Veel valt of staat met de fitheid van het paard. Dus regelmatige training is best belangrijk, het paard is immers geen bromfiets.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Dat is niet zo gek hoor! Damien staat bij jou 'onder appèl' als je hem rijdt, dus gaat hij niet ook nog eens voor zichzelf beginnen. Mooi bewijs dat jullie verhouding zo goed zit.
En aan het veulen zou ik duidelijker grenzen stellen: we gaan niet in andermans oren bijten als we 'aan het werk' zijn. Want ook die kleine staat op dat moment bij jou onder appèl.

Ik zou het niet aangaan, maar iets anders in de plaats vragen, zoals een overgang of tempowisseling. Hou dan ook heel goed je concentratie dáárbij, en niet bij de spiegel. Daardoor zal je eigen focus op de spiegel en de tegenliggers ook verdwijnen, want je paard reageert mede op jou.
Tegenliggers ruimschoots omzeilen zolang die spannend gevonden worden; paarden vinden het confronterend als er een ander paard op ze af komt draven of galopperen. Jij als ruiter weet wel dat de bakregels gerespecteerd worden, maar je kijkt zelf toch óók naar de tegenligger en voilà er is weer een issue. Dus: richt je aandacht op het punt in de verte (voorzover dat kan in een rijbak ) waar je naartoe rijdt, niet naar de tegenligger.

Volgens mij reageert hij ook op jouw focus, de energie die je naar hem uitzendt zodra je iets met hem wil doen, hoe onschuldig dat ook is. Sommige dieren reageren er heel krachtig op. Zo ging Cadiz hard racen toen ik aandachtig naar zijn achterbenen keek om te zien of ik hem wel helemaal regelmatig vond. Hij wilde onder die priemende blik uit.

Als ik bij een van de honden een klit uit de snor wil knippen, rennen ze meteen weg zodra ik met de schaar op de rug op ze af loop, maar als ze op de bank liggen kan ik baard en snor ruimschoots befriemelen en wenste ik dat ik de schaar bij de hand had.
Het is hetzelfde mechanisme als intens kijken naar iets in de verte als je rijdend op je paard een vrachtwagen ziet naderen. De vrachtwagen blijkt dan niet meer relevant. Verleg de focus.

Zou het misschien helpen als je heel erg naar iets anders kijkt dan naar Arco zelf, iets naast hem, een grassprietje voor mijn part, dat je wil plukken? en dan semi-nonchalant het halster omdoen, maar zorgen dat je aandacht intussen bij het grassprietje blijft? En niks belonen als het halster omzit, maar bv gewoon weer afdoen. Het ging immers om de grasspriet, niet om het halster.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Jet van Gulik schreef op woensdag 22 februari 2012, 22:14:

(Even naar het café)
Zelfde soort ja! Gefokt, besteld, gepland, gewild, geen opvang dus.
Mits blad ben je welkom!