Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 16 maart 2005, 20:35:

...knip..

Dat heb ik vroeger op de manege (waar anders...) ook geleerd: zitten blijven want anders heb je het van je paard ‘verloren’. Puh, boeien... Laatst kreeg ik Mike buiten ook ergens niet langs en ben toen afgestapt en heb hem enkele keren heen en weer langs het enge geleid. Liever zo dan een paard en ruiter die hun nek breken! Dat is zowiezo heel bijzonder van hem: in de kudde is hij de lijdende ‘jeweetwel’ hengst en dat doet hij heel goed (zonder agressief/gefrusteerd gedrag) maar buiten in de mensen wereld is hij niet altijd zo’n held. Ook kan hij wel eens stommiteiten uithalen buiten (gevaarlijk) daarom probeer ik hem er nu van te overtuigen buiten de leiding aan mij over te geven... Achter mij lopen en links van mij, ik loop namelijk het liefst tegen het verkeer in (dijkwegen dus niet zo breed).

Heb nu ook mijn cs mee om hem dan aan de weg kant te kunnen begrenzen als hij weer de weg op dwaalt en met het uiteinde van de leadrope hou ik hem achter me. Maar hij blijft proberen mij voorbij te lopen en van de week stond mij hart bijna stil. Het ging allemaal even goed, komt er een bestel busje aanrijden (tegenligger) en hij passeerd ons bijna gaat hij met gierende banden in de ankers!!! Ik verbaast omkijken is Mike weer eens in een seconde tijd de weg op gedwaalt (iets rechts achter me). Ik weet dat er hier mensen zijn die niet van ‘geweld’ houden (Ik werk volgens Parelli dus heb minder problemen met een tik als fase 4 of in noodgevallen...) maar toen heb ik Mike een tik met de CS gegeven en toen hij niet direct reageerde direct nog één. Toen drong het pas tot hem door dat hij iets gevaarlijks gedaan had en sprong hij snorkend in de berm. Pfffft toch nog goed afgelopen...

Tijdens het rijden (met slappe leadrope) doet hij dit dus ook. Daarom blijf ik nu nog even binnen 4 hekken en probeer hem d.m.v. de ‘Follow the rail’ oefening (Parelli) hem op één lijn te houden. Alleen vlot dit nog niet zo goed. Ik moet hem regelmatig blijven corrigeren... Iemand hier nog tips voor?

Weet iemand of hier toch niet iets aan te doen is (homeopatisch, natuurlijk bekappen o.i.d.)? Een veulen van 9 maanden bij ons op stal blijkt het te hebben.

e m kraak schreef op dinsdag, 22 maart 2005, 18:50:


Als je op he www zoekt vind je veel info over bolspat en OC/OCD en eigenlijk zijn de vooruitzichten niet best. Daarom vroeg ik mij af of er met b.v. natuurlijk bekappen nog iets te redden is bij zo’n jong paard... O, en legger is het niet Egon, ze staat overdag buiten en de dierenarts (die eigenlijk kwam voor een abces aan het spronggewricht constateerde tevens bolspat).

Marc Van Cotthem schreef op zondag, 27 maart 2005, 0:18:


Ben het ook helemaal met je eens Marc. Ikzelf geef ook wel eens een ‘tik’: als fase 4 (Parelli) én binnen 3 seconden. Gebeurt in de kudde ook als een paard niet naar een hoger in rang staand paard wil luisteren. En inderdaad: ‘conventionele’ paarden training hoeft helemaal niet te betekenen dat het altijd geweldadig is! Dat kan ik me bij een Ankie van Grunsven niet voorstellen ook... Alleen ben ik er achter dat het helaas op maneges vaak wel het geval is. En als manege mensen dan later een eigen paard kopen en nooit van natuurlijk paardrijden hebben gehoord of zichzelf bedacht hebben: “Klopt het eigenlijk wel wat ik doe...?” gaat die geweldadige tendens gewoon door... En volgens mij is de paardesport ook vaak een aanleiding voor oneerlijk gedrag naar het paard toe. Het paard kan dan een object worden waarmee de ruiter wil laten zien ‘hoe goed ie wel niet is...’. Waarbij dan vaak vergeten wordt dat een paard een levend wezen op zich is... Dat is nu zo jammer!

Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 8:57:

Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 8:57:


Jullie zijn (paarden)mensen naar mijn hart!

Patchouli schreef op maandag, 25 april 2005, 19:57:


Hoi Caroline. Je zit kwa denken helemaal op de goede weg vind ik zelf! Hier mijn mening: wedstrijden zijn er alleen voor de mens zodat de mens kan laten zien wat hij allemaal kan en daarvoor door andere mensen beloont willen worden. De combinatie wedstrijd-paardvriendelijk bestaat in mijn ogen dus niet. De ruiter moet in dat proefje laten zien dat hij/zij het gevraagde allemaal onder de knie heeft en het paard geheel onder controle heeft. Heeft het paard zijn dag niet of wat vaker het geval is: is de ruiter onduidelijk of onjuist in wat hij vraagt en het paard doet niet wat de ruiter wil dan moet het paard onder grote dwang ertoe aangezet worden het juiste te doen. (Vandaar b.v. die verwonding door die spoortjes...) 'Je wilt tenslotte wel je winstpunten halen...' De wedstrijdruiter vergeet dat alleen het páárd hem/haar kan belonen voor wat hij met het paard doet... Wat andere mensen er van denken doet er helemaal niet toe!

Natuurlijk zal niet elke wedstrijd ruiter zo zijn. Er zullen er ook zijn die accepteren dat als een proef niet naar tevredenheid verloopt zij zelf nog wat werk zullen moeten verrichten en het mislukken geheel op eigen conto schrijven. Maar als je eens op zo'n dag gaat kijken bij het 'warmrijden' zie je te vaak dat het paard de schuld krijgt. Daarom heb ik er uiteindelijk ook bewust voor gekozen een 'recreatie' ruiter te willen zijn. Als ik alleen al de stress bij de mens (en dus ook het paard) zie op zo'n wedstrijddag dan vraag ik me echt af waarom ze het doen. Ik moet er niet aan denken! Het is puur voor het ego van de ruiter.

Ikzelf heb gekozen voor methode Parelli om met mijn paard om te gaan. Daarin kun je 'Levels' halen. Dat ik ervoor gekozen heb met mijn paard Mike officieel Level 1 te willen halen is puur voor een bevestiging aan mijzelf geweest dat ik op de goede weg zit. En dat betekende niet dat ik Mike volledig onder controle moest hebben maar dat ik moest laten zien dat als ik iets van hem vroeg hij ook begreep wat ik wilde dat hij deed en het ook wilde doen. En dan zijn er 2 dingen van belang: 1) ik moet duidelijk zijn 2) Mike moet door hebben wat ik vraag. Als ik in de bak op stal met hem aan het communiceren/werk ben is het ook precies dát. We zijn in gesprek... Ik sta voor de eventuele toeschouwer geen kunstjes te vertonen, zo van: 'kijk eens wat ik hem kan laten doen...!'

Hopelijk komt er ooit een tijd dat er volledig vertrouwen/begrip tussen ons beiden is en dat we als 'maatjes' met elkaar om gaan. Dat is mijn enige doel en dus puur iets tussen hem en mij.

e m kraak schreef op zaterdag, 30 april 2005, 3:14:


Mij boeit het niet om aan wedstrijden mee te doen en als ik tegen mijn principes in moet gaan om 'ergens bij te horen' kunnen ze de pot op. Simpel! Het is tenslotte míjn paard, míjn geld en míjn (en hopelijk ook Mike's) genoegen waar ik mee bezig probeer te zijn. En niet dat van een ander En zowiezo: houdt de wereld op te bestaan als ik ergens niet aan mee wil doen soms?

HannahFroukje schreef op dinsdag, 3 mei 2005, 22:52:


Alle evenementen e.d. waar regels gelden die tegen mijn principes indruizen vallen automatisch buiten mijn interesse. Dus dat is simpel eigenlijk. Voorbeeld: ik heb kort geleden met mijn paard Mike Level 1 van Parelli behaald. Nu moet er aan het einde van Level 2 (waar ik nu aan begin) eigenlijk met bit gereden worden. Maar eigenlijk heb ik sterk het gevoel dat ik zonder bit wil blijven rijden. Als ik daardoor Level 2 niet officieël kan halen; dan maar niet! Het bit bij Parelli is overigens alleen bedoelt voor verfijning van de hulpen maar als blijkt dat ik en Mike prima uit de voeten kunnen met bijv. het 'hoofdstel' (ben de naam even kwijt...) van Egon komt er gewoon geen bit in Mike's mond...

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 1:56:


Waar mensen zich al mee bemoeien! Nix van aan trekken hoor! Jouw pony moet helemaal op haar gehoor, reuk en gevoel af gaan. Daar moet je dus je 'gesprekken' met je pony mee aangaan. Dus commando's met de stem en wijken voor druk... En als iemand haar wil aanhalen: zorgen dat ze haar eerst aan zich laten ruiken... Netjes voorstellen dus. En knip asjeblieft niet al haar tastharen van haar lijf, wat je veel mensen ziet doen omdat ze dat lelijk vinden! Ze heeft ze hard nodig. Naast clickeren kun je ook het 1 en ander van Parelli gebruiken. (Ik gebruik ook als basis Parelli )

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de teugel van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de leadrope van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de leadrope van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de teugel van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de teugel van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!