(Pffff. Geen trema op de i van beinvloeden dus.)
Ik ben niet zo voor schuiven, duwen of hangen om een paard zo uit evenwicht te brengen dat hij zich wel moet verplaatsen.
"Zit" gaat volgens mij in drie stappen:
1. in evenwicht blijven zonder te storen
2. als verfijning/voorspelling van teugel- en beenhulpen dienen en
3. de beinvloedende zit.
Begin maar gewoon met 1, dat is al moeilijk genoeg.
Overigens denken veel mensen dat ze hun paard op zithulpen rijden, maar wat doen ze als een paard NIET op de zit reageert? Juist: hand of been gebruiken. 't Is dus gewoon vermijdingsleren ('t is goed in 't eigen hert te kijken voor het slapengaan
).
> Zoals ik je begrijp gaat het zo: trekken = ho en schoppen = lopen.
Als je het dramatisch wil stellen en mijn woorden op die manier interpreteren, doe maar.
Rijden HOORT simpel te zijn. Simpel betekent niet: gewelddadig. Het kan ook heel rustig en uitnodigend, en uiteraard is het zo dat als je paard de
bridge kent en weet dat hij actief gedrag moet aanbieden om de
bridge te horen, dat je druk minimaal is. Maar we zitten wel in het dagelijkse rijden, met paarden die niet volgens het theorieboekje reageren en een ruiter die naar ik aanneem nog nooit over
bridges heeft gehoord. Je doet zo weinig mogelijk, maar zoveel als nodig.
> Je paard blijft in horizontaal frame (hangen = duiken) maar stijgt niet, gaat niet zitten,
> terwijl je dat zogenaamde zitten van aanvang af aan kunt hebben.
Ik ben heel nieuwsgierig naar jouw praktische uitleg daarover. Volgens mij is zitten namelijk iets dat veel fysieke sterkte vraagt en dus minstens een jaar of 4-5 duurt voor je een paard zo getraind hebt dat dat zomaar kan in bvb een aanhoudende draf, met een ruiter erop.
Ik begin met de basisresponsen (waarbij het paard vanaf het begin NIET hoort te hangen), en de rest komt pas daarna, door de oefeningen en de jaren heen.
Maar misschien ben ik fout. Vertel het me maar hoe jij dat doet, dan?
Warboel
