Soraya85 schreef op woensdag 28 september 2011, 16:30:


Onbeperkt ruwvoer lijkt me voor een Shet wat overdone. Ook voor een drachtig exemplaar.
De invloed van dracht wordt doorgaans schromelijk overschat. De eerste 8 maanden blijft het veulen nog piepklein, er is dan ook praktisch niks extra's aan voeding nodig. Pas in de laatste drie (twee eigenlijk) maanden gaat het veulen pas echt groeien, maar dan nog heb je het over relatief lage voedingsbehoeften.


Tsja, dat komt bij vrouwen die zwanger zijn ook wel eens voor. Ik geloof niet dat het de standaard oplossing is om dan maar meer patat te gaan eten, in de hoop om dan ondanks de voortschrijdende zwangerschap weer net zo huppelig te worden als voor de zwangerschap. Het zou ook niet werken, je wordt er alleen maar dikker van.

Mijn idee is om gewoon te accepteren dat dracht het dier gewoon iets rustiger maakt. Daar is toch niks mis mee? Zeker als ze nog steeds te dik is dan is er niks aan de hand.


Met welk doel? Dat ze nog wat dikker wordt? Of misschien een beetje hoefbevangen? Hoe dan ook, ik denk niet dat ze van krachtvoer energieker gaat worden. En waarom zou je dat eigenlijk ook willen?

Frans

Carina schreef op zondag 25 september 2011, 13:04:


Gaat prima. Wij hebben twee kudde's op 2 Ha, allebei merries (plus een ruin) met in beide groepen een hengst, in totaal 6 paarden.
Beide hengsten hebben we laten vasectomeren. Dat is het afbinden van de zaadleiders, precies zoals bij mensen ook wordt gedaan. Hormonen en gedrag veranderen niet, alleen komen er geen nakomelingen meer.


Nee, hengsten dekken alleen datgene dat zich op dat moment wil laten dekken. Van onze drie merries wil er eentje regelmatig gedekt worden, eentje bij hoge uitzondering, en een andere totaal niet. 99% van de mensen die tussen onze paarden rondloopt of onderweg onze hengst(en) tegenkomen hebben geen idee dat het om een hengst gaat.
Een hengst is, mits niet geisoleerd opgesloten en normaal behandeld en normaal opgegroeid, gewoon een paard net als elk ander paard.
Er zijn vier verschillen:
1) Hengsten kunnen een merrie die hengstig is dekken, als die merrie tenminste toevallig valt op die hengst, en dat is op de eerste keer na (spannend!), niet echt vanzelfsprekend.
2) Hengsten behouden hun extra bespiering en hogere stofwisseling (iets dat ruinen ontbreken).
3) Hengsten zijn doorgaans "dapperder", komen bij onraad gelijk op inspectie terwijl de merries op een afstandje staan toe te kijken. Ook met rijden zijn ze minder schrikachtig. Vroeger (en in veel cultcuren nog steeds) werd er uitsluitend op hengsten gereden. Ridders zouden op merries een lachertje zijn geweest en zouden beter op het strijdtoneel verschijnen met een witte plastic zak in plaats van een zwaard. Even wapperen en je opponent kiest gedwongen het hazenpad.
4) Hengsten kunnen een verminderde tolerantie hebben ten opzichte van andere hengsten en/of ruinen in hun kudde, vooral als er merries bij zijn. Dit verschilt van individu tot individu.

We hebben er nooit spijt van gehad om onze hengsten volwaardig hengst te laten. Voor ons is het afsnijden van ballen net zo barbaars als het afsnijden van oren, staarten, etc.


17 is niet oud. Wat is het probleem? Als je geen veulens van haar wilt is vasectomie een goede oplossing. Als ze geen zin heeft in een hengst dan zal ze zich niet aanbieden en zal de hengst niks doen.


Onze hengsten heb ik pas interesse zien krijgen in merries als ze 3 jaar oud waren. Spelende jonge hengsten springen wel ergens op maar dat is spel, en natuurlijk zullen verknipte geisoleerd gehouden hengsten alles bespringen, maar normaal is dat niet. Maar ook hier weer is vasectomie een passend antwoord.

Frans

e m kraak schreef op woensdag 28 september 2011, 18:41:


Ok, dat is waar je mee zit.
Voor een groot deel klopt dat. De opname lukt wel zolang het om een bescheiden hoeveelheid gaat. Ga je de hoeveelheid mineralen verhogen, dan wordt de opname slechter, en voorzover er al van opname sprake is draaien de nieren wel de kraan open zodra die vinden dat het te gek wordt. Helaas wordt daarbij weinig tot geen onderscheid gemaakt omtrent het soort mineralen. Stop je er teveel calcium in, dan wordt de boel geloost, samen met magnesium en andere mineralen, zelfs als daarvan een tekort is.
Daarom is mineraal-suppletie bij een tekort ook zo'n lastig punt, zolang het totale aanbod mineralen nog steeds aan de hoge kant is. Dan wordt er al snel gezegd "het wordt niet goed opgenomen".

Bij een liksteen waarbij met tussenpozen aan wordt gelikt zal MgO in dergelijk geringe hoeveelheden wel redelijk worden opgenomen. MgO is dan leuk als aanvulling op ruwvoeder dat een beetje arm is in magnesium. Het wordt anders wanneer je er grote hoeveelheden van wilt voeren, na een tijdje treedt er een soort verzadiging op.


Inderdaad. Met behulp van een chelaat kun je meer Mg naar binnen smokkelen dan via een minerale vorm zou kunnen; het is geen zout meer en wordt ook niet meer door het lichaam als zodanig herkend en behandeld. Je krijgt het zelfs nog naar binnen in een milieu van mineralenoverschotten.
Maar Magnesium-chelaat is dan weer minder geschikt voor een liksteen. Regen, vorst, zonlicht, etc. zijn niet echt bevorderlijk voor de houdbaarheid van dat chelaat.


Dat was dus als antwoord op een lang mailtje van mij waarin ik uiteenzette waarom de huidige formule niet goed aansluit op een ruwvoerdieet. Maar goed, het werd ook ondertekend door een sales-manager....


Je hebt echt maar ontzettend weinig "verontreiniging" nodig om die kleurtjes te veroorzaken. Een enkel afwijkend ion is voldoende om de kristalstructuur te verstoren en de verandering van hoek veroorzaakt allerlei gekke diffracties van licht.


Dat dacht ik dus eerst ook niet maar daar lijkt het nu wel op.


De ervaring die ik nu heb bij die fabrikanten is dat er altijd wel een dierenarts rondloopt, die zich vooral bezig houdt met allerlei koeien-dingen (de allergrootste afnemers van stenen) en de samenstelling van stenen voor paarden, herten, geitjes, etc. is ooit zo eens uit de hoed getoverd en de betreffende dierenarts doet er alles aan om zowel naar het management als naar de klant toe de indruk te wekken dat het het eindresultaat is van belangwekkend research, en houdt zich voor de rest bezig met de koeien-industrie want dat vormt 99% van de afnemers. Zoals Akzo ook al min of meer zei: "Neem 1000 ton per jaar af en dan willen we er wel eens naar kijken". De paardenindustrie is gewoon niet belangrijk en als ze de stenen willen wijzigen dan moeten ze ook de labels en etiketten veranderen, allemaal gedoe en daar hebben ze geen zin in. Terecht, want het gros van de kopers snapt er toch geen bal van en gelooft het allemaal wel zolang er maar een plaatje van een paard op de steen staat.

Frans

Coralie schreef op woensdag 28 september 2011, 21:16:


Het lichaam heeft een grote voorkeur voor Ca. Ook bij een overschot aan Mg wordt Ca als eerste opgenomen. Je hoeft dus nooit bang te zijn voor een gebrek aan Ca.

Dit is ook de reden waarom extra Mg bijvoeren nooit zal werken zolang er ook een overschot aan Ca wordt gevoerd: Het lichaam neemt Ca als eerste op, en is hiervan de verzadiging bereikt dan wordt het overschot samen met alle Mg afgescheiden.

Reden voor deze vreemde voorkeur is waarschijnlijk dat ooit Ca een heel schaars element was. Tot het moment waarop het leven zich steeds verder verspreidde over de aardbol. Praktisch alle Ca die we in onze bodem (en dus ook eten) aantreffen is Ca afkomstig uit botten van dieren, wat in miljoenen jaren over onze aardbodem is uitgekwakt.

Magnesium kwam daarentegen in grotere hoeveelheden voor, het lichaam hoefde het niet te beschouwen als een schaars element.

Tegenwoordig is het net andersom, maar ja, evolutie is een proces van jaren...

Tot zover deze trivia.

Frans

Soraya85 schreef op woensdag 28 september 2011, 17:21:


Wat ik voor dit soort werkjes prettiger vind is gewoon een schuurbandje van de comfort trim om een blokje hout heen. Schuurt minstens even snel als de fijne kant van de rasp, maar is korter en smaller. Ilona heeft eens een houten latje precies op maat gezaagd zodat het bandje er net omheen kan. Dat ding wordt nog steeds veel gebruikt, veelal ook voor andere dingen dan voor paarden, echt een superhandig stuk gereedschap.


Grappig, zo'n ding hebben we hier ook. Om een of andere reden heeft het de weg naar de webwinkel nog niet gevonden, ik zal dat weer eens opnieuw evalueren.

Frans

e m kraak schreef op woensdag 28 september 2011, 23:01:


Met zemelen in plaats van haver gaat het ook, maar dat terzijde.


Dat is dus ook wat ik al jaren beweer. En toch blijven mensen allerlei koeken en andere onzin in die paarden freubelen. Die vaak weer bolstaan van de Ca en Fe.


Behalve niet via allerlei omwegen er nog meer in stoppen.


Waarom zou dat niet zo zijn? Als mijn paard 95% van de dagelijkse zinkbehoefte via het gras krijgt, en via de liksteen dan nog eens 10% ADH, dan zit ie aan de 105% en dat is dan toch mooi meegenomen. Het geeft gewoon net iets meer marge.


Tsja, het stond mij nooit zo aan om via de liksteen weer meer ijzer toe te voegen, en ik nog steeds geen goed middel had om mijn "bijvoeding-vrije-paarden" net iets meer zink en koper te verstrekken. Of magnesium.


Geen enkel probleem hoor!

Frans

e m kraak schreef op donderdag 29 september 2011, 0:37:


Dat hangt dus maar net van de situatie af. Voer eens een merrie in van 500 kg of zo, geef het beest lichte arbeid, zet het op stal, en je krijgt een situatie waarbij de mineralenbehoefte hoger is dan wat de kleine hoeveelheid hooi die het beest moet eten oplevert. Als je dan ook nog een zuinig ras hebt, het paard wilt laten afvallen (kan allemaal in de nieuwe calculator) dan wordt er bezuinigd op hooi terwijl de mineralenbehoefte gelijk blijft en krijg je zelfs echt rode cijfers voor koper en zink.

Met hooi dat wat armer is aan zink en koper dan het referentiehooi wordt het natuurlijk ook al snel marginaal.

Frans

e m kraak schreef op donderdag 29 september 2011, 21:41:


Correct.


Klopt ook. Het "verbruik" wordt dan dus 10% hoger (want er zit 10% minder zout in).

en vreet daarmee nóg meer Mg hetgeen de Mg-opname opvoert tot

Nee, tot 11%. 110% van 10% Mg is 11%.


MgO wordt in lagere hoeveelheden relatief goed opgenomen. Wat er uit de liksteen aan Mg komt is verhoudingsgewijs niet zo erg veel. Reken zelf maar uit.

Het wordt een ander verhaal als je in ene keer gewoon 30 gram aan MgO in het paard zijn mond stopt. Niet alleen valt de opname dan grotendeels weg, maar je verandert ook de pH van maag en darmen. (Ik meen dat maagzuurtabletten ook voor een groot deel uit magnesiumoxide bestaan). Maar al likkend wat MgO samen met het zou naar binnen krijgen is geen probleem.

In the Sixth Revised Edition of the Nutrient Requirements of Horses staat bij Magnesium onder andere: "According to Harrington and Walsh (1980), inorganic supplemental sources such as Magnesium Chloride, Magnesium Sulfate, and magnesium carbonate, appear to be essentially equivalent as supplemental dietary sources of magnesium for growing foals and have a higher absorption rate (70%) than the magnesium found in natural sources."

Nou geloof ik van dat laatste niet zoveel, maar alles wat ik erover heb kunnen vinden toont in ieder geval aan dat kleine hoeveelheden MgO goed worden opgenomen.

Frans

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 30 september 2011, 9:38:


Yep, steeds hetzelfde beeld. (Hoewel wij nooit echt problemen met zink en koper hebben gehad, maar uit analyses blijkt wel steeds dat zink en koper wat marginaal zijn. Dat wordt natuurlijk nog erger bij een ijzeroverschot, omdat dat dan weer de opname van zink bemoeilijkt. Vandaar dat ik dus ook absoluut geen liksteen met ijzer wil terwijl dat er nou altijd veel in zit.


Dat kan zeker. We moeten natuurlijk rekening houden met paarden die erg fanatiek likken, maar bij normaal berekende hoeveelheden kunnen we via de liksteen ongeveer 25% van de dagelijks benodigde hoeveelheid aanleveren. Meer kan ook, maar ik ben er wat huiverig voor om het al te gek te maken. De liksteen is bedoeld als ondersteuning, niet om daar echte tekorten mee te kunnen gaan oplossen. De steen wordt gebruikt door verschillende paarden die allemaal een andere zoutbehoefte hebben, je hebt dan geen idee of elk paard uit de kudde wel genoeg krijgt om het tekort op te lossen. Ik zie het zelf als prima middel om bij paarden die geen tekorten hebben (zoals die van ons) een beetje een veiligheidsmarge in te bouwen omdat uit de analyses blijkt dat het hooi soms wat marginaal is wat betreft koper en zink.


Voor zink is de tolerantie vrij hoog, voor koper iets minder, maar nog steeds wel hoog genoeg. In ieder geval zorg ik er voor dat ook bij excessief gebruik van de liksteen (paard dat er in een dag tijd een kilo van opvreet) nog steeds geen vergiftiging kan optreden.


Nee, dat kan absoluut niet! Paarden weten NIET welk mineraal ze nodig hebben. Het enige dat ze weten is dat ze Natrium ("zout") moeten hebben en dan een voorkeur krijgen voor een zoute smaak. Er is voor zover ik weet nooit waargenomen dat paarden selectief op zoek gaan naar mineralen. Ze gaan niet doelbewust het zink-oxide van het hek likken, of een los stuk koperdraad afsloeberen, of ijverig aan de ijzeren scharnieren van de staldeur likken, etc. Tegelijkertijd zijn er vele gevallen bekend van paarden die wel door geknaag aan een traliewerk een zinkvergiftiging hadden opgelopen, en dat dus absoluut niet deden omdat ze een tekort aan zink hadden.
Het enige dat paarden lijken te doen is "zin krijgen in iets zouts" bij een Natriumgebrek (net als mensen) maar verder krijgen ze evenmin zin in mineraalhoudend voedsel als mensen als ze ergens een gebrek aan hebben. Bedenk ook dat de meeste zouten gewoon "zout" smaken. NatriumCloride en KaliumChloride smaken precies hetzelfde, en ik meen dat MagnesiumCloride evens gewoon "zout" smaakt. De meeste sulfaten smaken bitter, en de meeste oxiden als "krijt". Het is uiterst onwaarschijnlijk dat paarden een hogere discriminatie hebben voor mineralen dan wij mensen, er is in ieder geval geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat dit zo is.


Moeten ze vooral doen. Sporenelementen in bakjes ophangen... Het heten niet voor niks sporenelementen, je hebt er maar een paar milligram per dag van nodig (sommige zelfs maar een paar microgram). Van EEN enkele lik kopersulfaat krijgt het paard dan al de 1000-voudige hoeveelheid naar binnen, en ik geloof dat het goedje bij 2 gram al toxisch is. En 2 gram is nog steeds verschrikkelijk weinig, waarschijnlijk zit je er bij 1 lik al ver boven.
Ik snap ook niet zo goed waar mensen toch steeds met het idee vandaan komen dat paarden in staat zijn om selectief bepaalde mineraaltekorten te detecteren en vervolgens ook nog zouden weten dat het blauw-groene goedje in dat bakje kopersulfaat is en dat ze daar precies 10milligram van moeten hebben. Staat het ergens in een boekje of fantaseren mensen dat zelf?


Dank je, we doen ons best en horen graag dat het tot tevredenheid leidt.

Frans

Suzanne Graauw schreef op vrijdag 30 september 2011, 15:22:


Vast wel, evenals allerlei andere koolhydraten. Maar in die hoeveelheden lijkt het me geen kwaad te kunnen.
Ik heb laatst weer eens een wilg afgezaagd, en nadat de paarden zich over takken en bast hadden ontfermd hebben we de restanten in moten gezaagd, gekloofd, en opgestapeld voor toekomstig gebruik in de kachel. Dagenlang werd de stapel fanatiek bezocht door allerlei wesp-achtigen, die niet kwamen voor de houtvezels maar om de vochtige substanties die uit het hout lekten op te likken. Het zal ongetwijfeld veel suiker-achtig spul hebben bevat.


Bomen maken speciaal suikers voor hun vruchten om ze lekker te maken. Het is voor de boom een hele investering maar zorgt er wel voor dat die vruchten tenminste worden meegenomen en zodoende de zaden worden verspreid. Er gaat dus extra veel suiker in de vruchten, de rest van de boom moet daar fors voor inleveren.

Kortom, als je vraag is "mogen paarden afgezaagde onderdelen van een appelboom afknagen" dan zie ik daar geen probleem in, mits de appels of andere gecultiveerde vruchten vooraf grotendeels worden verwijderd.

Frans