Ticora schreef op woensdag 1 februari 2012, 14:23:


Als hij Z is gereden en hij moet nú nog eerst sterker worden in de achterhand, is er onderweg naar die Z iets overgeslagen. Want om correct op M-niveau te lopen moet een paard al behoorlijk gaan 'zitten'.

Je moet nu een 'bevestigd' paard gaan omscholen en dat is lastig. Toch is het de enige manier als je niet de rest van je leven met loden armen wil rijden. Het vergt veel concentratie, elke meter. Maar het loont, uiteindelijk.

Was de vorige eigenaar vastgelopen met dit paard of wat was de reden van verkoop?

Had hij niet ooit een vitamine E-tekort? Kan het zijn dat zijn spieren nu opspelen? Door de nachtelijke kou misschien? Of door opwinding over de nieuwkomers?

Buck kampt tegenwoordig ook weer met spierpijn/stijfheid, een terugkerend probleem dat waarschijnlijk Lyme-gerelateerd is. Elke verzwakking slaat meteen op zijn spieren of in de richting van hb.
Vrijdag heb ik een duin/strandrit gemaakt en hij leek het zwaar te vinden, met name bergaf ging heel langzaam en twee keer bleef hij zelfs even staan. Hij was in het rijden matter dan anders. Ook hing hij erger dan anders op rechts, de sterkere schouder, wat lijkt te wijzen op een spierenkwestie.
Op het strand was hij evenwel weer in orde, maar dat was dan ook prachtig vlak en hard en de route ging terug naar de trailer, dus dan is de powerknop aan. Daags erna heb ik even aan de longe de "schade" gecheckt: inderdaad spierpijn. Is normaal gesproken niet zo na een duinrit.
Ik geef de snijdende oostenwind en daarmee samenhangende weinige beweging van de laatste dagen/weken de schuld en heb er een deken op gedaan.

Loopt hij naar boven vlotter dan naar beneden?