Inge Teblick schreef op zondag 5 februari 2012, 13:22:
> Dankjewel, dat was gisteren!
>
> Bij de weg Frans, van mij mag je de vorige gedecimeerde stukjes eruit
> gooien. Ik heb nu alle accenten uit m'n tekst gegooid (hoop ik) - here
> goes!
>
> Wat grappig dat iedereen meteen roept "'t is het bit!". Maar dat is het
> natuurlijk niet
. Niet op zich, tenminste.
Nee, dat vond ik ook al dus mee eens.
> Voor alle duidelijkheid: ik ben voorstander van
bitloos, maar nog veel
> meer voorstander van correct rijden. En ik denk dus dat dit paard gaat
> hangen omdat het in de war is over de hulpen, en het heeft voor zichzelf
> uitgemaakt dat hangen op het bit - maar wel in een frame - blijkbaar is
> wat er verwacht wordt, want daar wordt hij voor beloond: de ruiter
> ondersteunt hem.
Dit vind ik een rare gedachtenkronkel want waar haal je het bewijs van beloning vandaan? Is het niet minstens even goed mogelijk dat het paard er geen snars van begrijpt en het hangen een poging tot vlucht is uit de stroom van pesterij die tegen gehouden wordt zodat er een negatieve spiraal van een slang die in eigen staart bijt ontstaat?
> Ergens onderweg is hij vergeten dat druk op het bit (voor wie allergisch
> is aan het woord bit, lees gewoon neusriem, 't is net hetzelfde) betekent
> dat hij minder moet doen: nageven, vertragen, of een neerwaartse overgang
Niet mee eens. Druk ergens betekent niets. Niets anders dan een aansporing tot wijken voor die drukstimulus als respons, op voorwaarde dat die respons is aangeleerd.
> Dus ik zou zeggen: back to basics.
Ja dat zei ik ook al
> Gaat hij hangen, hou dan halt, want dat
> is immers de betekenis van deze druk. Laat los en beloon zodra hij
> vertraagt of stilstaat. Laat de teugels los, en geef nu been - dat
> betekent "voorwaarts" en gebeurt zonder hand, en dus kan hij ook niet
> hangen omdat er niets is om op te hangen. Voorwaarts = been, halthouden =
> hand. Simpel toch?
Nee, want ik snap je niet. Bedoel je nu dat je je paard gaat leren dat op druk hangen voorwaarts is en loslaten stilstaan (want dat beloon je)
> Als hij dat apart goed kan, kan je steeds meer overgangen rijden, maar let
> erop dat hand- en beenhulpen duidelijk gescheiden worden. Je zit blijft
> voorlopig gewoon volgend, neutraal.
>
> Een tweede stukje werk is in stilstand dit paard opnieuw uitleggen wat
> "nageven" is. Neem in stilstand de teugels op, en vraag 'm op die druk
> van de teugels te reageren door ze te volgen, door los te laten. Naar voor
> gaan hangen is NIET het goede antwoord. Blijf vasthouden zonder tegen te
> trekken; je biedt weerstand, maar je gaat niet harder trekken.
> Uiteindelijk vindt hij het juiste antwoord: zodra hij ook maar een beetje
> lost, los je zelf ook. Uitgebreid belonen.
Ik heb de term nageven in 40+ jaar nooit echt goed begrepen. Bedoel je nu te zeggen dat het gewoon een dressuurwoord is voor
wijken voor druk? Als dat zo is zijn er toch veel systematischer en beter manieren om dat concept aan te leren?
> Kan hij heel licht in contact met je hand blijven zonder te hangen, dan is
> het tijd om van been NAAR hand te rijden (dus niet been tegen hand): vraag
> om na te geven, en dan IN het nageven vraag je de overgang vanaf je been.
> ZODRA die overgang komt doe je je handen naar VOOR. Als je paard in staat
> is te blijven nageven (dus aan je hand te blijven, niet ertegen/op) beloon
> hem dan door prompt los te laten: het is het loslaten dat hem vertelt wat
> hij moet doen, niet de druk. Gaat hij hangen, dan hou je prompt halt, en
Ik heb toch steeds de indruk dat je halthouden aan het belonen bent. Wat schieten we daar nou eigenlijk mee op?
> begint opnieuw. Geleidelijk aan kan je het blijven nageven kleiner
> beginnen belonen, door alleen je binnenhand even naar voor te doen.
>
> Ik zou ook willen suggereren om te bridgen voor het juiste antwoord en
dan moet je dat
bridgen en belonen wel eerst goed leren.
> niet alleen te belonen met stilstaan, maar ook met een stukje wortel of
> brok, om dat zoeken, dat meewerken tot het vinden van een antwoord te
> belonen (vooral omdat dit moeilijk is voor je paard), maar da's misschien
> weer een extra discussie.
Voor mij is wat jij er nu van bakt een extra discussie
> Ja ja, ik hoor mensen al zeggen "wat? wat gebeurde er met rijden op de
> zit?" maar even heel summier: je zit heeft (hier) (nog) geen betekenis
> voor dit paard, je moet gewoon even terug naar de basics (zit is een
> tweede cue die op de basishulpen wordt geplakt, niet de uitgangscue. Je
> kan namelijk geen basisrespons uitlokken met je zit, tenzij je je paard
of tenzij je een totaal andere leercurve gevolgd hebt.
> uit balans wil brengen, en dat vind ik niet zo'n goed idee. Zit maar
> gewoon stil en ontspannen en concentreer je erop mee te zijn met je zit,
> vooral in die opwaartse overgangen. Pas als je duidelijke reactie op hand-
> en beenhulp krijgt kan je je zit steeds actiever, voorspellender gaan
> gebruiken. Maar voor je met de zit gaat werken zorg je eerst dat je een
> correcte basisrespons krijgt.
Zoals ik je begrijp gaat het zo: trekken = ho en schoppen = lopen. Dat mag de baseline van dressuurrijden zijn en binnen dit simplisme werkt het concept
wijken voor druk dan ook nog consequent maar je paard leert er dan ook niets meer van.
Je paard blijft in horizontaal frame (hangen = duiken) maar stijgt niet, gaat niet zitten, terwijl je dat zogenaamde zitten van aanvang af aan kunt hebben.
Warboel
