Zo ernstig is het hier niet. Alleen zuur in de eerste fase
bedankt voor de bijdrages iig.
Nathalie, ik werk idd ook met voer. Jackpot is nog een goed idee, hoewel ik erbij moet zeggen dat het puur het begin met opzadelen is en dan mn het aanpakken van de singel
Daarna is er niets meer aan de hand. Aansingelen e.d. geen enkel probleem, gewoon oortjes naar voren, heel relaxt-
Daarom lijkt een lichamelijk probleem niet voor de hand te liggen.

e m kraak schreef op woensdag 28 september 2011, 23:55:


Waarom is dat dan geen standaard procedure bij de da?

Ik heb, zoals gezegd, een ware nachtmerrie overgehouden aan het dood laten maken van mijn tommy.
Hij kreeg eerst morfine en daarna de dodelijke prik.
Helaas kregen ze de morfine niet goed in de ader, waardoor het zich in zijn lijf verspreidde en de morfine het werk niet correct deed.
Het gevolg was een trillende, hijgende pony en dat maar liefst een half uur, omdat tig dosis morfine daarna zijn werk ook niet deed.

Volgens de da kreeg de pony nergens meer iets van mee. Misschien heeft hij gelijk. Misschien ook niet.
De dodelijke prik werd gegeven toen hij nog lag te trillen.

Echt.... het is de meest afschuwelijke manier van dood maken die ik heb meegemaakt. Ik was gek op Tommy. Hem op die manier zien gaan was ronduit mijn ergste nachtmerrie en ik zie het nog voor me, als ik aan hem denk. Ik voel nog steeds die misselijkheid....

En dat terwijl ik hem rustig wilde laten inslapen op zijn vertrouwde plek....

En als het nu nog de enige keer was dat ik dat meemaakte...
Maar ik heb hetzelfde, heeeeeeeel lang geleden, met een hond meegemaakt.

Ik weet dat het meestal goed gaat, maar die ene keer dat het niet goed gaat he....

Ik heb toontje hier thuis met een schietmasker laten doodmaken. Dat ging onvoorstelbaar snel. Niet leuk om te zien, maar ik geloof niet dat hij er iets van meekreeg.
Bij Tommy speet het mij dat ik voor de andere manier had gekozen.

Maar wellicht kun je me ervan overtuigen dat er een veiligere manier is
(al hoop ik de eerste honderd jaar geen dier dood te maken)

Ik geloof niet dat het in ons geval te maken had met het middel, maar met het feit dat de da de injectie niet goed gezet kreeg.
Toen tommy een paar jaar eerder onder narcose gebracht moest worden, deed zich hetzelfde probleem voor, maar toen ging het om een roesje via het infuus.
Hij kreeg toen dus niet direct iets toegediend, maar een infuusnaald in. In Tommy's geval betekende dat veel zoeken en toch vaak prikken om de ader te vinden (was destijds een andere da dan die hem heeft doodgemaakt en toch eentje die dat probleem normaal gesproken niet had... zeer ervaren)
Tommy had een kort dik nekkie en de aderen schenen moeilijk vindbaar.

In het geval van doodmaken, kreeg hij dus meteen de injectie die hem in slaap moest maken en tja... als je dan tig keer misprikt, zijn de gevolgen erger dan met het inbrengen van een infuusnaald.

Met wat ik nu weet, had ik een infuus geeist. Maar dan noch... met de narcose/roesje destijds was het heel erg vaak moeten prikken om de ader te vinden nu ook bepaald geen feestje.

Ik was persoonlijk liever op toontjes manier de hoek omgegaan. Geen fraai gezicht, maar secondenwerk.

Nja, ik ben idd weer wijzer geworden over een rotonderwerp, eigenlijk.
Maar het is goed tzt te weten wat te doen.

Overigens zijn we nog met zijn tweeen, dus blijft eentje over om de beesten te verzorgen als een van ons overlijdt.
in geval van beiden overlijden, wil ik graag dat de paarden bij een stichting hier terecht komen, die paarden opvangt in noodsituaties bij verzorgadressen en waar andere mensen dan weer een paard van kunnen adopteren (paard blijft van de stichting, overigens) mits ze aan een aantal eisen voldoen.

heerlijk relaxt. Met recht trots.

kwam toevallig weer eens even langs.... Frans... van Harte proficiat. Maak er een leuke avond van!!!

Soortgelijke ervaringen heb ik ook.
Tussen silja en toontje was vanaf het begin een enorme klik. Ze kriebelden met elkaar en konden elkaar niet missen. Soms lastig, maar ook waardevol.
Toen Toontje dood ging, had Sil het super moeilijk, ondanks twee shetten in de wei waar ze goed meer overweg kon. Het was gewoon niet hetzelfde.

Na Toontje kregen we Amber. De graasden samen, maar er was nooit een klik. Geen gekriebel, geen intimiteit. Idd... veroordeeld tot elkaar.

Tussendoor nog twee paarden tijdelijk hier gehad staan... en ook geen klik.
Zelfs met de haflinger niet. Het leek even goed te gaan, maar ze vond hem al snel irritant (hij liet haar niet echt met rust) en van vriendschap was wederom geen sprake.
Met Rappa overigens ook niet. Ze tolereerden elkaar. Niets meer. Geen gekriebel of innigheid.

Met Hälga is het goddank andere koek. Samen zijn het echt twee tantes die gezusterlijk de wei afstruinen, kriebelen, elkaar onder de voet lopen, samen een schoonheidsslaapje doen etc. De klik is er. Overduidelijk. Ben ik ook verschrikkelijk blij mee.

Een soortgelijk verhaal voor BIlly. Met Tommy was het twee hoeven op 1 buik. Ze waren altijd samen. Na Tommy's dood werd Billy nooit meer de oude. Hij leek even op te leven bij de andere shet op het verzorgadres, maar verwaarlozing door die mensen was een zware tegenhanger en de andere shet was evengoed stuk groter en dominanter.
Billy kan best wel met de dames overweg, maar hij mist volgens mij een 'brother in crime'.
Zondag komt er een leenshet bij. Een vondeling, wiens eigenaresse haar heeft gedumpt op een ponyrijschool om daarna spoorloos te verdwijnen. Beestje kan en weet niets en staat beetje te verpieteren omdat ze daar geen onbeleerde minishet kunnen gebruiken.
Kwa uiterlijk en grootte is ze, volgens mij, hetzelfde als Billy.
Nu maar hopen dat er tussen die twee een klik komt en Billy weer de oude wordt.

Wij hebben vandaag een shettenmeisje gehaald, vondelingetje (ergens afgeleverd door eigenaresse waarna eigenaresse niet meer bereikbaar was) in de hoop dat Billy een vriendin in haar vindt, omdat hij met Tommy en later met de shet waar hij tijdelijk stond erg dik was, maar met de grote paarden niet zo veel kan.

Maar shettenmeid trekt zich voorlopig nog terug in de uiterste hoek van de toch wel grote weide en wil nog niets met de rest te maken hebben.
Ze schijnt erg laag in rang te zijn en vertrouwt het waarschijnlijk allemaal nog niet zo.
Zielig is ze niet.
Ze staat gewoon in die uiterste hoek te vreten. En dat terwijl ze toch al veeeeeeeelste dik is. Maar goed... staat alleen oud gras en zooi. Zal dus niet meteen een ramp zijn.
Ik kijk het maar gewoon ff aan.
Dat doen de paarden tenslotte ook.

Ik persoonlijk zou toch een da laten kijken en evt in overleg foto's laten maken.
Je kunt er nu eenmaal niet in kijken.

Even weer een vraagje stellen....

Ik heb onlangs een vriendinnetje voor Billy in huis (nou ja in de wei dus) genomen.
Het betreft een bij een rijschooltje gedumpte shet, waarvan de eigenaresse niet meer bereikbaar/vindbaar is (wrs opgenomen in verpleegtehuis)
Rijschoolhoudster kreeg de pony afgeleverd, samen met twee pony's die ze bij de dame wel had gekocht, maar kon niets met het dingetje doen.
Het is waarschijnlijk een dwerggroeishet; normaal shettenhoofd en lijf en megakorte pootjes. Shet is net zo groot als Billy (rond 75-80 cm) maar heeft dus een veel groter hoofd en lijf. Dierenarts schatte haar tussen de 10 en de 15, maar ik weet niet hoelang dat is geleden (pony werd eerder ook al uitgeleend door de rijschoolhoudster omdat ze er niets mee kan) en volgens mij is ze wat ouder. Maar dat is gewoon een gevoelsmatige schatting. Ben niet goed in tanden beoordelen.
Ik dacht ook eerst dat ze erg dik was, maar rug, nek en billen zijn alles behalve dik en wat speurwerk maakte duidelijk dat deze vorm van dwerggroei (als het dus idd dwerggroei is) een hele grote buik hebben omdat ze ondanks de kleine maat normale organen hebben en derhalve die plaats nodig hebben.
Deze vorm van dwerggroei schijnt ook gewoon een normale leeftijd te kunnen halen.
Geen schoonheid dus, maar aandoenlijk beestje.

Maar goed...waar het om gaat... het beestje had prutoogjes toen ze hier binnenkwam. Dwz groen/gele prut in de ooghoeken. Geen zwelling, slijmvliezen ietsje rood, geen knijpen met ogen, geen lichtschuwheid etc. Alleen vieze oogjes.
Ik ben meteen begonnen met die een paar maal daags schoon te maken met afgekookt water, maar zag dat Billy hetzelfde kreeg. Nu heeft Billy ook in het verleden vaak last gehad van vieze oogjes, dus op zich is hij er gevoelig voor.
Maar in dit geval lijkt hij aangestoken? Kan mij voorstellen dat er sprake is van een bacterie/virus?
Hebben jullie ervaring in besmettelijkheid hiervan?
De grote paarden hebben nergens last van.

Ik maak nu dus bij beiden pony's de oogjes schoon, maar zie niet echt verbetering. Ik kan natuurlijk de da. laten komen en dan krijg ik waarschijnlijk een antibioticazalf. Alleen heb ik nogal eens gehoord dat het dan erg graag terug komt.
Wat zijn jullie ervaringen en wat raden jullie aan?

Ik heb alles verzekerd. Paarden en honden.
Ik denk alleen dat de situatie hier anders is.

De paarden hebben alleen een basis-dierenartskosten verzekering. Ze zijn dus verzekerd tegen dierenartskosten, maar dan wel met een eigen risico van ong 120 euro. Als je bij behandeling eigen risico en/of meer kwijt bent, geldt dat voor de komende vier maanden. Bij een paard wat dus meer behandelingen nodig heeft binnen vier maanden, betaal je slechts een keer dat eigen risico. Daarnaast betaal je 20% van de d.a. kosten.
In feite kun je zeggen dat ik dus verzekerd ben in geval ik plots voor hele hoge dierenartskosten komt te staan, opdat ik dan niet in een keer duizenden euro's moet ophoesten en kan besluiten tot bv een operatie zonder financieel in paniek te raken.

Ik betaal daarvoor ong 75 euro per jaar.De premie is daar dus ook naar.

De da is hier erg duur, mn als hij aan huis moet komen, wat helaas al een paar keer is voorgekomen (koliek). Dan is die verzekering wel handig.

De honden hebben een duurdere verzekering, maar minder eigen risico en zijn ook voor medicatie e.d. verzekerd. Ik meen dat de honden rond de 200 euro per jaar zitten, maar weet het niet zeker. Ik heb de verzekering vooral bij alesko nogal eens nodig gehad.

Wat uitbetaling betreft heb ik nooit enig probleem gehad. Ik krijg bij de d.a. nota's. vul een form in (bij de honden nog niet eens... daar kan ik gewoon de gegevens op de nota zetten) en stuur de handel op. Binnen een paar dagen heb ik dan het geld op de rekening. Nooit een discussie of vragen over meegemaakt. Snel en soepel. Kan niet anders zeggen.
Waarschijnlijk kan nederland daarvan leren?

ik heb overigens geen levensverzekering voor een van hen, omdat ik daar het nut niet zo van inzie. Ik betwijfel of ik nieuwe paarden wil als eentje van hen (mn de grote paarden) dood gaat en als ik dat al wil, wordt het toch weer een goedkoop ding, want ik rij heel weinig en stel dus ook weinig eisen. Honden heb ik nu 3, maar als het getal omlaag gaat, is dat prima. Ik koop dan niet weer een derde erbij. Levensverzekering is mij dan ook te duur; zeker vanuit mijn situatie gezien.

Ik voer wel stro bij, maar alleen omdat ze anders te veel hooi nodig hebben en dan dus veel te dik worden. Aan stro knabbelen ze vooral om de maag bezig te houden. Van hooi vreten ze zoveel mogelijk,

Ik voer dus 3 keer per dag hooi in fijnmazige netten. Stro is daarentegen altijd onbeperkt toegankelijk.

ok bedankt voor de reactie.
Vit a zalf heb ik ook aan gedacht, maar die is hier niet verkrijgbaar. Dus ik dacht eerst info in te winnen alvorens beetje alles af te speuren naar zalf die opgestuurd wordt.
Antibiotica heb ik dus ook aan gedacht, maar daarvoor is een dierenartsbezoek nodig. Persoonlijk vind ik die soms een beetje te fanatiek met allerlei behandelingen.
(allerlei ondezoeken met kleurstoffen, traanklieren doorspoelen etc)

Ik ga nl gewoon uit van een bacterie/virusje, gezien beiden pony's het hebben en niets wijst op beschadigingen e.d.

Dat de weerstand wat minder is, zal zeker een rol spelen. Billy is gewoon gevoelig voor allerlei kwaaltjes (altijd geweest) en trulsa komt uit een wat mindere situatie en heeft nog een tijd zonder aandacht op een rijschooltje gestaan, wat vaak ook niet ten goede komt.

Nog meer meningen
Is nu 1/1