hun pootjes zijn zo hard dat je echt moet staan en een standaard moet gebruiken, en dan nog...

Monique Meijer schreef op maandag 29 augustus 2011, 7:45:

Het lijkt me sterk dat de andere kant inderdaad niet ook los laat. Je ziet het niet op de foto misschien, maar het verschil in hielhoogte (zolen volgend) is zo'n 1,5 cm! De nieuwe straal ligt ook ongeveer zo'n eind lager. Daarbij waren die hielen altijd belachelijk hoog en smal maar had ik de ruimte niet om ze lager te zetten. Juist de "slechte" kant met voormalige zweer is de goede kant. Alles zit dan op de juiste plek, straal, ballen, hielen... Alleen die andere plak zool zit nog in de weg. Als de voet het niet zelf doet ga ik denk ik zondigen tegen NB principes (in zool vijlen) en langzaam de boel toch symmetrisch maken aan de hand van de nieuwe zool die eronderuit kwam.

Gelukkig is een dag na het weghalen van die halve zool de zweer in de andere voet doorgebroken (aan de kroonrand doorgebroken richting toon). Meteen liep ie beter en begon hij weer meer te spelen en rond te stuiteren. Hij heeft zelfs Vinnie's hartje veroverd hahaha... die 2 staan nu al dagen te dollen met elkaar in tegenstelling tot daarvoor (Vin tolereerde Tofik niet in z'n buurt). Soms vraag ik me af of de anderen blij waren met de rust die ze eindelijk hadden toen Tofik op 3,5 been stond. Telkens die lichtbruine lichtvoetige vlieg om ze heen bzzzzzzzz

Christel Provaas schreef op maandag 29 augustus 2011, 9:57:

Ja, paspoort zegt bij ras: "typ szlachetny". Het paard komt oorspronkelijk dus uit Polen, en het is van "edel type". Meer staat er, en weet ik niet over z'n ras. Geen brandmerk of zo verder. M'n andere Poolse paard heeft dat wel.

Monique Meijer schreef op maandag 29 augustus 2011, 12:27:

Gelijk heb je, your way or the highway... Ongelooflijk dat dat er maar niet in wilde, zelfs niet terwijl ze dus op jouw paard zat.

Zoiets merk ik ook wel vaker, mensen hebben erg veel moeite niet constant aan teugels te trekken. Alsof het paard in no time tegen een boom loopt als ze het stuur los laten... En een onafhankelijke zit is ook vaak ver te zoeken.

Gaaf dat het dan eindelijk toch nog gelukt is. Je zou er bijna moedeloos van worden.

Ben erg benieuwd... wellicht dat het helpt dat ze het nu aan den lijve zelf heeft ervaren...

joop schreef op maandag 29 augustus 2011, 13:33:

Ik heb in totaal 2 tekenbeten gehad (waarvan ik weet) maar deze niet gevoeld. Geen jeuk, niks nada. Daar verbaasde ik me erg over. Ik had liever wel wat gevoeld. Ik streek opeens over m'n bovenarm (achterkant) en voelde een gekke bobbel, geen idee hoe lang dat er dus zat ook... ieuw). Als je de paarden na het uithalen ff krabt doe je ze een groot plezier. De hond hier geeft er juist weer niks om. Verschilt wellicht van persoon tot persoon...

Monique Meijer schreef op maandag 29 augustus 2011, 16:30:

Arabesk schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 10:56:

De knhs heeft er ook geen moeite voor gedaan, dat was de nvbp die zich daarvoor zwaar heeft ingezet in werkgroepen. Het doel was bitloos mee te mogen doen tussen de bit-ruiters. Dat is helaas niet gelukt, de knhs wilde daar niet aan beginnen (gel*l over de definitie van "aanleuning" blabla), vandaar de aparte rubriek bitloos (maar een voet zat nu tussen de deur). Stiekem word er echter toch wel meegedaan tussen de bitruiters, de resultaten spreken voor zich, en sommige juryleden was het niet eens opgevallen
Ik heb zelf meegewerkt om zo veel mogelijk verenigingen te stimuleren bitloze wedstrijden te regelen. Veel verenigingen deden dat ook. Maar achteraf bleken er echter verdomd weinig bitloze deelnemers op die wedstrijden, vaak geen. Veel verenigingen organiseerden dus bitloze wedstrijden, maar als er dan telkens niemand bitloos op komt dagen werkt dat natuurlijk niet.
Het is nog niet zo makkelijk dat alles georganiseerd te krijgen (bij een verdomd log apparaat).

angelique hage schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 11:55:

Ze doen moeilijk omdat in zo'n log tradi apparaat alle verandering moeilijk is. En dan helemaal één richting bitloos... En inderdaad zijn er weinig kandidaten. Wat moet je in je uppie in een rubriek bitloos... heb je dan altijd gewonnen? Hoe pak je dat aan?
Precies, er zijn weinig bitloze ruiters die aangesloten zijn bij de knhs. Dat is een groot onderdeel van het probleem. Je moet aan de ene kant ruiters zien te krijgen en aan de andere kant de wedstrijden daarvoor open stellen. En dat moet dan mooi samenvallen ook nog. Het is een organisatorisch probleem samen met een mentaliteitsverandering richting bitloos. En da's niet echt een eenvoudige zaak!
In de praktijk werd er in veel gevallen "gesjoemeld" omdat je niks aan 1 ruiter in een rubriek hebt. Bij zo'n organisationele verandering moet je in de praktijk ook eerst kijken hoe het daadwerkelijk uitpakt en al gaande een beleid aanpassen of verzinnen. Zo kwam het dus ook voor dat er toch onder de bitruiters gestart werd, niet onsuccesvol... En langzaam probeer je zo je doel te bereiken.
Want wat verwacht iedereen nou eigenlijk??? Dat je van de ene op de andere dag een stuk of 20 man bitloos ziet starten bij elke vereniging???? Hoe krijg je dat voor elkaar in de praktijk???? Je kan mailen met de mensen van de nvbp, voor hun is dat een dagelijks gevecht. Veel lullen als brugman, demonstraties geven, in informatie voorzien op zo veel mogelijk plekken...
Dat zijn aannames van jouw kant. De daadwerkelijke groep bitloos geïnstrueerde juryleden waren er juist verdomd enthousiast over en gingen zelf bij verenigingen lobbyen voor bitloze wedstrijden! Ook over de resultaten uit de wedstrijden was men zeer tevreden. De paarden zijn zo ontspannen...
Een tijdje geleden was ik het nvbp contactpersoon voor brabant en limburg voor de organisatie van bitloze wedstrijden bij de verenigingen in die provincies.

angelique hage schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 12:12:

Ja, eg wel... geduldig blijven bij een hoop troep die gezegd wordt. Gelukkig spreken de resultaten ook voor zich Ik moest er wel erg om lachen dat je dus eerst die aparte instructie hebt voor de bitloze juryleden, en dat het daarna niet eens opvalt, behalve dan dat het paard zo lekker ontspannen loopt