Frans Veldman schreef op donderdag 13 oktober 2011, 13:52:


Nee Frans, dat lukt niet.
Ik was mij bewust van die balk, en ik had het exact zo uitgelegd aan dat meisje, maar bij haar lukte het ook niet. En toen ik het opnieuw probeerde, ging het bij mij ook niet meer.

En de algemene zoekfunctie die links in het menu staat, die werkt eigenlijk nooit voor het forum. Alleen voor de rest van de site.

En linken?
Ik weet dat sommige mensen dat wel kunnen. Maar mij lukt het nooit. Het is altijd de index-pagina die je dan krijgt.

Mmm, nog eens geprobeerd en nou ging het opeens wel weer als je zoektop nr.
Waar zit nou het verschil dat het de ene keer wel lukt en de andere keer niet?

Suzanne Graauw schreef op donderdag 13 oktober 2011, 15:34:


http://www.kleineheide.com/Mares.html

Mocht je iets zoeken.
De laatste schimmelmerrie op de site is te koop, net als haar merrieveulen van dit jaar.
De andere schimmel heeft ook een merrieveulen (erg stoer dingetje) pas geboren in september. Geen idee of die te koop is, maar vermoed van wel.
En de bruine merrie heeft een jaarling hengstveulen van een warmbloed hengst. (Die had ik zelf nog durven kopen, mocht ik op zoek geweest zijn. Erg gaaf dier namelijk.)
En dan is er geloof ik nog een merrieveulen uit een merrie die nog niet op de site staat.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 14 oktober 2011, 12:46:


Geeft dat vaak juist niet meer stress als moeder en kind elkaar kunnen zien/horen?
Op de melkerij vond ik dat toch altijd een hectisch gedoe als er gespeend werd.
Merries die de draad slopen en overal dwars doorheen lopen, blind zijn voor aanwijzingen en zich proberen los te trekken etc... Merries en veulens die dagenlang naar elkaar blijven roepen en antwoorden van de ene kant van het terrein naar de andere kant.
En zo'n enorm jonge veulens zijn dat nochtans niet... + Dat die veulens vaak al maanden niet 24/24 bij hun moeder lopen. (Ivm het melken van de merries)

Maar ik zou toch geen zin hebben om mijn merrie en veulen dat aan te doen.
Die dagenlange stress tot ze het opgeven.

Met Charly en Jam zag mijn zus daar ook erg tegen op. Ook omdat die 2 zo enorm gehecht waren aan elkaar. Char is een soort oer-moeder die compleet verliefd is op veulentjes. Veel meer dan andere merries. Ze 'steelt' ook veulens van andere merries als ze de kans krijgt.
Jam was nog niet gespeend toen hij stierf. Dus we hadden toen erg veel schrik voor haar reactie. Toen we Jam naar de kliniek brachten hebben Charly en Angel snel op Pête haar stalling gaan zetten. En Charly In Pête haar stal zodat ze zeker niet zou kunnen uitbreken, aangezien we er uiteraard niet bij konden blijven. (Charly weigerde namelijk opeens de trailer op te lopen, anders hadden we haar uiteraard gewoon meegenomen.)
Gek genoeg heeft ze hem zelfs niet gezocht of geroepen en was ze heel kalm.
Het was Angel, een ruin, die hem daarna op de wei ging zoeken en over zijn toeren raakte toen hij niks vond. En Char zelf niet, die heeft geen kik gegeven.
Alsof ze het wist dat hij er toch niet was.
Terwijl we op voorhand er vast van overtuigd waren dat Char een drama zou maken van het spenen. En we ook al hele plannen hadden uitgedacht.

Dit is ook wel interessant trouwens:
http://www.sciencedaily.com/releases/2011/10/111006084028.htm