e m kraak schreef op dinsdag 21 februari 2012, 20:45:
> Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 februari 2012, 20:22:
>
>> Tja, onze kleine lastpak staat nu in zijn uppie in de bak. Hij wil zijn
>
> Waarom? En wat ga je dan precies proberen? Met precies bedoel ik helemaal
> in detail!
> Voerbeloningen reageert hij toch niet zoals gewenst op (schreef je)?
Ik geef antwoord op Egon zijn vragen, daar zitten ook de antwoorden voor Pien en Piet bij in.
Ik verwacht dat het met het halster te maken heeft, omdat Arco zonder halster over het algemeen wel te benaderen is. Halster om of af is een item bij hem. We willen iets van hem en hij wil dat niet. Gedurende de vorstperiode konden we hem gewoon aaien, vasthouden aan zijn manen of rond zijn nek, daar maakt hij niets van. Kom je met zijn halster, is 'ie weg. Heeft 'ie zijn halster om, kan je hem ook geregeld niet pakken. Heeft 'ie honger, dan kan je hem het halster wel af doen. Als hij van het land komt, dan heeft hij geen honger en maakt hij er geregeld een probleem van. Bij de laatste voerbeurt heeft hij weer wel honger en is het geen probleem het af te doen.
Ik wil beslist niet dat hij het halster om houdt. Heel in het begin heeft hij zich een keer met zijn halster 's nachts vast weten te zetten aan een hek. Daarom blijf ik ook proberen halster aan en af te doen. Soms doe ik het 's morgens om en meteen weer af. Alleen om hem te laten zien dat het niets voorstelt.
Ik heb het idee dat hij het meer als een spelletje ziet. Hij is heel speels, ook met Boully en soms met Willem. Geen honger, dus we gaan tikkertje spelen, of zo iets.
Maar eigenlijk zou ik hem wel liever wat handzamer hebben, dat is ook gemakkelijker met bekappen en als hij ooit ziek mocht worden. Dat is de reden dat ik het nog een keer geprobeerd heb. Het is niet handig een pony te hebben die je alleen kan benaderen als hij honger heeft.
Wat heb ik net geprobeerd? Ik ben bij hem in de bak gaan wandelen, worteltjes en stukjes brood in mijn zak. Goed opgelet dat ik hem niet ging drijven, geprobeerd of ik hem kon naderen. Zodra ik er was, begon hij te rennen, naast hem mee bewogen, tot hij stopte met rennen. Dan weer geprobeerd hem te benaderen. Zodra hij aangeeft dat hij wil gaan rennen, stoppen, eventueel een stap terug. Hij blijft onbenaderbaar. Tijd vlak bij hem op de onderste buis van het hek gaan zitten, zodat ik kleiner ben. Hij kijkt wel, maar komt niet. Willem staat in mijn nek en aan mijn haar te knabbelen vanaf de andere kant van het hek, Arco kijkt, draait mijn kant op, maar komt niet. Eigenlijk was ik al tevreden geweest als hij gewoon bij me was komen staan, had ik niet aan zijn halster of wat ook gekomen, maar hij blijft dus op een meter of 3 afstand, komt niet dichter bij. Alles bij elkaar ruim een half uur met hem bezig geweest.
Het is volgens mij geen angst. 's Morgens met voeren en uitmesten staat hij voortdurend in de weg en moet je hem opzij zetten. Hij is dus niet bang voor mensen/ons. Ook als er hooi ligt, vindt hij het interessanter wat jij met de kruiwagen aan het doen bent dan vreten en struikel je af en toe over hem. Hij is heel nieuwsgierig als je iets aan het doen bent wat niets met hem te maken heeft.
Maar hij wil niet in handen zijn, wil verder niets met je te maken hebben. Ik kan met alle drie de anderen clickeren, maar hij komt niet meer in de buurt, want dan wil ik "iets" van hem. En inderdaad, voer geeft hij niet om.
We hebben zo onze trucjes die bij hem werken. Als je hem van het land wilt hebben, haal je gewoon de andere paarden weg, dan komt 'ie wel. Bekappen doe ik 's morgens voor hij naar het land gaat en hij toch al zijn halster om krijgt. Soms helpt het ook als je niet recht op hem af gaat, maar zelf opzij loopt en vooral de andere kant op kijkt.
Toen hij bij ons kwam, vorig jaar, liet hij zich helemaal niet benaderen, dus we zijn al een stukje verder. En we zijn nogal gek op hem, met al zijn boevenstreken
En daarom zullen we vaak wel wat te gemakkelijk zijn.
Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)
Warboel
