Piet schreef op woensdag 4 januari 2012, 15:50:
> Het kan veel langer duren voordat je de werkelijke beloning geeft omdat
> er voor die tijd allerlei associaties zijn. De handelingen die er vanaf de
> markering nodig zijn om de beloning te geven wordt door het dier als
> Piet
>
> Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
> wil door middel van een voortdurend afleren
Sorry Piet, ik vind je verhaal vaag en het komt volgens mij uit je heel goedbedoelende dikke duim. Geef me liever een paar goede, succesvolle literatuuropgaven want dit soort dingen zijn heel andere koek dan een gedragje aanleren.
Ik heb aardig wat griezelliteratuur omtrent post traumatisch en angst gedragsbehandelingen gelezen en het grote gemeenschappelijke probleem is dat ze (ok, nmm) niet (voldoende) werken en als het wil gaan werken een enorm afbouwtraject kennen met ook nog eens 101 valkuilen. OK, dat gaat over mensen maar ik zie in principe het verschil niet behalve dat je met mensen verbaal veel meer kunt (of dat verbale tot de grijze cellen door dringt is dan vers 2).
Wat wel kan is dit soort van gedrag overzetten naar een factotum dat voldoet aan het belonen van wat er zich onzichtbaar tussen de oren aan primaire gevoelszaken afspeelt. Een goed zichtbaar voorbeeld is het beroemde experiment met de apenbabies die een plukje zachtheid te omhelzen kregen, hetgeen buitengewoon goed hielp in de draadstalen lab omgeving waarin ze opgesloten waren. Ik zal de (beroemde, maar dat ontdekte ik pas veel later) enge foto's er van nooit vergeten omdat ze goddomme in Amsterdam in de tandartswachtkamer hingen! De sadist die dát geflikt heeft mag van mij boven zee uit een heli geflikkerd worden.
Maar ik dwaal af want ik (jij niet) ben eigenlijk op zoek richting oorzaak. Die is chemisch en het zou me niets verbazen als de amygdala dat doet. Net zoiets als dat je varkens simpelweg niet p+ kúnt trainen. Misschien zijn daar medicijnen voor... weet ik niet.
Warboel
