Als het een troost kan zijn: bij mij lukt het ook niet al te behoorlijk. Gelukkig heb ik een echtgenoot die het wel goed kan en zorgt dat ik met scherpe mesjes kan werken.

Alleen al het kraken van het zadel geeft een rustgevend gevoel...

Maru schreef op donderdag 3 november 2011, 11:09:


Maru,
Ik weet niet of je van Belgisch of Nederlands Limburg bent, maar mijn lesgever belde me van de week speciaal op met het 'grote' nieuws dat vanaf volgend seizoen bij de KR (Kempische Regionale) bitloos mag gestart worden in niveau 0 (mijn 'niveau' dus), en dat de UDR (unie der dressuurruiters) dit waarschijnlijk ook zal beslissen.
Verder wisten ze me te vertellen dat bij manege M&M in Diepenbeek nu in hun winterwedstrijden ook bitloos mag gestart worden. En als ze me speciaal daarvoor opbellen, dan ga ik er van uit dat het waar is, ook al vind ik er op de websites niets van terug.


Dat stressen viel wel mee hoor! 't Is niet dat we grootse prestaties voor ogen hebben, eerder eens kijken hoe ver we staan, wat wij en de paarden samen kunnen.
En dan nu inderdaad: hoe leren we ze (vooral Pavana) om niet te panikeren als ze elkaar niet meer zien?

Lena
(Grandioos bitloos )

Ik vind "te mager" alleen zeker geen goed criterium.
Het gepensioneerde paardje (27 of zoiets) van een kennis van mij is ook écht graatmager.
Die kennis voelt er zich zelf niet goed bij en is heel blij dat het paard niet voor het publiek zichtbaar is, want dan kreeg ze gegarandeerd de dierenbescherming over de vloer. "Mijn wandelend skeletje" noemt ze hem wel eens". Verder hoort en ziet hij ook niet goed meer en wordt zijn achterhand zwakker.

Ze heeft echt al alles geprobeerd. Hij heeft echt altijd hooi ter beschikking, krijgt dagelijks een hele hoop extra calorierijk en makkelijk te eten voer (hij mist ook al heel wat tanden), een warme schone stal (waar hij quasi nooit in gaat staan), als het regent een regendeken, in de winter de warmste winterdeken om zoveel mogelijk energieverlies te voorkomen...

De vacht ziet er wél heel mooi uit en hij speelde van de zomer nog duchtig de baas over de 2 merries (nu 1) die bij hem stonden. Ook staan zijn ogen helder.
Ik heb nog nooit zo een mager paard gezien, maar hij is dus echt niet verwaarloosd, maar ik ben er zeker van dat er velen zijn die daar misschien toch anders over denken.

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )