Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 februari 2012, 19:16:

Ik weet niet precies hoe het met die termen werkt, wil je ze juist toepassen...
Aanvankelijk was het dus een kwestie van haar letterlijk fysiek verplaatsen (metertje of 20) en daar een andere opdracht geven, namelijk liggen in 1e instantie, daarmee kreeg ik haar aandacht weer even heel kort, maar dat was genoeg. Daarna heb ik haar altijd meteen een stok laten zoeken (iets wat ze enorm graag doet en waarmee je meteen al haar aandacht hebt).
Na de 'meesleurfase' ben ik altijd gaan kijken en ertussenin gaan staan (om dat gebied als het mijne te claimen, maar toen was het al veel rustiger geblaf en niet zo'n heen en weer geren) en heb alleen 'is goed (ik heb het gezien)' gezegd en heb haar dan weer mee geroepen (een hoofdknik is later genoeg), weg van de plek waar ze herrie gemaakt heeft en heb weer gevraagd iets anders te doen of ben ff met haar gaan spelen of rennen (ergens ff laten zitten of haar aandacht naar een geurspoor van de eekhoorns afleiden werkte ook goed). Dan was ze meestal weer een kwartier zoet met het zoeken van die sporen. Later was alleen 'eh' zeggen genoeg (of met een ander geluid haar aandacht vragen) om het naar het hek rennen te stoppen bijvoorbeeld (en dan iets anders te gaan doen). Naar mate ze rustiger werd werd het veel makkelijker. Gewoon ff knuffelen of ff aandacht geven was dan al voldoende.
Ik had ook een geluid geïntroduceerd waarmee ik spelen aankondigde (alsof je een scheet nadoet hahaha ). Dat werkte dan ook altijd goed als afleiding als haar aandacht naar het hek ging. Kreeg soms wel rare blikken van voorbijgangers . Dus eigenlijk is het gewoon een kwestie van iets anders laten doen denk ik. Maar ze doet erg graag dingen voor je, dus was het niet zo'n moeilijke taak uiteindelijk.

Ik kwam er gisteren achter dan een niet blaffende hond soms misschien ook niet zo handig is Iemand schrok zich dood toen opeens onze hond rustig achter 'm stond op straat (een schilder had net spullen uit z'n auto gepakt) En dan is het wel een stoer uitziende! herder hahahaha...

http://nl.wikipedia.org/wiki/Adrenaline

e m kraak schreef op zaterdag 25 februari 2012, 14:52:

Thanks, heb het inderdaad al vaker getracht te zoeken... Is nu gebookmarkt.

Wilde deze achter je Naschrift zetten
Maar naschriften kun je niet kwooten

Nou, ik was herfst vorig jaar nog op zoek naar hoefschoenen voor onze Vin... maar nu heeft ie ze niet meer nodig. Holladieeee, tjonge. Toen we hier pas waren was het extreem voorzichtig lopen (dunne, platte zolen, nauwelijks straalgroeven). Daar waar de anderen ontspannen liepen was het nog uitkijken voor 'm.
En gisteren (heb er gewoon spierpijn van ) hadden we een scheur-rit. Over het bergpad vol stenen ging hij in een ontspannen draf en vlotte galop omhoog, dat moeten de anderen 'm nog na zien te doen. Niks meer pijn aan voetjes. Hij was zo voorwaarts als de pest. Eindelijk lekker pijnvrij lopen
Kikken man! Hij kwakkelde in november nog heel erg, bleek een dubbele zool te zijn. Maar z'n voeten zijn het afgelopen jaar dusdanig veranderd dat ze van 'loop op eierenvoeten' tot stone cruschers geworden zijn
Ik was nog zo dom om af te stappen bij een hele steile super glibberige helling omlaag. Durfde er niet op te blijven, domdomdom... m'n 4voetige veel stabielere vriend ging er makkelijk omlaag. Ik lag na 2 meter al op m'n gat hahaha.
Nu is het toch niet zo erg dat ik geen passende hoefschoenen heb gevonden (hij is een toontreder met ongelijke spitse hoefballen).

Anne Maria schreef op zondag 26 februari 2012, 22:36:

Slip of the finger
Wat m'n naam betreft ben ik blij dat ik in Duitsland woon nu. Nederlanders krijgen het er maar niet in dat mijn naam op een A eindigt. Een tijdlang stelde ik me voor als "Martina, met een A aan het einde". En nog noemde iedereen me Martine

Als je goede schoenen aan hebt loopt het makkelijker over effen en stroef asfalt dan in een berm.

Is het ook, vooral omdat het 3 kwart jaar ervoor echt het tegenovergestelde was, een hoop gekwakkel ook... Hij liep de laatste weken al lekker ontspannen (thuis zag je 'm ook helemaal het mannetje worden hihi). Maar toen dacht ik nog dat het aan de sneeuw lag, lekker zacht aan z'n voeten. Nu was de sneeuw weg en hij liep nog steeds lekker

Gregoor Lendfers schreef op dinsdag 28 februari 2012, 17:17:

Ervaring nog niet, maar we gaan dit jaar hier ook een hoop mee verharden. Iemand hier had ze al liggen, weet helaas niet meer wie. Ook op een hellende ondergrond werkt dat.

Die ziet er inderdaad nog super uit Heerlijk.

Crap, net iets te laat. Ik had mooi filmpjes kunnen maken van paarden met de kop in de wind in de sneeuw met -18 en windkracht 4. Met volle maan. Happy happy, joy joy. Baasje wel met klappertanden en behoefte aan een stal

Monique Meijer schreef op zondag 4 maart 2012, 22:19:

Wat een gaaf filmpje! Ik doe't 'm niet na