Eveline schreef op donderdag, 10 maart 2005, 16:47:

*************

Hoi Eveline,

Ik moet eerlijk zeggen dat ik helemaal niet meer bezig ben met de levels. Wel gebruik ik nog steeds de algemene principes van Parelli (een aantal), die ik goed vind werken. Maar voor de rest doe´k het gewoon een beetje op gevoel verder, en borduur er zelf wat omheen. Ik volg dus niet meer het programma stap-voor-stap.

Voor de gein probeer ik nog weleens een oefeningetje hoor, uit het boekkie. Laatst b.v. eens geprobeerd of ik vanaf Torop's rug het hoofdstel af en weer aan kan doen. Dan merk ik wel dat we nog steeds samen verder komen, en dat het met onze communicatie wel snor zit, want zo´n oefeningetje lukt dan meestal wel meteen (maar mag nog wel wat geperfectioneerd worden hoor hahaha).

Eigenlijk heb ik m´n doel, wat ik feitelijk met Parelli WOU, dus al bereikt. En ben daar tevreden mee. Ik zocht naar een manier om beter met m´n paard te communiceren en hem meer vertrouwen te geven. Dat is gelukt, Torop en ik kunnen inmiddels "lezen en schrijven" samen, ik heb echt het gevoel dat we elkaar heel goed begrijpen, en dat is een onwijs goed gevoel. Het doen van die oefeningetjes valt dan een beetje weg, ik geniet van hoe het gaat en vind het niet meer zo belangrijk om het volgende level te halen of zo. Ik heb er ook geen zin in om naar level-dagen toe te gaan, ik ben liever thuis lekker met m´n paard(en) bezig. Ondanks dat ik nooit een boekje in m´n hand heb, doen we wel heel veel oefeningen. Inmiddels ook enthousiast begonnen met Neel, ons veulen. Ook dat doe ik een beetje op gevoel en maak daarbij gebruik van een aantal algemene principes die ik erg goed vind werken.

Kortom, ik ben erg tevreden over dat Parelli programma, maar volg het nu niet meer ... en dat terwijl ik level 2 en 3 in de kast heb liggen, .... nou ja, het bederft niet denk ik .

Tin Verstegen schreef op maandag, 14 maart 2005, 22:12:

*************
Als het je echt stoort, zou ik het paard gewoon niet kopen, want dan blijf je je eraan ergeren. Als´t echt je droompaard is, ... tsja .... dan zou ik het probleempje op de koop toenemen en dan maar wat minder punten accepteren met die wedstrijdjes.

Over dat weven zou ik me dus zeker WEL druk maken! Tenzij je zeker weet dat je hem een omgeving kunt bieden waarbij hij er geen last van heeft.

Fr

shetfan schreef op maandag, 14 maart 2005, 17:44:

************

Tsja, ik heb wel een aantal tips voor zoiets. Maar tis van een afstandje zo moeilijk te bekijken wat het probleem nou precies is. Het klinkt toch als een serieus arrogantieprobleem.

Ik kan me voorstellen dat het eng is als hij tegen de stick gaat inhangen en dan bokt. Best een gevaarlijke situatie. Eigenlijk zou ik dan liever even hulp vragen van iemand die er al langer mee bezig is, om je door deze situatie heen te helpen. Want, als hij in de gaten krijgt ,dat jij aftaait als hij aan ZIJN kant juist de druk opvoert, dan wint hij eigenlijk het spelletje. En zal het niet beter worden.

Je zou wel kunnen proberen om de catching game met hem te spelen. Maar ook dat kun je misschien beter eerst even samen doen met iemand die dat al eens een keer gedaan heeft, om te voorkomen dat je juist het tegenovergestelde bereikt.